GizEmLi_yAzaR
Mon 10 December 2007, 12:25 pm GMT +0200
Namaz kılacak olan bir kimse , ilk olarak namazın şartlarından avret yerinin örtülmesi, beden, elbise ve namaz kılacağı yerin temiz olup olmadığı kontrol etmelidir.
Sonra kıbleye yönelerek hangi namaz kılınıyorsa ona göre niyet getirilir ve iftitah tekbiri alınır.
Tekbir alındıktan sonra secde yerine bakılır. Bundan maksad huzurlu olmaktır. Daha sonra Hanefi olanlar subhaneke duasını okurlar.
Sübhaneke duası:
“Sübhanekellahümme ve bi-hamdike ve tebarekes-müke ve teala ceddüke “ve celle senauke” (bu kısım sadece cenaze namazlarında okunur) ve lâ ilahe ğayruk”
Manası:
“ALLAH’ım seni her türlü eksiklikten tenzih ederim, sana hamd ederim. Senin adın mübarektir, azamet ve celalin yücedir. Senden başka ibadete layık hiçbir ilah yoktur.”
Şafii olanlar veccehtü duasını okurlar.
Veccehtü duası:
Veccehtü vechiye lillezî fetara’s-semâvâti vel-arda hanîfen müslimen ve mâ ene mine’l-müşrikîn.
İnne salâtî ve Nüsükî ve mahyâya ve memâtî lillâhi rabb’il-âlemîne lâ şerike lehû, ve bizâlike ümirtü ve ene min’el-müslimîn.”
Manası:
“Ben hanîf ve müslüman olarak, yüzümü gökleri ve yeri yoktan yaratan ALLAH'a çevirdim ve ben müşriklerden değilim. Şüphesiz benim namazım, kurbanım, hayatım ve ölümüm hepsi âlemlerin Rabbi ALLAH içindir. O'nun ortağı yoktur. Bana sadece bu emrolundu ve ben müslümanlardanım.“
Dua okunduktan sonra euzü besmele çekilir. Daha sonra Fatiha suresi okunur.
Fatiha suresi:
“Bismillahirrahmânirrahim. Elhamdülillâhi Rabbi’l âlemin. Er-rahmânirrahim. Maliki yevmid-din. İyyâke na’büdü ve iyyâke nestain. İhtinas-sırata’l müstakım. Sıratellezine en amte aleyhim. Ğayril ma’dûbi aleyhim veleddâlin. Âmin.”
Manası:
1- Rahman ve Rahim olan ALLAH’ın adıyla,
2- Hamd, âlemlerin Rabbi (olan) ALLAH’a mahsustur,
3- O, Rahman ve Rahimdir,
4- Din gününün (Kıyamet günü) sahibidir,
5- Ancak sana kulluk ederiz ve ancak senden yardım bekleriz,
6- Bizi dosdoğru olan yola ilet,
7- Kendilerine nimet verdiklerinin yoluna. Gazaba uğrayanların ve delalete düşenlerin yoluna değil.
Namaz kılan kimse euzü besmele çekerken ve fatiha suresini okurken şöyle düşünmelidir:
“Euzü billahi mine’ş-şeytani’r-racim” (Kovulmuş olan şeytanın şerrinden ALLAH’a sığınırım) derken, şeytanı ALLAH-u Zülcelal’e giden yolun üzerinde bir düşman olarak görmelidir.“Bismillahirrahmanirrahim” derken, bunun-la bereket umarak ve her işin ancak ALLAH-u Zülcelal’in yardımı ile olabileceğini bilmelidir.
“Elhamdülillahi Rabbi’l Alemin”derken, bütün nimetlerin ALLAH-u Zülcelal’den olduğunu bilerek, hamd ve şükrün yalnız O’na yapılacağını bilmelidir.
“Errahmanirrahim”derken O’nun rahmeti ve lütfunun çok geniş olduğunu bilmelidir. Bu sayede kalpte ümit meydana gelir.
“Maliki yevmid-din”derken ALLAH-u Zülcelal’in kudret ve azametini düşünmelidir. Bütün mülk ve saltanat O’nundur. O, kulları arasında dilediği gibi hüküm verendir.
“İyyake na’büdü ve iyyake nestain” derken, acizliğini ve ihtiyaç içinde bulunduğunu bilmelidir.
“İhdinas sıratal müstakim. Sıratallezine en amte aleyhim. Ğayril mağdubi aleyhim ve leddâllin” derken de, insanı kurtaracak tek şeyin, ALLAH-u Zülcelal’in dosdoğru yolu olduğunu ve bu yolun dışındaki bütün yolların sonunun hüsran olduğunu bilmelidir.
Bu şekilde düşünerek, namazda huzur ve huşu içinde olmaya çalışmalıdır.
Daha sonra bir sure veya en az üç ayet yada üç kısa ayetin yerini tutacak kadar uzun bir ayet okuyup,
“ALLAH-u Ekber” diyerek rükuya git-melidir.
Rüku:
Eğilerek elleri dizlere kadar uzatıp, dizleri avucuyla kavrar baş ve sırtı bir hizada tutarak, ALLAH-u Zülcelal’in huzurunda durmasıdır. Rüku, boyun büküklüğü ve gönül alçaklığı yani tevazudur. Rükua varınca üç defa:
“Sübhane Rabbiye’l azim”
denir. Rükua varan kimse, ALLAH-u Zülcelal’in azameti karşısında acizliği bilip:
“Ya Rabbi! Senin azametin karşısında eğiliyorum. Sen her türlü noksan sıfatlardan münezzehsin.” diye düşünmelidir.
Rükudan kalkarken:“SemiAllah-u limen hamideh”denilir. ALLAH-u Zülcelal kendisine şükreden kimsenin, şükrünü kabul eder.
Doğrulduğu zaman:
“Rabbena leke’l hamd”(Hamd, sana mahsustur.) denilir.
Daha sonra
“ALLAH-u Ekber” diyerek secdeye gidilir.
Secde: Yere kapanarak iki diz üzerinde ellere dayanıp, alnı ve burnu iki elin arasında yere koymaktır.
Şafiiler secdede iken ellerini omuz hizasında tutarlar.
Secdede iken iki ayağın veya bir ayağın parmakları yere konulmadıkça secde olmaz. Ayakların yalnız üstünü yere koymak kafi gelmez. Parmak uçları kıbleye bakmalıdır.
Secde arasında üç defa:
“Sübhane Rabbiye’l a’la” denilir. Secde namazın en büyük rüknudur. Secde, ALLAH-u Zülcelal’e gösterilen ta’zim ve tevazunun en büyük alametidir.
Secdesiz bir namaz, namaz değildir. Secde de, en değerli uzuv olan yüzü, ayakların altında çiğnenen toprağa koyarak, ALLAH-u Zülcelal’in karşısında acziyet belirtilmiş olur.
ALLAH-u Zülcelal’in rahmeti de kendisini aciz olarak görenlerin üzerine yağmur gibi yağmaktadır. İnsan, yüzünü toprağın üzerine koyarken sadece yüzü ile değil kalbi, ruhu ve sırrı ile beraber secde ettiğini; nasıl bir kimse bir tehlikeden korunmak için güvenli bir yere sığınırsa, aynı o şekilde bütün benliği ile ALLAH-u Zülcelal’e sığındığını düşünmelidir.
Daha sonra
“ALLAH-u Ekber” diyerek oturulur. Bu oturma müddeti en az bir defa“Sübhanallah” diyecek kadar olmalıdır. Bu oturma esnasında, sol ayak yatırılır, sağ ayak dikilir ve eller dizlerin üzerine konulur. Sonra tekbir getirilip secdeye gidilir ve üç defa “ Sübhane Rabbiye-l a’la”denir. Tekbir getirerek secdeden kalkılır ve ikinci rekat için kıyama (ayağa) kalkılır.
Fatiha suresi, bir zammı sure veya zammı sure yerine geçecek olan üç ayet okunur. Rüku ve secdeler yapılır ve tahiyyat için oturulur.
Teşehhüd:
Bu oturuşta “ettehiyyatü” duası okunur.
Ettehiyyatü Duası:
“Ettehiyyâtü lillahi vessalavâtü vet-tayyibâtü, es-selâmü aleyke eyyühen-nebiyyü ve rahmetullâhi ve berakatühu. Es-selamü aleynâ ve alâ ibadillahis-sâlihin. Eşhedü en lâ ilâhe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abduhu ve Rasulüh”
Manası:
“Dil, beden ve mal ile yapılan ibadetlerin tümü ALLAH’adır. Ey mertebesi yüksek olan Nebi! ALLAH’ın rahmeti ve bereketi ile selam ve selametlik senin üzerine olsun. Selam ve selametlik, bize ve ALLAH’ın salih kullarının üzerine olsun. Şahadet ederim ki ALLAH’tan başka ilah yoktur, yne şehadet ederim ki (Hz.) Muhammed O’nun kulu ve resulüdür.”
Eğer kılınan namaz üç veya dört rekatlı namaz ise, ettehiyyatü okunduktan sonra Hanefi olanlar tekbir getirip kalkar, Şafii olanlar ise tahiyyattan sonra Hz.Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e salavat getirdikten sonra kalkarlar ve sadece fatiha suresi okunarak rüku ve secdeler yapılıp son iki rekat kılınır ve oturulur.
Hanefi mezhebine göre, kılınan namaz sünnet yada nafile bir namaz ise son iki rekatta da fatihadan sonra zammı sure okunur.
Sonra kıbleye yönelerek hangi namaz kılınıyorsa ona göre niyet getirilir ve iftitah tekbiri alınır.
Tekbir alındıktan sonra secde yerine bakılır. Bundan maksad huzurlu olmaktır. Daha sonra Hanefi olanlar subhaneke duasını okurlar.
Sübhaneke duası:
“Sübhanekellahümme ve bi-hamdike ve tebarekes-müke ve teala ceddüke “ve celle senauke” (bu kısım sadece cenaze namazlarında okunur) ve lâ ilahe ğayruk”
Manası:
“ALLAH’ım seni her türlü eksiklikten tenzih ederim, sana hamd ederim. Senin adın mübarektir, azamet ve celalin yücedir. Senden başka ibadete layık hiçbir ilah yoktur.”
Şafii olanlar veccehtü duasını okurlar.
Veccehtü duası:
Veccehtü vechiye lillezî fetara’s-semâvâti vel-arda hanîfen müslimen ve mâ ene mine’l-müşrikîn.
İnne salâtî ve Nüsükî ve mahyâya ve memâtî lillâhi rabb’il-âlemîne lâ şerike lehû, ve bizâlike ümirtü ve ene min’el-müslimîn.”
Manası:
“Ben hanîf ve müslüman olarak, yüzümü gökleri ve yeri yoktan yaratan ALLAH'a çevirdim ve ben müşriklerden değilim. Şüphesiz benim namazım, kurbanım, hayatım ve ölümüm hepsi âlemlerin Rabbi ALLAH içindir. O'nun ortağı yoktur. Bana sadece bu emrolundu ve ben müslümanlardanım.“
Dua okunduktan sonra euzü besmele çekilir. Daha sonra Fatiha suresi okunur.
Fatiha suresi:
“Bismillahirrahmânirrahim. Elhamdülillâhi Rabbi’l âlemin. Er-rahmânirrahim. Maliki yevmid-din. İyyâke na’büdü ve iyyâke nestain. İhtinas-sırata’l müstakım. Sıratellezine en amte aleyhim. Ğayril ma’dûbi aleyhim veleddâlin. Âmin.”
Manası:
1- Rahman ve Rahim olan ALLAH’ın adıyla,
2- Hamd, âlemlerin Rabbi (olan) ALLAH’a mahsustur,
3- O, Rahman ve Rahimdir,
4- Din gününün (Kıyamet günü) sahibidir,
5- Ancak sana kulluk ederiz ve ancak senden yardım bekleriz,
6- Bizi dosdoğru olan yola ilet,
7- Kendilerine nimet verdiklerinin yoluna. Gazaba uğrayanların ve delalete düşenlerin yoluna değil.
Namaz kılan kimse euzü besmele çekerken ve fatiha suresini okurken şöyle düşünmelidir:
“Euzü billahi mine’ş-şeytani’r-racim” (Kovulmuş olan şeytanın şerrinden ALLAH’a sığınırım) derken, şeytanı ALLAH-u Zülcelal’e giden yolun üzerinde bir düşman olarak görmelidir.“Bismillahirrahmanirrahim” derken, bunun-la bereket umarak ve her işin ancak ALLAH-u Zülcelal’in yardımı ile olabileceğini bilmelidir.
“Elhamdülillahi Rabbi’l Alemin”derken, bütün nimetlerin ALLAH-u Zülcelal’den olduğunu bilerek, hamd ve şükrün yalnız O’na yapılacağını bilmelidir.
“Errahmanirrahim”derken O’nun rahmeti ve lütfunun çok geniş olduğunu bilmelidir. Bu sayede kalpte ümit meydana gelir.
“Maliki yevmid-din”derken ALLAH-u Zülcelal’in kudret ve azametini düşünmelidir. Bütün mülk ve saltanat O’nundur. O, kulları arasında dilediği gibi hüküm verendir.
“İyyake na’büdü ve iyyake nestain” derken, acizliğini ve ihtiyaç içinde bulunduğunu bilmelidir.
“İhdinas sıratal müstakim. Sıratallezine en amte aleyhim. Ğayril mağdubi aleyhim ve leddâllin” derken de, insanı kurtaracak tek şeyin, ALLAH-u Zülcelal’in dosdoğru yolu olduğunu ve bu yolun dışındaki bütün yolların sonunun hüsran olduğunu bilmelidir.
Bu şekilde düşünerek, namazda huzur ve huşu içinde olmaya çalışmalıdır.
Daha sonra bir sure veya en az üç ayet yada üç kısa ayetin yerini tutacak kadar uzun bir ayet okuyup,
“ALLAH-u Ekber” diyerek rükuya git-melidir.
Rüku:
Eğilerek elleri dizlere kadar uzatıp, dizleri avucuyla kavrar baş ve sırtı bir hizada tutarak, ALLAH-u Zülcelal’in huzurunda durmasıdır. Rüku, boyun büküklüğü ve gönül alçaklığı yani tevazudur. Rükua varınca üç defa:
“Sübhane Rabbiye’l azim”
denir. Rükua varan kimse, ALLAH-u Zülcelal’in azameti karşısında acizliği bilip:
“Ya Rabbi! Senin azametin karşısında eğiliyorum. Sen her türlü noksan sıfatlardan münezzehsin.” diye düşünmelidir.
Rükudan kalkarken:“SemiAllah-u limen hamideh”denilir. ALLAH-u Zülcelal kendisine şükreden kimsenin, şükrünü kabul eder.
Doğrulduğu zaman:
“Rabbena leke’l hamd”(Hamd, sana mahsustur.) denilir.
Daha sonra
“ALLAH-u Ekber” diyerek secdeye gidilir.
Secde: Yere kapanarak iki diz üzerinde ellere dayanıp, alnı ve burnu iki elin arasında yere koymaktır.
Şafiiler secdede iken ellerini omuz hizasında tutarlar.
Secdede iken iki ayağın veya bir ayağın parmakları yere konulmadıkça secde olmaz. Ayakların yalnız üstünü yere koymak kafi gelmez. Parmak uçları kıbleye bakmalıdır.
Secde arasında üç defa:
“Sübhane Rabbiye’l a’la” denilir. Secde namazın en büyük rüknudur. Secde, ALLAH-u Zülcelal’e gösterilen ta’zim ve tevazunun en büyük alametidir.
Secdesiz bir namaz, namaz değildir. Secde de, en değerli uzuv olan yüzü, ayakların altında çiğnenen toprağa koyarak, ALLAH-u Zülcelal’in karşısında acziyet belirtilmiş olur.
ALLAH-u Zülcelal’in rahmeti de kendisini aciz olarak görenlerin üzerine yağmur gibi yağmaktadır. İnsan, yüzünü toprağın üzerine koyarken sadece yüzü ile değil kalbi, ruhu ve sırrı ile beraber secde ettiğini; nasıl bir kimse bir tehlikeden korunmak için güvenli bir yere sığınırsa, aynı o şekilde bütün benliği ile ALLAH-u Zülcelal’e sığındığını düşünmelidir.
Daha sonra
“ALLAH-u Ekber” diyerek oturulur. Bu oturma müddeti en az bir defa“Sübhanallah” diyecek kadar olmalıdır. Bu oturma esnasında, sol ayak yatırılır, sağ ayak dikilir ve eller dizlerin üzerine konulur. Sonra tekbir getirilip secdeye gidilir ve üç defa “ Sübhane Rabbiye-l a’la”denir. Tekbir getirerek secdeden kalkılır ve ikinci rekat için kıyama (ayağa) kalkılır.
Fatiha suresi, bir zammı sure veya zammı sure yerine geçecek olan üç ayet okunur. Rüku ve secdeler yapılır ve tahiyyat için oturulur.
Teşehhüd:
Bu oturuşta “ettehiyyatü” duası okunur.
Ettehiyyatü Duası:
“Ettehiyyâtü lillahi vessalavâtü vet-tayyibâtü, es-selâmü aleyke eyyühen-nebiyyü ve rahmetullâhi ve berakatühu. Es-selamü aleynâ ve alâ ibadillahis-sâlihin. Eşhedü en lâ ilâhe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abduhu ve Rasulüh”
Manası:
“Dil, beden ve mal ile yapılan ibadetlerin tümü ALLAH’adır. Ey mertebesi yüksek olan Nebi! ALLAH’ın rahmeti ve bereketi ile selam ve selametlik senin üzerine olsun. Selam ve selametlik, bize ve ALLAH’ın salih kullarının üzerine olsun. Şahadet ederim ki ALLAH’tan başka ilah yoktur, yne şehadet ederim ki (Hz.) Muhammed O’nun kulu ve resulüdür.”
Eğer kılınan namaz üç veya dört rekatlı namaz ise, ettehiyyatü okunduktan sonra Hanefi olanlar tekbir getirip kalkar, Şafii olanlar ise tahiyyattan sonra Hz.Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e salavat getirdikten sonra kalkarlar ve sadece fatiha suresi okunarak rüku ve secdeler yapılıp son iki rekat kılınır ve oturulur.
Hanefi mezhebine göre, kılınan namaz sünnet yada nafile bir namaz ise son iki rekatta da fatihadan sonra zammı sure okunur.