reyyan
Sun 25 September 2011, 10:44 am GMT +0200
Şiir Hâce Ahmed Yesevî k.s.
Eylül 2007 105.SAYI
Semerkand Dergisi kaleme aldı, ŞİİR bölümünde yayınlandı.
Rabbim yâdı ulu yâddır, söyler olsam
Ballar gibi tatlı olur dilim benim
Kendim fakir, ikrar ettim, oldum hakir
Kanat çırpar uçar kuş gibi gönlüm benim
Türlü aşım, türlü işim, dertli başım
Eridi canım, gitti aklım, aktı yaşım
Günah ile tamamen doldu içim dışım
Niyazsızım açıversin yolumu benim
Gözüm düştü, gönlüm uçtu, Arş’a aştı
Ömrüm geçti, nefsim kaçtı, bahrım taştı
Kervan göçtü, menzil aştı, yorgun düştü
Sır ulaştı, nasıl olacak halim benim
Sûret burada, sîret orada, kudretinde
Uzun gecede, parlak günde, gönlüm orada
Geçen gecede, olup bende, hepsi nerede
Sorsa orada, günahkârdır dilim benim
İçtim şarap, oldum harap, aslım türap
Görmeye geldim, yaş dolu gözüm, gönlüm serap
Hak’tan hitap gelse, kullar görmez azap
Pınar gibi akar gözden yaşım benim
Düşüm uzar, Burak tozar, gitse pazar
Dünya pazar, içine girip kullar azar
Başım bîzar, yaşım sızar, kanım tozar
Adım Ahmed, Türkistan’dır ilim benim
HÂCE AHMED YESEVÎ K.S. (12. YÜZYIL)
Yâd: Anma, hatırlama, zikretme
Hakir: Önemsiz, değersiz
Arş: Allah’ın kudret ve azametinin göründüğü dokuzuncu kat gök, göğün en yüksek katı
Bahr: Deniz, derya
Suret: Dış görünüş, şekil
Sîret: Bir kimsenin mânevi durumu, hal ve hareketleri, tabiatı, ahlâk ve karakteri
Türap: Toprak
Burak: Hz. Peygamber Efendimizin Miraç bineği, (mecazen aşk anlamında da kullanılır.)
Tozamak: Toz kaldırmak, toz hâlinde savurmak, savrulmak; kaçmak, savuşmak
Bîzar: Bezgin, rahatsız, bıkmış, şikayetçi
Sızmak: Azar azar akmak
İl: Memleket, ülke, diyar
(Ahmed Yesevî, Divan-ı Hikmetten Seçmeler, Hazırlayan: Kemal Eraslan, Ankara, 1983)
Eylül 2007 105.SAYI
Semerkand Dergisi kaleme aldı, ŞİİR bölümünde yayınlandı.
Rabbim yâdı ulu yâddır, söyler olsam
Ballar gibi tatlı olur dilim benim
Kendim fakir, ikrar ettim, oldum hakir
Kanat çırpar uçar kuş gibi gönlüm benim
Türlü aşım, türlü işim, dertli başım
Eridi canım, gitti aklım, aktı yaşım
Günah ile tamamen doldu içim dışım
Niyazsızım açıversin yolumu benim
Gözüm düştü, gönlüm uçtu, Arş’a aştı
Ömrüm geçti, nefsim kaçtı, bahrım taştı
Kervan göçtü, menzil aştı, yorgun düştü
Sır ulaştı, nasıl olacak halim benim
Sûret burada, sîret orada, kudretinde
Uzun gecede, parlak günde, gönlüm orada
Geçen gecede, olup bende, hepsi nerede
Sorsa orada, günahkârdır dilim benim
İçtim şarap, oldum harap, aslım türap
Görmeye geldim, yaş dolu gözüm, gönlüm serap
Hak’tan hitap gelse, kullar görmez azap
Pınar gibi akar gözden yaşım benim
Düşüm uzar, Burak tozar, gitse pazar
Dünya pazar, içine girip kullar azar
Başım bîzar, yaşım sızar, kanım tozar
Adım Ahmed, Türkistan’dır ilim benim
HÂCE AHMED YESEVÎ K.S. (12. YÜZYIL)
Yâd: Anma, hatırlama, zikretme
Hakir: Önemsiz, değersiz
Arş: Allah’ın kudret ve azametinin göründüğü dokuzuncu kat gök, göğün en yüksek katı
Bahr: Deniz, derya
Suret: Dış görünüş, şekil
Sîret: Bir kimsenin mânevi durumu, hal ve hareketleri, tabiatı, ahlâk ve karakteri
Türap: Toprak
Burak: Hz. Peygamber Efendimizin Miraç bineği, (mecazen aşk anlamında da kullanılır.)
Tozamak: Toz kaldırmak, toz hâlinde savurmak, savrulmak; kaçmak, savuşmak
Bîzar: Bezgin, rahatsız, bıkmış, şikayetçi
Sızmak: Azar azar akmak
İl: Memleket, ülke, diyar
(Ahmed Yesevî, Divan-ı Hikmetten Seçmeler, Hazırlayan: Kemal Eraslan, Ankara, 1983)