sidretül münteha
Tue 1 March 2011, 08:21 pm GMT +0200
Müslüman kâfirle defnedilmez
›-88- Müslüman bir kimse kâfir birisiyle, kâfir bir kişi de müslüman birisiyle defnedilmez.
Aksine müslüman müslümanların kabristanında, kâfir de müşriklerin kabristanında defnedilir. Peygamber (s.a) döneminde durum böyle idi ve bu günümüze kadar böylece devam edegelmiştir. Buna dair deliller arasında Beşir b. el-Hasasiye'nin rivayet ettiği hadis de vardır. O şöyle demiştir:
"Bir gün Rasûlullah (s.a) ile birlikte [onun elini tutmuşken] yürüdüğümüzde şöyle dedi: Ey el-Hasasiye'nin oğlu sen [artık] Allah'a karşı nasıl kızgın olabilirsin? (4) İşte Rasûlullah (s.a) ile birlikte yürüyorsun. [Zannederim: Elinden tutarak da dedi.] Ben dedim ki: Ey Allah'ın Rasûlü anam-babam sana feda olsun]. Ben [artık] Allah'a karşı öfkelenmemi gerektiren hiçbir şey yok. Allah bana hayır olan ne varsa hepsini vermiş bulunuyor. Sonra müşriklerin kabirlerinin yanından geçti, şöyle buyurdu: Gerçekten bunlar çok büyük bir hayrı ellerinden kaçırdılar. [Bir rivayette çokça hayır] dedi ve bunu üç defatekrarladı.Sonra müslümanların kabirlerinin yanından geçti, şöyle buyurdu: "Andolsun bunlar da çokça hayır elde ettiler. Bu sözlerini üç defa tekrarladı. O yürümekte iken gözü bir yere takıldı. Kabirler arasında ayağındaki terliklerle yürüyen bir adam gördü. Ey terlik giyen adam böyle olmuyor, terliklerini çıkart diye buyurdu. Adam baktı, Rasûlullah (s.a)'ı tanıyınca, ayakkabılarını çıkartıp onları bir kenara attı."
(4) Peygamber (s.a)'ın bu sözleri ona söylemesinin sebebi Beşir (r.a)'ın kendi kavmi yurdundan uzaklığı sebebiyle bir parça usanç göstermesi idi. Taberani, el-Kebir ve el-Evsat'ta bizzat Beşir'den şöyle dediğini rivayet etmektedir: "Peygamber (s.a)'ın yanına gittim. Ona baki'de yetiştim. Şöyle buyururken dinledim: Mü'minler diyarının sakinlerine selam olsun. Bu sırada ayakkabı bağım koptu. Peygamber bana: Biraz çabuk ol dedi. Ben ey Allah'ın Rasûlü dedim. Bekarlığım uzadı, kavmimin yurdundan uzak kaldım. Şöyle buyurdu: Ey Beşir sen yüce Allah'ın seni Rabia'nın arasından alıp kurtarmış olması dolayısıyla ona hamdetmeyecek misin? Onlar eğer kendileri olmasa dünya içindekileriyle beraber harab olur gider görüşünde olan bir kavimdir. Heysemi, Mecmau'z-Zevaid (III, 60)'da: "Ravileri sikadırlar" demiştir.
Derim ki: Daha sonra hadisi el-Mucemu'l-Kebir (II, 45-46), el-Evsat (116, Mecmau'l-Bahreyn)'de ve İbn Asakir, Tarih (X, 170)'de Ukbe b. el-Muğire eş-Şeybani'nin rivayet ettiği yoldan duydum. eş-Şeybani dedi ki: Bize İshak b. Ebi İshak anlattı... O Beşir'den bu lafızlarla rivayet etti. Ancak o rivayette şöyle demektedir: "Kendileri olmasa..." Ukbe ve onun hocası İshak'ın biyografisini İbn Ebi Hatim (III, 1/316) ve (I, 1/323)'de zikretmiş ve haklarında herhangi bir cerh ve tadil ifadesi kullanmamıştır. Göründüğü kadarıyla her ikisini de İbn Hibban sika kabul etmiştir. es-Sikat adlı kitabına bakılabilir. Sonra bu hadisi ed-Daife (6035)'de tahricini yaptı."[4]
[4] Hadisi Ebu Davud (II, 72), Nesai (I, 288), İbn Mace (I, 474), İbn Ebi Şeybe (IV, 170), Hakim (I, 373) -anlatım ona ait- onun rivayet yolundan Beyhaki (IV, 80), Tayalisi (1123), Ahmed (V, 83-84, 224)'de rivayet etmiştir. Fazlalıklar ona ve Taberani'ye (II, 42/123). İkincisi sadece Beyhaki'ye ait olup Müstedrek'te yoktur. Tahavi (I, 293) bu rivayetten sadece terlikli adam olayını rivayet etmiştir. Hakim şöyle demektedir: "İsnadı sahihtir." Zehebi de bu hususta ona muvafakat etmiş, Hafız da Fethu'l-Bari (III, 160)'da bunu kabul etmiştir. İbn Mace, Abdullah b. Osman'dan -bu da Şu'be'nin arkadaşı el-Basri diye bilinendir- şöyle dediğini rivayet eder: Bu ceyyid bir hadistir. İbnu'l-Kayyim, Tehzibu's-Sünen (IV, 343)'da İmam Ahmed'den: Senedi ceyyiddir dediğini nakletmektedir. Nevevi, el-Mecmu (V, 412)'de: Senedi hasendir demektedir. İbn Hazm (V, 142-143)'de bunu müslümanın müşrik bir kimseyle birlikte defnedilmeyeceğine delil göstermiştir. Bir başka yerde de bunu kabirler arasında ayakkabı ile yürümenin haram olduğuna delil göstermiştir. İleride 126. mesele ile ilgili açıklamalarda geleceği üzere.