sumeyye
Sun 28 March 2010, 12:52 pm GMT +0200
Müminin Müjdelendikleri Ve Kafirin Korktuğu Şeyler
Ölünün Başında Duran Melek Ve Ruhaniler,Sekeratta Olanın Gördükleri Ve İşittikleri-3
Ebû Nuaym, Delâilü´n-nübüvvet´de Adi bin Hatem et-Tai´den rivayet ettigine göre söyle demistir:
Hz. Osman (Radiyallahû anh)´in sehid edildigi günde söyle bir ses isittim:
«Ey ibni Affan!, ravh ve reyhanla müjdelen. Öfkelenmeyen Rabbin huzuruna gitmekle müjdelen. Ridvan ve magfiretle müjdelen.
Havi:
«Ben etrafa baktim, hiç bir sey görmedim,» dedi.
Ebu´l-Kasim bin Mendeh «Kabir Suâline ve Azabina Iman» adli kitabinda Hz. Hasan (Radiyallahû anh) ´dan mezkur ayet-i kerimenin tefsirinde söyle rivayet edip demis ki:
«Müminler ölüm anmda bu ravh ve reyhanla müjdelenirler.»
Ebu´l-Kasim Selman-i Fârisi (Radiyallahû anh) ´dan rivayet ettigine göre;
Peygamber (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) söyle buyurdu:
«Sekerat aninda mümine ilk verilen müjde rahat, iyi riaak ve cennetü´n-nâim´dir.
Mümine kabirde verilen ilk müjde ise:
Allah´in rizasi. Cenneti ve hos geldigidir.
Ve «Allah seni kabristana kadar getirenlere magfiret etti. Ve senin için sehâdet edenleri tasdik etti, senin için magfiretle dua edenlerin duasini kabul etti» müjdesidir.
îbn-i Ebi Hatem, ibn-i Abbâs´dan mezkur âyetin tefsirinde söyle rivayet edip demis:
«Kâfir çok sicak (irinli) sudan bir kadeh içmeden dünyadan ayrilmaz.»
Dehhak´tan mezkûr âyetin tefsirinde söyle dedigi rivayet edilmistir :
«Içki içen, (tövbe etmeden) ölürse Cehennemin pek sicak suyu yüzüne serpilir.»
îmam-i Ahmed ibni Ümrân´el-Cevni´den Zühd´de söyle rivayet edip demis:
«Kâfirler ve facirler dünyada susamis olarak çikarlar. Kabre susamis olarak girerler. Kiyamete susamis olarak gelirler. Cehenneme susamis olarak girerler.»
Ebu´l-Kasim ibn-i Mende´den «Kabir Ahvâli» kitabinda ibn-i Mes´ud´dan söyle rivayet etmistir:
«Müminin ruhunu almaya gelen melege Allah:
«Kuluma benden selam söyle,» diye vahy eder.
Melek geldigi zaman ona Rabbin sana selâm ederdi.» der.
Ibn-i Ebi Seybe «Musannef»inde, ibn-i Ebî Hatem ibn-i Ebi Dünya ve Hakim (sahih görerek) ve Beyhaki Bera bin Âzib´den;
«Müminler onunla karsilastigi zaman tebrikleri selâmdir,» [21] mealindeki âyet-i kerime hakkinda rivayet ettiklerine göre, söyle de mistir :
«Ruhu alman her mümin melek´ül-mevt´le karsilastigi zaman ona selâm verilir.»
Muhammed bin Kâb´ul-Kurtubi´den rivayet edildigine göre söyle demistir:
Müminin ruhu agzina geldigi zaman ölüm melegi gelir:
«Ey Allah´in velisi sana selâm olsun. Rabbin sana selâm etti, diye söyler.»
Sonra su âyeti kerime ile belirtildigi gibi ruhunu alir:
«Onlar ki melekler ruhlarini güzel bir sekilde alirlar. Size selâm olsun derler.» [22]
Enes bin Malik´den rivayet edildigine göre Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) söyle buyurdu:
«Ölüm melegi bîr veliye vardigi zaman ona selâm eder. Selâmi söyledir:
"Ey Allah´in velisi sana selam olsun. Harab ettigin dünyadan kalk. Imar ettigin âhirete git!"
Eger veli degilse ona da «imar ettigin dünyadan kalk, harab ettigin âhirete git» der.
Ebû Nuaym, Mücâhid´den rivayetine göre söyle demistir:
«Mümin (kabirde) sevinmesi için evlatlarinin salihligiyle müjdelenir. Dahhak´dan rivayet edildigine göre;
"Onlara dünya hayâtinda ve âhirette müjde vardir." âyetini su sekilde açiklamistir:
«Mümin, nerde olacagini ölümden önce bilir.»
îbn-i Ebi Seybe, Ah bin Ebî Talib (Radiyallahû anhVdan söyle rivayet edip demis ki:
. «Her nefs dünyada iken varacagi yeri bilmeden dünyadan çikmaz.»
îbn-i Ebi Duya ve ibn-i Mendeh´in Cabir bin Abdullah´dan rivayet ettiklerine göre, bir bedevi,
«Dünya ve Âhirette onlara müjde vardir» âyetini Resûlullah´dan sordu. Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem)
«Dünyadaki müjde Rüya-yi hasenede mümine verilen müjdedir.
Âhiretteki ise: Ölüm aninda magfiret olunduguna ve onu kabre tasiyanlarinin da magfirete ermelerine dair verilen müjdedir» buyurdu.
Beyhaki: "Kimseler ki Rabbimiz Allah´dir derler. Sonra istikamette bulunurlar. Melekler üzerlerine inerler. Onlara korkmaymiz, üzülmeyiniz ve va´d edildiginiz Cennetle müjdelenin [23] derler,"[24] mealindeki âyetin tefsirinde Mücahit´ den rivayet ettigine göre; O:
«Bu dunun, ölüm anindadir..» demistir.
Süfyan´dan aynisi rivayet edilmistir. O demis ki:
«Mümin üç müjde ile müjdelenir:
1- Ölüm aninda,
2- Kabirden kalkinca,
3- Hesabi bitince.»
Ibn-i Ebi Hatem ve ibn-i Mende Mücahit´den rivayetlerine göre;
Âyetteki «Korkmayin» [25] yani varacaginiz ölüm ve âhiret ahvâlinden korkmayin demektir.
«Mahzun olmayin». Yani geride biraktiginiz dünyaniz, evlatlariniz, akrabalariniz ve borcunuz için üzülmeyin demektir. Çünkü Allah müdebbirdir. Tedbirlerini devam ettirir.
Ibn-i Ebi Hâteni Zeyd bin Eslem (Radiyalahû anh)´dan geçen âyetin tefsirinde söyle rivayet etmistir:
«Ölüm aninda mümine bu müjde verilir. Kabirde ve hasirde de kendisine bu müjde verilir. O Cennette oldugu halde kalbinde hâlâ bu müjdenin sevincini hisseder.»
Yine ondan rivayet edildigine göre, ölüm aninda melek mümine gelir ona:
«Gidecegin yerden korkma» der ve onun korkusunu giderir.
(Yine ona) «Dünyadan ayrilacagina, ehlini geride birakacagina üzülme, Cennetle müjdelen» der. O da rahatla ölür.
îbn-i Mende, Kesir bin Ebu Kesir´den söyle rivayet etmistir:
"Her Cennetlik insana bir melek vekil olmustur. O kisiye Cennet müjdesi verilince o melek elini onun kalbinin üstüne kor. Yoksa sevinçten dolayi kalbi disariya firlardi."
îbn-i Ebi Hatem ve Ebû Nuaym Saîd bin Cübeyr (Radiyallahû anh) ´dan rivayet ettiklerine göre söyle demistir:
Peygamber (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem)´in yaninda;
«Ey nefsi mutmainne Rabbine dön» [26] âyetini okudum.
Ebû Bekir (Radiyallahû ânh) bü çok güzel müjdedir, deyince. Peygamber (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) :
«Ey Ebû Bekir ölüm aninda melek bunu sana diyecektir» buyurdu.
îbn-i Ebî Hatem, Hasan (Radiyallahûanh)´dan rivayet ettigine göre:
Ondan bu âyetin manasi sorulmus, cevaben söyle demis:
«Allah mümin kulunun ruhunu alinca o, Allaha ünsiyet eder. Allah da ona ünsiyet eder.»
Hafiz es-Selefi «Mesihat-i Bagdadiye» de Vaiz Ebu Said Hasan bin Ali´den rivayet ettigine göre söyle demistir:
Babam diyordu:
«Bir kitapta okudum Allah melekü´l-mevtin elinde nurlu bir yazi ile besmele-i serifi izhar eder, sonra elini ariflere ölüm aninda aç diye ona emreder. Açinca arifin ruhu o besmeleyi görür. Tarfetu´l-aynden daha az bir vakitte o melege dogru uçar.»
Firdevs´te ibn-i Abbâs´dan rivayet edildigine göre Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Selleni) söyle buyurmustur:
«Allah melekü´l-mevte, ümmetimden Cehennemi hak eden günahkârlarin ruhunu almayi emrettigi zaman Melege:
«Ona Cehennemde su kadar cezayi çektikten sonra Cennete girecegine dair müjde ver,» der.
Ebû Nuaym, Rabi bin Ebu Rasid´den söyle rivayet etmistir:
Eger müminler; Allah´in ölümden sonraki kerem ve rahmetini düsünmeseydiler, dünyada iken (korkudan) ödleri patlar, bagirsaklari parçalanirdi.
îsbehani Tergib´de Enes (Radiyallahû anh) dan rivayet ettigine göre Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) söyle buyurmustur:
«Kim Cuma gününde bin kere bana salavat getirirse dünyada iken Cennetteki yerini görmeden ölmez.»
îbn-i Asakir Sehr bin Havseb´den rivayet ettigine göre kendisinden:
«Ölmeden önce Isa´ya iman etmeyen hiç bir ehl-i kitap olmayacak» [27] âyeti sorulmus.
O, cevaben:
«Bu yahudiler hakkindadir» demis. «Melek´ül-Mevt ruhlarini almadan önce elinde bir ates okuyla gelir. Onu yahudinin yüzüne ve arkasina vurur. Durmadan Isa´nin Allah´in kulu ve resulü oldugunu inkâr eder misin, der. En sonunda yahudi ikrar eder ve Ölür.
Müslim´in Ebû Hüreyre (Radiyallahû anh)´dan rivayetine göre, Peygamber (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) söyle buyurdu:
? «Insanin öldügü zaman, gözlerinin dikilip kaldigini görüyor musunuz?
? Evet, görüyoruz yâ Resûlullah, dediler.
Resûlullah Sallallâhû Aleyhi ve Sellem:
? Ruh ayrilirken göz onu takib eder, dedi.
. îbn-i Saîd Kabisa bin Züeyb´den rivayet ettigine göre, Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellöm) söyle buyurdu:
«Gözler, ruh çekilip yükseldigi için öyle dikilir kalirlar.»
Ibn-i Ebi Dünya, Hüseyn´den söyle rivayet etmistir:
Ölüm melegi damara vurdugu an ölünün gözleri dikilip durur ve insanlardan artik iliskisi kesilir.
Deynuri «Mucâlesât»da Sufyan-i Sevri´den rivayet ettigine göre söyle demistir:
. . "Ölüm melegi damara vurdugu an insanin bilgisi gider. Konusmasi kesilir. Dünyayi ve için dekini unutur.
Eger ona ölüm sekeratindan (sarhoslugundan) içirümez olsaydi, karsilastigi eziyetin siddetinden kiliçla etrafin dakileri dövmeye kalkardi."
Ibn-i Ebi Dünya, Hakim bin tbban´ rivayet ettigine göre, îkrime´den:
? Körler Ölüm melegini görürler mi? diye sorulmus.
O:
? Evet, demis.
îbn-i Ebî Hatem, Züheyr bin Muhammed´den rivayet ettigine göre söyle demistir:
«Melekü´l-Mevt sema ve arz arasinda yüksek bir yerde oturur. Onun elçileri vardir.
Kisi ölüm esigine geldigi an melegi o yüksek yerde görür, gözü ona dikilir kalir. Ölmeden önce son olarak onu görür.»
Ebû Nuaym, Muâz bin Cebel (Radiyallahû anh) ´dan rivayet ettigine göre:
Azrail´in masrik ve magrip arasi uzunlugunda bir kamçisi vardir. Kimin eceli gelirse o kamçi ile onun kafasina vurur.
Ona: simdi Ölüler karargahinda ziyaret edileceksin,» der.
îbn-i Asakir, îbn-i Abbâs (Radiyallahû anh) ´dan rivayet edip demis:
«Azrail´in zehirli ve bir ucu sarkta, Öbür ucu garpta uzun bir kamçisi var. Onunla hayatin kökünü keser.»
îbn-i Asakir bu merfu hadisi münker saymis, Gazali bu rivayeti kesf-i ulum-il-Ahiret kitabinda mesned göstermistir. Kurtubi bunu hadis kitablarinda görmemistir. Ve «Muâz´in sözünden baska bu kirbaç hakkinda bir sey bulmadim» demis.