hafiza aise
Wed 16 May 2012, 10:35 am GMT +0200
SİNİRLERİME ENGEL OLAMIYORUM
Kasım 2011 74.SAYI
Merhaba Yasemin Hanım,
Ben çok çabuk sinirleniyorum ya da bazı şeylere yersiz tepki gösteriyorum. Bunların yanlış bir şey olduğunu bilmeme rağmen tekrar aynı olaylar vuku buluyor, yine sinirleniyorum. İçimde bir karşı koyamama var. Bu yüzden anneme karşı bile yanlış tepkiler veriyorum. İnsanın annesine sinirli tepkiler vermesi çok acı. Bunun yanlış bir şey olduğunu biliyorum ama başta söylediğim gibi engel olamıyorum. Ve bu sorunu günümüzdeki büyük bir problem olarak tanımlıyorum. Sizce de öyle mi acaba?
Kasım…
Merhaba Kasım Bey,
Öncelikle yaşınızı belirtmiş olsanız iyi olurdu. Zira “Buluğ çağının duygusal dalgalanmaları belki de” diyebilirdik. Öfkeniz sizi öfkelendirenlere karşı mı, yoksa olur olmaz her şeye karşı mı? Bunu bilmemiz lazım.
Öfke daha ziyade anlaşılmadığımız anlarda ortaya çıkar. Bunu şöyle açabiliriz: Bazen anlatmak istediklerimiz karşıdaki tarafından anlaşılmayabilir. Ya da anlaşılsa bile taleplerimizi karşılamada öteki taraf yetersiz kalacağı için anlamamış gibi görünebilir. Fakat bu karşılamamayı açıklayacak cümleleri kurmak istemeyebilirler. Çünkü her insan önce kendini korur. Anneyi diğer insanlardan ayıran özellik önce evladını korumasıdır. Bütün bu ifadeleri kullanmamın sebebi öncelikle nerede ve nasıl öfkelendiğinizi bulmanızı sağlamak.
İkinci olarak bazı kişiler öfkelerini aktif olarak göstermeye (saldırganlık) bazen cesaret edemediklerinden pasifçe öfke gösterirler. Bunun da en bariz hali hiç sinirli değilmiş gibi davranmalarıdır. Ötekini yavaş yavaş sinirlendirerek karşı taraf öfkelendikçe onlar doyuma ulaşır. Burada yapılabilecek davranış sizin öfkenizi tetiklediğine inandığınız insanlardan uzak durmanız, onların öfkesini doyurup rahatlatmamanızdır. Çünkü eğer bir kere sizin tarafınızdan rahatlarlarsa sürekli sizi doyum malzemesi olarak kullanırlar.
Öfke konusunda yapılacak en önemli tedbir kime, hangi cümlelere ve hangi davranışa özellikle sinirlendiğinizi bilmenizdir. Bu konuda her an dikkatli olup kendinizi gözlemleyerek niçin sinirlendiğinizi fark etmelisiniz. Bunun sonucu olarak da birincil yapılacak davranış bulunduğunuz ortamı değiştirmeniz. Sarf edeceğiniz cümlelere dikkat etmeniz özellikle annenize hassasiyet göstererek kırmamanızdır. Anneniz sizi anlamıyorsa bile bu, onun olumsuzluğundan değil belki sizin gibi düşünmediğindendir. Ya da potansiyel olarak sizi anlayacak birisi olmayabilir. Fakat anlaşılmak her zaman zihinle olmaz. Anneler çocuklarını daha ziyade kalpleriyle anlarlar. Annenizin duygusunun halisane olduğuna inanarak kendisine daha özenli davranabilirsiniz. Eğer tüm bu öfkeler buluğ çağınıza ait hususlarsa zaman içerisinde muhakemenizin ve hayata dair tecrübelerinizin artacağından dolayı, nerede nasıl davranacağınızı önceden daha kolay ve çabuk kestirebileceğinizden, zaman içerisinde öfkeniz kendiliğinden tedricen azalacaktır.
Yasemin UÇAL ABDULLAH