sidretül münteha
Thu 26 May 2011, 03:36 pm GMT +0200
Salih Kişilerin Başkalarını Islah Etmeye Çalışmaları Farzdır
Kur'an-ı Kerim'in çeşitli yerlerinde Hak ile Bâtıl'ın mücâdele hikâyeleri çok tekrarlanmıştır. Bu gösteriyor ki hakka da'vet etmek hususunda insanlık iki gruba ayrılmıştır.
Birinci grup; Ümmete her merhalede muhalefet edip aşırı gidenlerdir.
Diğer grup ise; kalpleri ve düşüncelerinin derinliklerinde depresyonlar meydana gelen, bu depresyonaların amel ve düşüncelerine yansıdığı insanlara, sevgi ve samimiyetle yaklaşan kâinatın rabbi olan Allah için ölüm kalım düşüncesine sahip olup çeşitli zorluklar ve meşakkatelere katlanıp bu uğurda son derece gayret gösterip, bunları eğitmekle kendilerini sorumlu sayan ihlâslı gruptur. Fakat bu konumda olan grubun durumu, pek uzun süre sıhhatli devam etmez. Yükselen ışık yavaş yavaş sönmeye mahkûm olabilir. (Yâni yapılan ihlâslı çalışmalara menfi propaganda ile gölge düşürülür. Zaten bu, şeytanın ve onun izinde gidenlerin hedefledikleri çalışma programlarıdır, ihlâslı kişilerin yaptıkları bu çalışma; günümüzde ister dünya müslümanlarının siyasî, sosyal ve hukukî sorunları olsun, ister ekonomik bağımsızlıklar olsun, daima tâğûtun emrinde olan doğu ve batı emperyalizminin, kendi arzuları doğrultusunda şekilendirdikleri bilinen bir gerçekteir. Umarız ki İslâm gençliği, emperyalizmin İslâm ümmeti için dirilişini engelleyen her türlü oyunlarını bozacaktır.) (Çeviren)
Nihayet münafıklar, ihlâslı mü'minlerin çalışma sahalarına nüfuz ederler. İslâmî görünümlerini korumakla beraber, inananlan, Allah Teâlâ ile bağlantı kurmadan uzaklaştırmağa çalışırlar.
Allah Teâlâ peygamberlerin'den (a.s.) bir kaçını zikrettikten sonra şöyle buyurur:
"İşte bunlar, Allah'ın kendilerine nimet verdikleri peygamberlerden, Adem'in (a.s) zürriyetinden, Nuh (a.s.) ile beraber taşıdıklarımızdan, İbrahim (a.s.) ile İsrail'in neslinden hidâyete erdirdiğimiz ve seçtiğimiz kimselerdendir. Onlara çok esirgeyici (Allah'ın) âyetleri okunduğu zaman ağlayarak secdeye kapanırlardı. Sonra, arkalarından öyle kötü bir nesil geldi ki namazı bıraktılar, şehvetlerine uydular. İşte bunlar da azgınlıklarının cezasına uğrayacaklardı." 239
Âyet-i Kerime'de geçen bu nesil (kötü nesil) hak da'vete rezilce utanmadan da çağırıyorlardı. Fakat çoğu kez de böyle bir neslin varlığı, İslâm ümmetine karşı mücadeleci hasımlardan daha tehlikelidir. Sâdık mü'minlerin böylelerini ıslaha çalıştıkları, başkaları üzerinde bıraktıkları kötü izlerini silmek için gayret sarf ettiklerine, zaman zaman tarih şahitlik eder.
Böyle bir neslin varlığından elem duymayan, kendisini harekete geçirmeyip bu neslin ıslahına ve değişmesine çalışmayanların îmanı çok korkunç ve büyük bir tehlikededir. Allah Rasûlü (s.a.v.) şöyle buyurur.
"Benden önce Allah'ın, bir ümmete gönderdiği hiç bir peygamber yoktur ki o peygamberin ümmetinden havariler ve sünnetine tâbi olup emrine uyan ashabı olmasın. Kıssa şu ki, sonralan onların ardından, yapmadıklarını söyleyen ve emrolunmadıkları şeyleri yapan bir takım kötü nesiller meydana çıkar. İşte kim bunlara karşı eliyle mücâdele ederse o rnü'mindir. Kim onlara karşı diliyle fnücâhede ederse o da nrü'mindir. Kim onlara karşı kalbiyle mücâhede ederse o da mü'mindir. Ama bunun ötesinde îmandan bir hardal danesi de yoktur." 240
239 El-A’raf: 7/164.
240 El-A'raf: 7/165-166.