sümeyra
Mon 30 January 2012, 09:35 am GMT +0200
Kitap Hakkında
Aile özel bir okuldur
Her aile, bir okuldur. Anne babalar ise, o okulun hem öğrencisi hem de öğretmenidir.
Öğretmen anne babaların, nasıl öğreteceklerini; öğrenci anne babaların da nasıl öğreneceklerini bilmeleri gerekir.
Anne babalardan aldığım sayısız mektuplar beni, "Anne Baba Eğitiminde Yeni Teknikler" isimli böyle bir kitabı yazmaya itti.
Çünkü...
iyi bir anne ve babalık; ciddi bir iştir.
İyi bir anne ve babalık; uzmanlık ister.
iyi bir anne ve babalık; iyi bir eş olmayı gerektirir.
iyi bir anne ve babalık; sabır, hoşgörü ve dürüstlük demektir.
iyi bir anne ve babalık; iyi bir eğitimci olmayı icap ettirir.
iyi bir anne ve babalık; mutlu bir yuva ister.
iyi bir anne ve babalık; iyi bir yönetici olmayı gerektirir.
Sizin aile okulunuzda bunlar var mı?
Öyleyse...
Evinizi bir okula çevirmeyi ve o okulun öğretmeni veya öğrencisi olmayı ister misiniz?
Buyurun.
Bu kitap sizi bekliyor.
Önsöz
Anneler Babalar! Bu Mektubu Okuyun
Hayatın en büyük zenginliği mutlu bir aileye sahip olmaktır. Aile okulunun öğretmeni anne babadır. Peki öğretmenliğin neresindesiniz?
Mektubumuza, kitabınızın başında yer verirseniz çok seviniriz. Çünkü bir anne ve baba olarak, hem anne babalara, hem gençlere, hem de tüm okuyuculara çok önemli söyleyeceklerimiz var.
Filiz-Serkan
Sayın Halit Ertuğrul Bey,
Ben Filiz, eşim Serkan, çocuklarım Mutlu ve Alev'le birlikte şükranlarımızı sunuyoruz.
Eşim matematik öğretmeni olarak çalışıyor, ben de Türkçe öğretmeniyim. Kızım Alev ise, işletme okuyor, oğlum Mutlu da lise öğrencisi.
Görünüşte herhangi bir problemi olmayan, maddi sorunlarını çözmüş bir aile hayatımız vardı. Ama, iç durumum çok farklıydı. Eşim ve ben biraz dinden ve inanç değerlerinden uzak, kendi hayatını yaşayan insanlardık.
Ailemizin en büyük problemi de iç çatışmalarımızdı. Eşim alkolü çok kullanıyordu, aile problemlerimizle pek ilgilenmiyordu. Ben de buna kızıp, kendi arkadaş çevremle farklı bir dünya kurmuştum.
Alev ve Mutlu ise daha da radikal yetiştiler. Pek bizleri dinlemediler, kendi dünyalarını oluşturmaya çalıştılar. Bizler de çocukları sıkmayalım diye, onları rahat bıraktık. Ama bu bir başıboşluğa, vurdumduymazlığa, bizlere ve yaşama karşı bir ilgisizliğe sebep oldu.
Kızım Alev, inanç değerlerini kaybetmiş, tam bir ateist olmuştu. Allah'ı (hâşâ) inkâr ediyor, din ve din adamlarını hakir görüyordu.
Kızımın bu tutumu oğlum Mutluyu da etkilemişti. Benim her ne kadar dinî inançlarım bütün değilse de, dini inkâr eden birisi de değildim. Çocuklarımın bu durumlarından korkmaya başladım. İşin sonu iyiye gitmiyordu. Çünkü ben, radikal gruplar ve örgütlerin onları yoldan çıkaracaklarından korkuyordum.
Kızım da oğlum da sigara içiyorlardı. Ama alkol ve uyuşturucu dedikoduları başlayınca çok telâşlandım. Biz galiba yanlış yapıyorduk. Onları çok serbest bırakmakla ve "kendi hayatlarını yaşasınlar" diye dinden uzak tutmakla hata etmiştik.
Konuyu eşimle defalarca tartıştık. Ama o tam bir alkol bağımlısı olmuştu. Aile ve çocuklar çok fazla umurunda değildi.
Ne yapacağımı şaşırmıştım. Oğlum lise 2'de okuldan ayrılmıştı. Arkadaş çevresi çok bozuktu. Kızımın da okulu iyi değildi. Ben de bu çaresizlik içinde psikolojim bozulmuş bir durumdaydım. Artık oğlum Mutlu eve çok az uğruyordu. Gelirse de üzerini değiştiriyor ve para istiyordu. Hiçbir çabama da, aldırış etmiyordu. Kızımla da bir yıldan beri görüşemiyorduk. Oğlum da iki aydan beri ortalarda yoktu, okulu da bırakmıştı.
Ramazan ayı girmişti. Ben kendimi topladım. Oruç tutmaya ve namaz kılmaya başladım. Ama eşimde herhangi bir değişiklik yoktu. Allah'ıma çok yalvarıp, çok dua ettim. Bu durumdan kurtulmak için teravih namazına camiye gidiyordum. Orada bir genç hanımla tanıştım. Bana sizin kitaplarınızdan verdi.
Bunlar ne müthiş kitaplardı. Sanki bana sihirli bir el gibi dokunup, benim dünyamı değiştirdi. Öylesine etkilenmiştim ki, eşime yalvardım: "Ne olursun bu kitapları oku" diye. Okuttum. Mevlâm'a, yarattığı her şeyin adedince şükürler olsun! Eşim Ramazan ayının 10. gününde tövbe etti ve namaza başladı.
Yıllardır birbirimize uzak olan, birbirimizi anlayamayan, sürekli tartışıp kavga eden bizler bir yürek olduk, çocuklarımızın derdine düştük. Eşimle şöyle bir plân yaptık: Kızıma ve oğluma, bu kitapları bir başka isim adına postaladık. İnşallah tesir eder de onlar da bu pislikten kurtulur diye... Biz gönderirsek, okumayabilirlerdi. Hatta postaladığım gün, sabaha kadar Rabb'ime yalvardım: "Ne olur tesir halk et de, istifade etsinler!" diye.
Tam bir hafta sonra kızımdan bir telefon geldi. Bir yıldır ilk defa sesini duyuyordum. Bu anne yüreği nasıl dayanır? Ağlamaya başladım.
Kızım:
- Anne, ağlama, dedi. Biz Mutlu ile iki aydır beraberiz. Aslında size müjde vermek istiyorduk. Siz, bizden önce davranıp, bize müjde vermişsiniz.
_ Ne müjdesi kızım, diye sordum.
- Anne, dedi. Dolaylı yoldan gönderdiğiniz kitapları biz üç ay kadar önce okumaya başladık. Ben okuyunca Mutlu'ya verdim. O da çok yararlandı. Şimdi ikimiz de güzel bir dönüş yaptık, inşallah bütün aile çifte bayram yapacağız.
Nasıl dayanır anne kalbi bu sevince?!.. Orayayığılakalmıştım.
Allah'ıma binlerce hamd olsun. Şimdi oğlum tekrar liseye başladı, kızım da kendi okuluna...
Evimize huzur geldi, mutluluk geldi, neşe geldi. Çocuklarımız kurtuldu. Rabb'ime binlerce şükür.
Sayın hocam,
Bütün ailece engin sevgi ve saygılarımı sunar, çalışmalarınızda başarılar dileriz.
Allah, size hayırlı, uzun ve sağlıklı ömürler versin.
Filiz - Serkan Arık
Aile özel bir okuldur
Her aile, bir okuldur. Anne babalar ise, o okulun hem öğrencisi hem de öğretmenidir.
Öğretmen anne babaların, nasıl öğreteceklerini; öğrenci anne babaların da nasıl öğreneceklerini bilmeleri gerekir.
Anne babalardan aldığım sayısız mektuplar beni, "Anne Baba Eğitiminde Yeni Teknikler" isimli böyle bir kitabı yazmaya itti.
Çünkü...
iyi bir anne ve babalık; ciddi bir iştir.
İyi bir anne ve babalık; uzmanlık ister.
iyi bir anne ve babalık; iyi bir eş olmayı gerektirir.
iyi bir anne ve babalık; sabır, hoşgörü ve dürüstlük demektir.
iyi bir anne ve babalık; iyi bir eğitimci olmayı icap ettirir.
iyi bir anne ve babalık; mutlu bir yuva ister.
iyi bir anne ve babalık; iyi bir yönetici olmayı gerektirir.
Sizin aile okulunuzda bunlar var mı?
Öyleyse...
Evinizi bir okula çevirmeyi ve o okulun öğretmeni veya öğrencisi olmayı ister misiniz?
Buyurun.
Bu kitap sizi bekliyor.
Önsöz
Anneler Babalar! Bu Mektubu Okuyun
Hayatın en büyük zenginliği mutlu bir aileye sahip olmaktır. Aile okulunun öğretmeni anne babadır. Peki öğretmenliğin neresindesiniz?
Mektubumuza, kitabınızın başında yer verirseniz çok seviniriz. Çünkü bir anne ve baba olarak, hem anne babalara, hem gençlere, hem de tüm okuyuculara çok önemli söyleyeceklerimiz var.
Filiz-Serkan
Sayın Halit Ertuğrul Bey,
Ben Filiz, eşim Serkan, çocuklarım Mutlu ve Alev'le birlikte şükranlarımızı sunuyoruz.
Eşim matematik öğretmeni olarak çalışıyor, ben de Türkçe öğretmeniyim. Kızım Alev ise, işletme okuyor, oğlum Mutlu da lise öğrencisi.
Görünüşte herhangi bir problemi olmayan, maddi sorunlarını çözmüş bir aile hayatımız vardı. Ama, iç durumum çok farklıydı. Eşim ve ben biraz dinden ve inanç değerlerinden uzak, kendi hayatını yaşayan insanlardık.
Ailemizin en büyük problemi de iç çatışmalarımızdı. Eşim alkolü çok kullanıyordu, aile problemlerimizle pek ilgilenmiyordu. Ben de buna kızıp, kendi arkadaş çevremle farklı bir dünya kurmuştum.
Alev ve Mutlu ise daha da radikal yetiştiler. Pek bizleri dinlemediler, kendi dünyalarını oluşturmaya çalıştılar. Bizler de çocukları sıkmayalım diye, onları rahat bıraktık. Ama bu bir başıboşluğa, vurdumduymazlığa, bizlere ve yaşama karşı bir ilgisizliğe sebep oldu.
Kızım Alev, inanç değerlerini kaybetmiş, tam bir ateist olmuştu. Allah'ı (hâşâ) inkâr ediyor, din ve din adamlarını hakir görüyordu.
Kızımın bu tutumu oğlum Mutluyu da etkilemişti. Benim her ne kadar dinî inançlarım bütün değilse de, dini inkâr eden birisi de değildim. Çocuklarımın bu durumlarından korkmaya başladım. İşin sonu iyiye gitmiyordu. Çünkü ben, radikal gruplar ve örgütlerin onları yoldan çıkaracaklarından korkuyordum.
Kızım da oğlum da sigara içiyorlardı. Ama alkol ve uyuşturucu dedikoduları başlayınca çok telâşlandım. Biz galiba yanlış yapıyorduk. Onları çok serbest bırakmakla ve "kendi hayatlarını yaşasınlar" diye dinden uzak tutmakla hata etmiştik.
Konuyu eşimle defalarca tartıştık. Ama o tam bir alkol bağımlısı olmuştu. Aile ve çocuklar çok fazla umurunda değildi.
Ne yapacağımı şaşırmıştım. Oğlum lise 2'de okuldan ayrılmıştı. Arkadaş çevresi çok bozuktu. Kızımın da okulu iyi değildi. Ben de bu çaresizlik içinde psikolojim bozulmuş bir durumdaydım. Artık oğlum Mutlu eve çok az uğruyordu. Gelirse de üzerini değiştiriyor ve para istiyordu. Hiçbir çabama da, aldırış etmiyordu. Kızımla da bir yıldan beri görüşemiyorduk. Oğlum da iki aydan beri ortalarda yoktu, okulu da bırakmıştı.
Ramazan ayı girmişti. Ben kendimi topladım. Oruç tutmaya ve namaz kılmaya başladım. Ama eşimde herhangi bir değişiklik yoktu. Allah'ıma çok yalvarıp, çok dua ettim. Bu durumdan kurtulmak için teravih namazına camiye gidiyordum. Orada bir genç hanımla tanıştım. Bana sizin kitaplarınızdan verdi.
Bunlar ne müthiş kitaplardı. Sanki bana sihirli bir el gibi dokunup, benim dünyamı değiştirdi. Öylesine etkilenmiştim ki, eşime yalvardım: "Ne olursun bu kitapları oku" diye. Okuttum. Mevlâm'a, yarattığı her şeyin adedince şükürler olsun! Eşim Ramazan ayının 10. gününde tövbe etti ve namaza başladı.
Yıllardır birbirimize uzak olan, birbirimizi anlayamayan, sürekli tartışıp kavga eden bizler bir yürek olduk, çocuklarımızın derdine düştük. Eşimle şöyle bir plân yaptık: Kızıma ve oğluma, bu kitapları bir başka isim adına postaladık. İnşallah tesir eder de onlar da bu pislikten kurtulur diye... Biz gönderirsek, okumayabilirlerdi. Hatta postaladığım gün, sabaha kadar Rabb'ime yalvardım: "Ne olur tesir halk et de, istifade etsinler!" diye.
Tam bir hafta sonra kızımdan bir telefon geldi. Bir yıldır ilk defa sesini duyuyordum. Bu anne yüreği nasıl dayanır? Ağlamaya başladım.
Kızım:
- Anne, ağlama, dedi. Biz Mutlu ile iki aydır beraberiz. Aslında size müjde vermek istiyorduk. Siz, bizden önce davranıp, bize müjde vermişsiniz.
_ Ne müjdesi kızım, diye sordum.
- Anne, dedi. Dolaylı yoldan gönderdiğiniz kitapları biz üç ay kadar önce okumaya başladık. Ben okuyunca Mutlu'ya verdim. O da çok yararlandı. Şimdi ikimiz de güzel bir dönüş yaptık, inşallah bütün aile çifte bayram yapacağız.
Nasıl dayanır anne kalbi bu sevince?!.. Orayayığılakalmıştım.
Allah'ıma binlerce hamd olsun. Şimdi oğlum tekrar liseye başladı, kızım da kendi okuluna...
Evimize huzur geldi, mutluluk geldi, neşe geldi. Çocuklarımız kurtuldu. Rabb'ime binlerce şükür.
Sayın hocam,
Bütün ailece engin sevgi ve saygılarımı sunar, çalışmalarınızda başarılar dileriz.
Allah, size hayırlı, uzun ve sağlıklı ömürler versin.
Filiz - Serkan Arık