hafiza aise
Tue 4 October 2011, 01:15 pm GMT +0200
KAYINVALİDEM EV İÇİNDE ROL ÇALIYOR
Temmuz 2009 46.SAYI
Eşi vefat ettiği için tüm ilgisini oğluna yönlendiren bir kaynanam var. Ne kadar iyi davransam da oğlunu ondan aldığımı düşünerek beni dışlıyor. Eşim de ben de çalışıyoruz. Ben işe gittikten sonra eşimin kahvaltısını hazırlıyor. Akşam geldiğimde yemeğini hazırlıyor. Oğlunun gömleklerini benden habersiz yıkayıp ütülüyor. Aslında birçoklarının sevebileceği bu durum beni rahatsız ediyor. Çünkü o evin hanımı gibi hissetmeme izin vermiyor. Zira niyeti yardım etmek değil, benim bu işlerin üstesinden gelemeyeceğimi göstermek. Bu durumun içinden nasıl çıkabilirim?
MERYEM K. / İSTANBUL
Önce “kolay gelsin” ile başlamak istiyorum cümleme, zira işiniz hiç de kolay değil. Söylediklerinizden anladığım kadarıyla roller ve sınırlar ailenizde karışmış durumda. Zira kayınvalide yardım amacıyla bunları yapıyor olsa, direk “kadın rolü”nün gerektiği faaliyetleri bu kadar ön plana çıkarmaz. Kayınvalideniz büyük ihtimalle kaybettiği kocasından sonra eğer bu kadar verici olmazsa oğlunu da kaybedebileceğini düşünüyor. Böylece fazla verici role geçerek annelik konumunu muhafaza etmek istiyor. Halbuki eş kaybını yaşayan kendisi olduğu için bu ilgi ve sevgiyi karşı taraftan görmesi kendi psikolojisini fazlasıyla tamir edecek bir ihtiyaç olabilir. Bu nedenle kayınvalideniz için vermekten çok almak daha anlamlı belki de.
Siz kocanızla gereken ön görüşmeleri yaparak annesinin aslında ilgiye ne kadar ihtiyacı olduğunu ve onun için de yaşından fazla çaba harcadığını ifade ederek oğlunun annesine gereken ilgiyi göstermesini sağlayabilirsiniz. Bana göre anne belki de ihtiyacı olan ilginin çok azını oğlundan aldığı için kendince böylesi bir kazanım mekanizması oluşturmuş olabilir.
Eğer kayınvalideyle aranızda çatışmalı bir ilişki varsa bu çatışmayı oğluna yansıtmamanız için ya da yansıttığınızda haklı çıkmamanız için tüm bu çabaları sergiliyor olabilir. Sadece anne olduğu için ilgi ve sevgiyi hak ettiğine inansa ve bu konuda kendini yeterince güvende hissetse sanırım bu kadar yorulmayacak. Dinimize göre evdeki yaşını almış büyüklerimiz evin hem bereketi hem de def-i belası olduğu için gereken kıymet ve kadri kendilerine göstermemiz ve hissettirmemiz önce kul olarak sonra evlat olarak en önemli vazifemiz.
Eşinize düşen göreve gelince, beyefendinin annesi ve sizin aranızda gereken dengeyi sağlayarak iki tarafın da hasıl olabilecek kıskançlık duygularını tahrik etmeme adına özen göstermesi gerekir. Anneye duyulan sevgiyle kadına duyulan sevgi farklılıklar arz ettiğinden bunu kıyaslamak son derece sakıncalı. Bazı evliliklerde gözlemlediğimiz gibi “hangimizi daha çok seviyorsun” diye erkeğe sormak ve yargılamak zaten gereken tahribatı evliliğe yapacağından bu tür kıyaslamalara ne eşimizi ne kendimizi çekmememiz gerekir. Denge ve adaleti sağlamak ancak ve ancak somut olarak gözlemlenen davranışlar üzerinden olduğu için eşinizin size karısı gibi, annesine saygıdeğer validesi olarak davranarak her iki kadının da sevgi ve ilgi ihtiyacını doyurması gerekir. Zira çatışmaları yaşatan genelde doyurulmamış duygulardır. Son olarak, ölümü ve kaybı yaşamış bir bayan olarak kayınvalidenizin daha da nazenin bir hal almış kalbini incitmemenizi tavsiye ederim. Zira biz inananlar biliriz ki her yaptığımız iyiliğin dünyevi ve uhrevi karşılığını adaletli Rabbimiz verecektir.
Yasemin UÇAL ABDULLAH