sidretül münteha
Tue 7 June 2011, 02:33 pm GMT +0200
D- Şâriin Mükellefin Şerî Hükümler Altına Girmesindeki Kasdı
a- Şeriatın konulmasından maksat, ona uyulması ve böylece mükellefin ıztırârî kulluktan ihtiyarî/gönüllü kulluğa yüceltilmesidir.
b- Zarurî esaslar, mükellef için peşin hazlar içerenler ve içermeyenler olmak üzere iki türdür. Şerîat birinci türden olan zarurî esaslar üzerinde fazla durmaz ve bu konuda fıtrî/cibillî motiflere dayanır. İkinci, türden olan esaslar üzerinde ise daha yoğun olarak durur.
c- Fiillerde aslî maksatların gözönünde bulundurulması, o fiilin sıhhatine ve ihlalsi olmaya daha yakındır.
d- Amellerde devamlılık göstermek, Şâriin maksatlarındandır.
e- Kerametlerle amel edebilmek için serî bir esasa ters düşmemeleri gerekir.
f- Zahirle ilgili herşeyin şeriata vurulması gerektiği gibi, bâtınla ilgili herşeyin de şeriata vurulması gerekir,
g- Hükümler, şerî ya da vücûdî âdetlere tâbidir. Âdetlerin değişmesiyle hükümler de değişir. Cari âdetlerin şeran dikkate alınması zarurîdir.
h- Küllî âdetler zaman ve mekanla değişmez; cüz'î âdetler zaman ve mekanla değişir,
i- Tâatlar ve mâsiyetler içerdikleri maslahat ve mefsedetlerine göre büyük ya da küçük olurlar.
j- İbâdetlerde asıl olan taabbudîlik, âdetlerde ise içerdikleri manalardır,
k- Şeriat nimetlere karşı nasıl şükredileceğini bildirmek için konulmuştur.[12]
[12] İmam Şatıbi, el-İ’tisam Kitap Dünyası Yayınları: 1/11.