ehlidunya
Fri 20 August 2010, 01:54 pm GMT +0200
Sevaptan kaçış yok!
Hafızam beni yanıltmıyorsa 1988 yılının Ramazan ayının son günleri idi. 10-12 civarında bir arkadaş grubu ile bize iftar verecek olan şahsın kapısını çaldık. Kapı açıldı ve bizi içeriye buyur ettiler.
Ancak içeride küçük bir yer sofrası kurulmuş ve hane halkı iftarını açmış gözüküyordu. Bir terslik olduğunu anladık. Ev sahibi ise, biz içeride namazlarımızı kılarken başka bir odada yeniden bir iftar sofrası hazırlatmış. Telefon ile irtibat neticesinde yanlış yere geldiğimiz ortaya çıktı. İftar sofrasından kalktıktan sonra ise ev sahibi Ali Açıl ağabey ile hasbihalde bulunduk. Bize duygulu anlar yaşatan onun şu sözlerini paylaşmak istiyorum: “20 günden beri her gün evimde bir gruba iftar davetinde bulunuyordum. Dün dedim ki yarın iftarımı yalnızca ailemle birlikte geçireyim. Görüyorum ki Allah’ın (cc) buna da rızası olmadı. Bana sizleri gönderdi!
Mehmet Özgüven
Hafızam beni yanıltmıyorsa 1988 yılının Ramazan ayının son günleri idi. 10-12 civarında bir arkadaş grubu ile bize iftar verecek olan şahsın kapısını çaldık. Kapı açıldı ve bizi içeriye buyur ettiler.
Ancak içeride küçük bir yer sofrası kurulmuş ve hane halkı iftarını açmış gözüküyordu. Bir terslik olduğunu anladık. Ev sahibi ise, biz içeride namazlarımızı kılarken başka bir odada yeniden bir iftar sofrası hazırlatmış. Telefon ile irtibat neticesinde yanlış yere geldiğimiz ortaya çıktı. İftar sofrasından kalktıktan sonra ise ev sahibi Ali Açıl ağabey ile hasbihalde bulunduk. Bize duygulu anlar yaşatan onun şu sözlerini paylaşmak istiyorum: “20 günden beri her gün evimde bir gruba iftar davetinde bulunuyordum. Dün dedim ki yarın iftarımı yalnızca ailemle birlikte geçireyim. Görüyorum ki Allah’ın (cc) buna da rızası olmadı. Bana sizleri gönderdi!
Mehmet Özgüven