sümeyra
Sun 22 January 2012, 10:12 am GMT +0200
Kâinat Ve Tâbi Olduğu Nizam
Müşahede edilen ve edilmeyen kısımları ile, kâinatın varlığı, bir nizam içinde devam eder. İnsan, ilk bakışta, etrafını çevreleyen canlı varlık ve madde dünyasında bazı tesbitlerde bulunur. Güneş, güneş sisteminin kuruluşundan beri aynı hareketi tekrar etmektedir. Daima gündüzleri geceler takip etmekte ve bu hal aksamadan devam etmektedir. Mevsimler, aynı intizam içinde birbirlerini kovalamaktadır. Her mevsim, kendine mahsus. şartlan da beraberinde getirmektedir.
Kâinat ve insan, değişmeyen bir kanuna tabidirler ki, bu kanun; «yaratılma, devam etme ve yokolma» kanunudur.
Canlı varlıklardan insan; ideolojik bir yapıya da sahip olduğu için, biyolojik hayatının bitmesine rağmen yeni bir hayatın namzedidir. Bu hayat, biyolojik hayatın devamı esnasında yapılan davranışların tam bir muhakemesinin yapılmasından sonra kat'î şeklini alır.
Şu halde, madde ve canlı varlık — insan biyolojik yapısı dahil— yaratılma, devam etme ve yok edilme geçitlerinden geçer. Maddenin ve canlı varlığın uyduğu iik kanun budur.
Ayrıca insan, canlı varlık ve madde âleminde de bir intizam görür. Gece, gündüzü takip etmektedir. Mevsimler birbirini kovalamaktadır. Dünya ve güneşin kendilerine mahsus hareketleri, durmaksızın devam etmektedir. Canlı varlık için hayat bitince, canlının organizmasını teşkil eden vartan cansız varlık doğmaktadır. Madde ise, ilmin izah edemediği bir şekilde, canlı varlığın dokusunu teşkil etmektedir. Böylece, canlı varlıktan maddeye, maddeden canlı varlığa gidiş ve dönüşler, tam bir intizam içinde tekrarlanıp durmaktadır.
Madde ve canlı varlık, hareketlerinde tam bir intizam göstermektedir. Gündüz ve gece, dünyanın, kendi etrafında dönüşünün neticeleri olarak vücut bulmaktadır. Mevsimler, dünyanın, güneş etrafında dönmesinin sonucu olmaktadır. Dünya, binlerce seneden beri güneşe, intizamlı bir şekilde yaklaşıyor ve uzaklaşıyor; güneş sistemini meydana getiren diğer gezegenler de aynı hareketleri yapıyorlar. Kendilerinin ve sistemlerinin merkezi etrafında dönüyorlar. Bu dönüşler, bazı küreler üzerinde yaşayan canlılarda hayatî tesirler meydana getiriyor.
Hülâsa; kâinatta seyyarelerin haraketi, canlı varlığın maddeye; maddenin canlı varlığa dönüşmesi, kâinatın büyük bir İntizam içinde hareket ettiğini gösterir.[19]
Müşahede edilen ve edilmeyen kısımları ile, kâinatın varlığı, bir nizam içinde devam eder. İnsan, ilk bakışta, etrafını çevreleyen canlı varlık ve madde dünyasında bazı tesbitlerde bulunur. Güneş, güneş sisteminin kuruluşundan beri aynı hareketi tekrar etmektedir. Daima gündüzleri geceler takip etmekte ve bu hal aksamadan devam etmektedir. Mevsimler, aynı intizam içinde birbirlerini kovalamaktadır. Her mevsim, kendine mahsus. şartlan da beraberinde getirmektedir.
Kâinat ve insan, değişmeyen bir kanuna tabidirler ki, bu kanun; «yaratılma, devam etme ve yokolma» kanunudur.
Canlı varlıklardan insan; ideolojik bir yapıya da sahip olduğu için, biyolojik hayatının bitmesine rağmen yeni bir hayatın namzedidir. Bu hayat, biyolojik hayatın devamı esnasında yapılan davranışların tam bir muhakemesinin yapılmasından sonra kat'î şeklini alır.
Şu halde, madde ve canlı varlık — insan biyolojik yapısı dahil— yaratılma, devam etme ve yok edilme geçitlerinden geçer. Maddenin ve canlı varlığın uyduğu iik kanun budur.
Ayrıca insan, canlı varlık ve madde âleminde de bir intizam görür. Gece, gündüzü takip etmektedir. Mevsimler birbirini kovalamaktadır. Dünya ve güneşin kendilerine mahsus hareketleri, durmaksızın devam etmektedir. Canlı varlık için hayat bitince, canlının organizmasını teşkil eden vartan cansız varlık doğmaktadır. Madde ise, ilmin izah edemediği bir şekilde, canlı varlığın dokusunu teşkil etmektedir. Böylece, canlı varlıktan maddeye, maddeden canlı varlığa gidiş ve dönüşler, tam bir intizam içinde tekrarlanıp durmaktadır.
Madde ve canlı varlık, hareketlerinde tam bir intizam göstermektedir. Gündüz ve gece, dünyanın, kendi etrafında dönüşünün neticeleri olarak vücut bulmaktadır. Mevsimler, dünyanın, güneş etrafında dönmesinin sonucu olmaktadır. Dünya, binlerce seneden beri güneşe, intizamlı bir şekilde yaklaşıyor ve uzaklaşıyor; güneş sistemini meydana getiren diğer gezegenler de aynı hareketleri yapıyorlar. Kendilerinin ve sistemlerinin merkezi etrafında dönüyorlar. Bu dönüşler, bazı küreler üzerinde yaşayan canlılarda hayatî tesirler meydana getiriyor.
Hülâsa; kâinatta seyyarelerin haraketi, canlı varlığın maddeye; maddenin canlı varlığa dönüşmesi, kâinatın büyük bir İntizam içinde hareket ettiğini gösterir.[19]