ehlidunya
Fri 20 August 2010, 01:39 pm GMT +0200
O kadar utandı ki paketi alırken elleri titriyordu
Okul Aile Birliği başkanlığı yaptığım bir dönemde okulumuzdaki fakir öğrencilerin ailelerine Ramazan nedeniyle gıda yardımında bulunmak üzere bir çalışma programı düzenledik.
Çevremizdeki hayırsever insanlardan toplayabildiğimiz kadar gıda maddesi topladık. Bunları düzenli bir şekilde paketler oluşturduk ve dağıtıma hazırladık. Fakir öğrencilerimize gizlice velilerinin iftarla teravih namazı arasında okula gelmesini söyledik. Dağıtımlarımız devam ediyordu ki bir ara kimse kalmadı, ben de hava almak için dışarı çıkmıştım. Bir velinin okulun etrafında dolaştığını, bir türlü içeri gelmediğini gördüm. Hemen kestirmeden önüne çıktım ve birisini mi aradığını sordum. Mahçup, utangaç bir ses tonuyla bana toplantı için okuldan çağrıldığını söyledi. O saat de toplantı olmadığını bildiğim için gıda yardımı almaya geldiğini anladım. “Sizi ben çağırdım.” diyerek içeri götürdüm ve eline gıda paketini uzattım. Fakat o kadar utandı ki paketi alırken elleri titriyordu ve gözleri doldu. Paketi aldı ve birisi görecek mi diye hızlı hızlı adımlarla hiç sağa sola bakmadan karanlıkta kayboldu. Bu olay beni çok etkiledi. Her Ramazan ayında unutamayacağım bir olaydı. İsmimi dergide yayınlamazsanız memnun olurum. A. K., Çorum “Tebrik gezilerinden komşular çok ama çok memnun oldu” Ben her sene Ramazan’da yaptığım bir davranışımı sizlerle paylaşmak istiyorum. Çocuklarıma Ramazan’ın güzelliğini, heyecanını ve on bir ayın sultanı olduğunu anlatmaya çalışıyorum. Bu ayda çocuklarıma ve gelen misafirlerime Ramazan’ın her günü vermek üzere önceden hediyeler hazırladım. Ramazan’ın heyecanını artırmak için çok etkili oluyor bu. Bu sene de hazırladığım hediyelerin resmini sizlere gönderiyorum. Ayrıca, “Komşularınızın Ramazan’ını tebrik gezisi yapın” teklifinizi uyguladım ve komşularım bundan çok ama çok memmun kaldılar. Allah sizden razı olsun. Saygılarımla. Bahriye Kuru, Almanya
Okul Aile Birliği başkanlığı yaptığım bir dönemde okulumuzdaki fakir öğrencilerin ailelerine Ramazan nedeniyle gıda yardımında bulunmak üzere bir çalışma programı düzenledik.
Çevremizdeki hayırsever insanlardan toplayabildiğimiz kadar gıda maddesi topladık. Bunları düzenli bir şekilde paketler oluşturduk ve dağıtıma hazırladık. Fakir öğrencilerimize gizlice velilerinin iftarla teravih namazı arasında okula gelmesini söyledik. Dağıtımlarımız devam ediyordu ki bir ara kimse kalmadı, ben de hava almak için dışarı çıkmıştım. Bir velinin okulun etrafında dolaştığını, bir türlü içeri gelmediğini gördüm. Hemen kestirmeden önüne çıktım ve birisini mi aradığını sordum. Mahçup, utangaç bir ses tonuyla bana toplantı için okuldan çağrıldığını söyledi. O saat de toplantı olmadığını bildiğim için gıda yardımı almaya geldiğini anladım. “Sizi ben çağırdım.” diyerek içeri götürdüm ve eline gıda paketini uzattım. Fakat o kadar utandı ki paketi alırken elleri titriyordu ve gözleri doldu. Paketi aldı ve birisi görecek mi diye hızlı hızlı adımlarla hiç sağa sola bakmadan karanlıkta kayboldu. Bu olay beni çok etkiledi. Her Ramazan ayında unutamayacağım bir olaydı. İsmimi dergide yayınlamazsanız memnun olurum. A. K., Çorum “Tebrik gezilerinden komşular çok ama çok memnun oldu” Ben her sene Ramazan’da yaptığım bir davranışımı sizlerle paylaşmak istiyorum. Çocuklarıma Ramazan’ın güzelliğini, heyecanını ve on bir ayın sultanı olduğunu anlatmaya çalışıyorum. Bu ayda çocuklarıma ve gelen misafirlerime Ramazan’ın her günü vermek üzere önceden hediyeler hazırladım. Ramazan’ın heyecanını artırmak için çok etkili oluyor bu. Bu sene de hazırladığım hediyelerin resmini sizlere gönderiyorum. Ayrıca, “Komşularınızın Ramazan’ını tebrik gezisi yapın” teklifinizi uyguladım ve komşularım bundan çok ama çok memmun kaldılar. Allah sizden razı olsun. Saygılarımla. Bahriye Kuru, Almanya