hafiza aise
Sat 5 May 2012, 01:50 pm GMT +0200
OKUYUCU MEKTUPLARI
Ağustos 2011 71.SAYI
“SEMERKAND” LOGOLU ÖNLÜKLERİMİZ ÇOK BEĞENİLDİ
Kıymetli Semerkand Aile gönüllüleri;
Biz de ailemizin eğitim (gençlik) gönüllüleri olarak 23-29 Mayıs tarihleri arasında “Hayırda Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği” olarak açmış olduğumuz kermesimizin sevincini sizlerle paylaşmak istedik. Hamd olsun kazançlı, bereketli bir kermes oldu. Emeği geçenlerden Rabbim razı olsun. Biz genç arkadaşlarımız olarak tasarladığımız seyahat yastıkları ve mutfak önlüklerimizi sizlere sunmak istedik. Ve önlüklerimizde hanımlarımızın genelinin unuttuğu bir detayı, bizler gençlik olarak hatırlatalım istedik. Fakirlik sebebi olarak gösterilen, ıslak elleri üzerimize kurutmak davranışından sakınmak ve bayanlarımıza bir kolaylık sağlamak amacı ile havlu ve önlüğü birleştirdik. Umarız faydalı olmuşuzdur. “Semerkand” logolu önlüklerimiz çok beğenildi.
Siz, ailemiz olduğunuz için sevincimizle sevinin istedik. İyi ki varsınız. Hep bizlerle olun inşallah. Evlerimize ve gönüllerimize neşe ve bereket getiriyorsunuz. Gönül dolusu sevgi, saygı ve muhabbetlerimizle… Sizleri Allah’a emanet ediyoruz. Gönülden gönüle buluşmak dileğiyle…
BİR RİCAM OLACAK
Selamun aleyküm,
Ben size Hollanda’dan yazıyorum. Ben Semerkand Aile Dergisi’ne üyeyim ve derginizi severek, çok beğenerek okuyorum. Bütün emekleriniz için teşekkür ederiz. Allah hepinizden razı olsun çok faydalı şeyler öğreniyoruz.
Benim sizlerden bir ricam olacak. Bu güne kadar aile dergisinde yayınlanan Muhammed Saki Erol’un yazılarını bir kitapta toplayabilir misiniz? Bu mümkün olabilir mi? Olursa çok sevinirim ve o kitabi mutlaka alır, okurum Allah’ın izniyle. Aile dergisindeki bütün yazılanlar, ama özellikle de Seyid Muhammed Saki Erol’un yazıları beni ve okuyanları çok etkiliyor. Bu konuda bana cevap yazar mısınız? Şimdiden her şey için teşekkür ederim. Cevabınızı bekliyorum. Sevgilerimle…
Meryem
YİNE BANA DÜŞTÜ ÖLMEK
Özendiğim huzurdan belli
Yine bana düştü ölmek,
Sabrımın filikasında kalmıştı inşirah’ım
Belli ki o Aşk bir daha geri gelmeyecek.
Kim bilir?
Belki de ben doğacağım mehtaba doğru
Belki de hiç doğmadan mehtap ölecek.
Ki ben;
Ne zaman sürsem gözlerimi fecre
O zaman rayiha kokar bakışlarım.
Eğer bir kadın değse nazarıma
Ellerimi hiç değdiremeden yüzüme
Kör bir kurşun rüku eder alnıma.
Ve her nazarda peşime düşer nefsi emmare’m
Ram eyler beni kör kuyulara halet-i ruhiyem
Ama ben Yusuf değilim ki!
İşte bu yüzdendir
Bir sevgili lazım bana
Aşk’ı ta içimi yaksın
Bir sevgili lazım, bana şah damarımdan baksın.
ENİS AKTAŞ