armağan
Sat 11 April 2009, 09:23 am GMT +0200
İbrahim peygamber Rabbini bulmuştu.
Kalbi sevinçle dolmuş, huzur doluydu.
Ancak bir ölüyü görünce yerde
Merak etmişti nasıl dirildiklerini
Rabbim, demiş niyazda bulunmuştu.
Bana ölülerin nasıl dirildiklerini göster
Rabbimiz, İbrahim’e seslenmişti;
Yoksa inanmıyor musun ey İbrahim
Benim ölüleri diriltebileceğime.
İnandım Rabbim hem de çok inandım amma
Kalbim huzura eresin istedim.
Kudretini yakından görmek onunla mesrur olmak
Beni daha çok yaklaştıracaktır sana.
Bir dostun ricasıydı samimiyet doluydu.
Art niyet ve sahtekarlık yoktu.
Samimi ve içten istekler karşılıksız bırakılmazdı.
Rabbimiz kulunu duydu ve ona cevap verdi;
Ey İbrahim dört kuş yanına al.
Onları bir tepeye götürerek,
Ayrı ayrı yerlerde kes ve her birini
Tepenin farklı yerlerine koy.
Sonra da onlar kendine çağır, dedi.
Denilenleri can kulağıyla dinlemişti.
Bir bir yerine getirdi söylenenleri.
Sonra da çağırdı kuşları kendisine.
Bir de ne görsün İbrahim!
Kestiği kuşların her biri
Uçarak kendisine doğru geliyordu.
İbrahim hemen secdeye kapandı
Sen Aziz ve Hakimsin Rabbim dedi.
Senin kudretin her şeye yeter
Ve sen hükmedenlerin en iyisisin,diyerek
Rabbini yücelterek noksanlıklardan
Ve de eksikliklerden tenzih etti.
Ölüm kaçınılmaz bir gerçek
Dünyanın yalansız en önemli hakikati
Kurtuluş yok asla bu gerçekten.
İşte kudretiyle ölümü dirilten
Yaşama yeni renk veren
Haklıyla haksızı ayırt eden
Adaletiyle mizanı kuran Allah
Bozgunculuğun ve isyanın karşılığını
Eksiksiz olarak verecektir.
Yeni yarattığı bu dünyada.
Kimse konuşamayacak dili lal olacak
Bedenler konuşacak tek tek dil olarak
Yalan da söylenemeyecek kurtuluş için.
İşte İbrahim peygamber görmüştü
Bu eşsiz hakikati gözleriyle
İnanan tüm insanlarda buna
Dünyadaki adaletsizliğin elbet
Karşılığı görülecektir diyerek
Duayla yönelirler Allah’â
Kalbi sevinçle dolmuş, huzur doluydu.
Ancak bir ölüyü görünce yerde
Merak etmişti nasıl dirildiklerini
Rabbim, demiş niyazda bulunmuştu.
Bana ölülerin nasıl dirildiklerini göster
Rabbimiz, İbrahim’e seslenmişti;
Yoksa inanmıyor musun ey İbrahim
Benim ölüleri diriltebileceğime.
İnandım Rabbim hem de çok inandım amma
Kalbim huzura eresin istedim.
Kudretini yakından görmek onunla mesrur olmak
Beni daha çok yaklaştıracaktır sana.
Bir dostun ricasıydı samimiyet doluydu.
Art niyet ve sahtekarlık yoktu.
Samimi ve içten istekler karşılıksız bırakılmazdı.
Rabbimiz kulunu duydu ve ona cevap verdi;
Ey İbrahim dört kuş yanına al.
Onları bir tepeye götürerek,
Ayrı ayrı yerlerde kes ve her birini
Tepenin farklı yerlerine koy.
Sonra da onlar kendine çağır, dedi.
Denilenleri can kulağıyla dinlemişti.
Bir bir yerine getirdi söylenenleri.
Sonra da çağırdı kuşları kendisine.
Bir de ne görsün İbrahim!
Kestiği kuşların her biri
Uçarak kendisine doğru geliyordu.
İbrahim hemen secdeye kapandı
Sen Aziz ve Hakimsin Rabbim dedi.
Senin kudretin her şeye yeter
Ve sen hükmedenlerin en iyisisin,diyerek
Rabbini yücelterek noksanlıklardan
Ve de eksikliklerden tenzih etti.
Ölüm kaçınılmaz bir gerçek
Dünyanın yalansız en önemli hakikati
Kurtuluş yok asla bu gerçekten.
İşte kudretiyle ölümü dirilten
Yaşama yeni renk veren
Haklıyla haksızı ayırt eden
Adaletiyle mizanı kuran Allah
Bozgunculuğun ve isyanın karşılığını
Eksiksiz olarak verecektir.
Yeni yarattığı bu dünyada.
Kimse konuşamayacak dili lal olacak
Bedenler konuşacak tek tek dil olarak
Yalan da söylenemeyecek kurtuluş için.
İşte İbrahim peygamber görmüştü
Bu eşsiz hakikati gözleriyle
İnanan tüm insanlarda buna
Dünyadaki adaletsizliğin elbet
Karşılığı görülecektir diyerek
Duayla yönelirler Allah’â