sümeyra
Sun 15 January 2012, 11:49 pm GMT +0200
Mucize İle Keramet Arasındaki Fark
Ümmetinden biri için zahir olan keramet, o ümmetin peygamberinin mucizesi sayılır. Bu kerametle, o mü'minin velî olduğu meydana çıkar.»
Şurası kat'î olarak bilinmelidir ki; keramet, ancak, Allah'ın kitabına ve Resulünün sünnetine sımsıkı sarılan, Allah'ın dinine uyan mü'minlerde, Allah'ın lütfü ile meydana gelen harikuladeliklerdir. Veliliğin ölçüsü, mü'minin dine bağlılığıdır. Bunun tezahürü ise, yukarıda anlatılan keramettir. Kendisinden keramet zahir olmayan mü'min de velî olabilir, fakat biz bilmeyiz.
Mucize ile keramet arasındaki fark, velînin velayet iddiasında bulunup bulunamıyacağı hususunda İslâm âlimlerinin ileri sürmüş oldukları kanaatlere göre değişir. Şöyle ki; Velînin, Velayet iddiasında bulunması caiz midir, değil midir?»
İslâm bilginlerinden, «muhakkikim» denilen tahkik ehlinden bir kısmı: «Velînin, velayet iddiasında bulunması, yani, «ben velîyim» demesi, caiz değildir. Bu iddia câîz olmamakla kalmaz, bu iddiada bulunan kimse velayet mertebesinden düşer» derler. Dolayisiyle bu âlimlere göre, mucize ile keramet arasındaki fark şudur:
Mucizede peygamberlik dâvası bulunmalıdır. Keramette ise, velilik iddiası bulunmaz. Bunun sebebi de; Peygamberler, insanları küfürden imana, ma'siyetten taate çağırmak için gönderilmişlerdir. Eğer Peygamberler, peygamberlik iddiasında bulun mas a lar di kendilerine inanılmazdı. İnsanlar da, Peygamberlere inanmadıkları müddetçe, kâfir olarak kalırlardı. Peygamberler, peygamberliklerini ilân edip bunu te'yit eden mucizebr gösterdikçe halk onlara iman etti. Peygamberlerin nebî-lik iddiaları; kendilerini yüceltmek, şan ve şöhrete r.ahip olmak için değil; halka karşı olan şefkatlerini göstermek ve onların küfürden imana dönmelerini temin etmek içindir. Bir velî için velayetin sabit olduğunu bilmek, Imnnın şartı olmadığı gibi; bir velînin velayete sahip olduğunu bilmemek de küfür değildir. Şu halde, bir kimsenin velayet iddiasında bulunması, nefsinin arzusunu tatmin içindir.
Hülâsa; mucize sahibine, nübüvvet iddiasında bulunmak vacip olduğu halde; velînin, velayet İddiasında bulunması caiz değildir.
Bir kısım âlimbre göre ire; velînin, velayet iddiasında bulunması, yani, «ben velîyim» demesi caizdir. Bu sebeple de, mucize ile keramet arasındaki farklar şunlardır:
1. Mucizeyi kabul etmek vaciptir. Kerameti kabul ise, vacip olmaz.
2. Kerameti zahir olan velinîn. nnca, kendi peygamberinin dinine bağlı oldu İhımı ikrar etmesiyle, velayet ve keramete sahip olduğuna hükmedillr. Hal böyle olunca, velinin bu kerameti, bağlı bulunduğu peygambsrin bir mucizesi sayılır.
3. Peygamberler mucizeleri, bizzat kendileri veya halk İstediği zaman, Allah'ın (C.C.) izniyle göstermeye muktedirdirler. Çünkü, mucizelerin gösterilmesi vaciptir. Velinin ise, her istediği an, keramet göstermeye gücü yetmez. Zira, kerametin gösterilmesi vacip değildir. Hatta, mucizenin açık olması ne kadar mühim ise, kerametin de gizli kalması o kadar mühimdir. [262]
Ümmetinden biri için zahir olan keramet, o ümmetin peygamberinin mucizesi sayılır. Bu kerametle, o mü'minin velî olduğu meydana çıkar.»
Şurası kat'î olarak bilinmelidir ki; keramet, ancak, Allah'ın kitabına ve Resulünün sünnetine sımsıkı sarılan, Allah'ın dinine uyan mü'minlerde, Allah'ın lütfü ile meydana gelen harikuladeliklerdir. Veliliğin ölçüsü, mü'minin dine bağlılığıdır. Bunun tezahürü ise, yukarıda anlatılan keramettir. Kendisinden keramet zahir olmayan mü'min de velî olabilir, fakat biz bilmeyiz.
Mucize ile keramet arasındaki fark, velînin velayet iddiasında bulunup bulunamıyacağı hususunda İslâm âlimlerinin ileri sürmüş oldukları kanaatlere göre değişir. Şöyle ki; Velînin, Velayet iddiasında bulunması caiz midir, değil midir?»
İslâm bilginlerinden, «muhakkikim» denilen tahkik ehlinden bir kısmı: «Velînin, velayet iddiasında bulunması, yani, «ben velîyim» demesi, caiz değildir. Bu iddia câîz olmamakla kalmaz, bu iddiada bulunan kimse velayet mertebesinden düşer» derler. Dolayisiyle bu âlimlere göre, mucize ile keramet arasındaki fark şudur:
Mucizede peygamberlik dâvası bulunmalıdır. Keramette ise, velilik iddiası bulunmaz. Bunun sebebi de; Peygamberler, insanları küfürden imana, ma'siyetten taate çağırmak için gönderilmişlerdir. Eğer Peygamberler, peygamberlik iddiasında bulun mas a lar di kendilerine inanılmazdı. İnsanlar da, Peygamberlere inanmadıkları müddetçe, kâfir olarak kalırlardı. Peygamberler, peygamberliklerini ilân edip bunu te'yit eden mucizebr gösterdikçe halk onlara iman etti. Peygamberlerin nebî-lik iddiaları; kendilerini yüceltmek, şan ve şöhrete r.ahip olmak için değil; halka karşı olan şefkatlerini göstermek ve onların küfürden imana dönmelerini temin etmek içindir. Bir velî için velayetin sabit olduğunu bilmek, Imnnın şartı olmadığı gibi; bir velînin velayete sahip olduğunu bilmemek de küfür değildir. Şu halde, bir kimsenin velayet iddiasında bulunması, nefsinin arzusunu tatmin içindir.
Hülâsa; mucize sahibine, nübüvvet iddiasında bulunmak vacip olduğu halde; velînin, velayet İddiasında bulunması caiz değildir.
Bir kısım âlimbre göre ire; velînin, velayet iddiasında bulunması, yani, «ben velîyim» demesi caizdir. Bu sebeple de, mucize ile keramet arasındaki farklar şunlardır:
1. Mucizeyi kabul etmek vaciptir. Kerameti kabul ise, vacip olmaz.
2. Kerameti zahir olan velinîn. nnca, kendi peygamberinin dinine bağlı oldu İhımı ikrar etmesiyle, velayet ve keramete sahip olduğuna hükmedillr. Hal böyle olunca, velinin bu kerameti, bağlı bulunduğu peygambsrin bir mucizesi sayılır.
3. Peygamberler mucizeleri, bizzat kendileri veya halk İstediği zaman, Allah'ın (C.C.) izniyle göstermeye muktedirdirler. Çünkü, mucizelerin gösterilmesi vaciptir. Velinin ise, her istediği an, keramet göstermeye gücü yetmez. Zira, kerametin gösterilmesi vacip değildir. Hatta, mucizenin açık olması ne kadar mühim ise, kerametin de gizli kalması o kadar mühimdir. [262]