hafiza aise
Tue 15 November 2011, 05:01 pm GMT +0200
Bir Mektup “Sanki Yeniden Eşime Aşık Oldum” diyor
Mayıs 2008 32.SAYI
Mayıs sayımızla birlikte yeniden bir arada olmanın mutluluğunu yaşıyoruz. Dergimiz yayın hayatına başladığından bu yana okuyucularımızla bir aile olmak gibi bir derdimiz vardı. Kimilerine iddialı gelebilecek bu hedefin kısa bir zamanda gerçekleştiğini görmek hepimiz için müthiş bir sevinç kaynağı. Zira yaptığımız işte amacımız sadece bilgi aktarımı değildi, “ailemiz” dediğimiz okuyucularımızla muhabbete dayalı bir bağ kurmaktı. Çünkü ancak o zaman söylediklerimiz kalplere dokunur, hayatın içinde kendine yer bulurdu. Arzu ettiğimiz sevgi bağının kurulduğunu ve güçlenerek devam ettiğini okuyucularımız her fırsatta bize yansıttı. Katıldığımız organizasyonlar ve okuyucu mektupları bu güzelliği yüzlerce kez kanıtladı bizlere. Bu ay da o hoş yansımalardan biri ulaştı elimize. Büyük bir mutluluk ve heyecanla yazıldığı belli olan mektubu sizinle de paylaşmak istiyoruz ki okurken yaşadığımız mutluluğu siz de yaşayın diye. Çünkü biliyoruz birimizin mutluluğu hepimizin mutlu olmasını sağlıyor.
“Derginizi severek okuyan kardeşlerinizden biriyim. Elime geç ulaşmasından başka şikayetim yok. Ancak ben sizinle özel bir duygumu paylaşmak istiyorum. ‘Yazıp meşgul etmeyeyim, bize dergi hazırlamak için çok çalışıyorlar’ dedim ama bana mutluluk yaşatan sizin yazınız olduğu için yazmaktan kendimi alamadım. Dergiler çoğu zaman ayın sonunda elime geçiyor. Şubat ve mart sayısı aynı anda elime geçti. Bu iki sayının evlilik iletişim bölümleri sanki benim için yazılmış. Ya da sadece ben değilmişim bu sıkıntıları yaşayan. 22 yıllık evliyim, eşim dünya iyisi bir insan, bu yüzden kendisine sevgim ve saygım sonsuz. Ama derler ya kimse dört dörtlük değil diye… Tek şikayet ettiğim tarafı bana duygularını söylememiş olması. Kadınız, bekliyoruz eşimizden küçük de olsa bir duygusal söz ama yok işte… Ben de onca iyiliği karşısında görmezden gelmeye kendimi alıştırdım. “Beyler Eşinize Mektup Yazın” yazınızı okuyunca bunca yıldır alıştıramadığımı fark ettim. Kaç kere okudum yazıyı bilseniz. Oradan mutmain olmak ister gibi daha sonra eşimle beraber okudum. Benim heyecanla okuduğumu görünce gülümsedi. İki gün sonra telefonuma mesaj atmış, sevgisini dile getirmiş. Aman Allahım! Hayatımda hiç bu kadar mutlu olmamıştım, rüya görüyorum sandım. Kırk yaşını aşmış ben, 18 yaşındaki genç kız gibi içim içime sığmaz oldu. Uzatmayayım bir aydır bu mesajlar geliyor. Sanki yeniden eşime aşık oldum ya da evliliğimizin başına döndük; hala rüyadayım sanıyorum. Sizi meşgul ettim ama bana bunları yaşattığınızı bilmenizi istedim. Bastırmaya çalıştığımız duygulara tercüme olduğunuz için sizlere müteşekkirim. Lütfen böyle yazılardan bizi mahrum etmeyin. Özellikle yaşanmış olaylara yer vermeniz çok yararlı. Allah gücünüze güç katsın.”
Mayıs sayımızda kapak dosyamızı son zamanlarda gündemi meşgul eden falcafelere ayırdık. İnsanı boş hayallere ve saçma evhamlara iten fal bağımlılığının genç zihinlerdeki etkisini irdeledik. İlginizi çekeceğini umuyoruz. Dr. Ender Saraç’la gerçekleştirdiğimiz renkli röportaj ve yabancı gelinlerin başka bir kültüre adapta olma sorunu da beğeneceğinizi düşündüğümüz sayfalar arasında yer alıyor.
Haziran ayında görüşmek üzere hoşçakalın…
Derya COMBA