neslinur
Sun 27 December 2009, 08:12 am GMT +0200
Kadyanilik
Hindistan, Sultan Gazneli Mahmud´un[1] fethi ile müslümanîarin şline geçmiş ve onlar tarafından idare edilmeye başlanmıştı. îslamın hoşgörüsü, Hindistan´daki İslâmi idareyi, Hintlileri dinlerinde serbest bırakmaya sevketiniştir. Hindistan´da hakim olan. din «Budizm»[2] ve «Brahmanizm»[3] idi. Brahmanizmin mensupları, diğerlerine mshetîe daha çoktur.
İslâm, bu dini kabul etmeyen Hintlilere dolaylı olarak tesir etmiştir. Bu sebeple Hindular arasından, İslâmiyet ile Hinduizmi birleştirmeye çalışanlar da çıkmıştır. Meselâ: M. 1538 yılında ölen ?Tanaka» Islâmla Hinduizm´in karışımı sayılan bir din icadetmiştir. Bu dini, Kuzey. Hindistanm dağlık bölgelerinde yaşayan insanlar kabul etmiştir.
Goldzhier «El-Akide ve Eş-Şeria» adlı kitabında, bu din hakkında şöyle der: «Kanaatımızca, bu iki dini birbirine yaklaştıran ve bunları bağdaştıran en önemli unsur, İslâm tasavvufçulannın inandıkları «Vahdet-i vücud» teorisini benimseyerek pulculuğu silmeye ve ortadan kaldırmaya yönelik çalışmalardır.»
islâm dini bu putperest dinlere tesir ettiği gibi, islâm´ı yeni kabul etmiş olan bazı müslümanlar da putperestliğe ait bir kısım düşüncelerden etkilenmişlerdi. Daha başka bir ifadeyle, İslâm´ı kabul ettiği halde, onun esaslarının tamamı henüz kalbinde yerleşmemiş olan bir kısım insanların kafalarını eski düşüncelerin işgal etmesi tabii idi
ingilizler, Hindistan´ı işgal ettiği halde, onun tamamına hakim olamayan İslâm idaresinin yerine kendi idari sistemlerini yerleştirdiler. Bu sebeple, bu ülkeye Hristiyan Avrupa kültürü girmeye başladı. Her nekadar bazı Hintliler, Hristiyan oldu iseler de, bunların sayılan, iki büyük gurubu teşkil eden Müslüman ve Hindular kadar değildi. Ayrıca İslâm ve Hinduizm´in karışımı şeklinde meydana çıkan «Sıkh» dinine mensup olanlar da mevcuttu.
Avrupa kültürü, müslüman olan bu insanların kalblerine girmeye başladı. Zaten bunların bazılarının kafalarında Hinduizm´in kaİıritüan mevcuttu. Bazıları ise, hernekadar İslâm´ı kabul etmişlerse de, bunlar tam bir teslimiyetle İslâm´a boyun eğmiş kimseler değillerdi. Bunlar, Allah Tealâ´nın, Kur´an-ı Kerim´de bizlere bildirdiği şu bedevi Araplara benziyorlardı: «Bedeviler, «iman ettik» derler. Sen onlara şöyle de: Hayır, iman etmediniz. Siz ancak «müslüman olduk» deyin. Çünkü iman, henüz kalbinize girmemiştir.»[4]
İslâmi esaslar, kalblerine tam olarak yerleşmemiş olan bu zayıf imanlı müslümanlann kalblerinde, Hristiyanlıkla kanşık olan Avrupa kültür ve medeniyeti büyük bir yer işgal etmeye başladı.
Avrupa kültür ve medeniyetini, bu eski ülkeye götüren İngilizler, bu kültürün tesirinde kalan müslümanlan seçiyor, kendilerine yaklaştırıyor ve bunları müslümanlar adına idareci seçiyorlardı. Bu gibi insanlar, o ülkelerde müslümanlan temsil ediyorlardı.
İşte bu sebeble, Hindistanda bir kısım sapık guruplar ortaya çıktı.Sayıda az olmalarına rağmen, bu gurupların en güçlüsü ve en çok faaliyette bulunanı «Kadyanîlik»tir.
İslâm´a maiedüen bu gurubun kurucusu Milâdî 26 Mayıs 1908 de ölen Mirza Gulam Ahmed el-Kadyanî´dir. Bu kişi, Lahor şehrinden, yaklaşık altmış mil uzakta bulunan «Çadiyan» da doğmuş ve Ölümünde de oraya defnedilmiştir. Mezarının üstünde «Mirza Gulam Ahmed el-Mev´ud» yani, vaadedilen Mirza Gulam Ahmed, yazılıdır. Bunun mânası şudur: «Şeriatı ihya edeceği ve kıyamet gününde insanları kabul ettireceği vaadedilen mehdi» yani, insanları cennetle müjdeleyen.
Gulam Ahmed, Keşmir´in yakınında bulunan «Serencar» denilen yerde, velilerden biri olduğunu iddia ettiği «Yusuf Asaf» isminde birinin kabrini bulduktan sonra, Hindli müslümanlar arasında nüfuzunu yaymaya başladı.
Guîam Ahmed, bu mezarın Hz. İsa´ya ait olduğunu iddia etti. Ve Hz. İsa´nın, başka birisine benzetilmesi üzerine asılmaktan kurtulduğunu ve Yahudilerden kaçarak oraya geldiğini, ölünceye kadar orada kaldığım ve oraya defnedildiğini söyledi.
Gulam Ahmed, iddialarını tarihi olaylarla ispata çalıştı. Buradaki iddiasında, Kur´an-ı Kerim´in ifade ettiği bir gerçeği de dolayısiyle kabullenmiş oldu ki, o da; Yahudilerin, Hz. İsa´nın göklere çıkarılmalarıdır. Gulam Ahmed, bu iddiası ile Hz. isa´nın göklere çıkaramadığını,, yeryüzünde oraya defnedildiğini ortaya atmış oluyor.
Böylece Gulam Ahmed, Allah Tealâ´nın : «Bilakis, Aîlahı onu kendi katma yükseltti.»[5] «Seni, katıma yükseltecek benim.»[6] buyurduğu âyetlerin zahirine dayanan tslâm âlimlerinin çoğunluğuna karşı çıkmış oluyor. Zira bu konuda çok az sayıda âlim, Hz. İsa´nın bedenen değil, ruhen semaya çıktığını söylemiştir.
Bizce Gulam Ahmed´in ilk icad ettiği görüş : «Hz. İsa´nın, bedenen değil, ruhen göğe çıkarıldığı, cesedinin ise yeryüzünde defnedildiği ve defnedildiği yerin de kendisi tarafından keşfedildiği» görüşüdür.
Guîam Ahmed, bu keşfi yaptığını iddia ettikten sonra, yeni bir mezhebe davet etmeye başladı. Gulam, Hicri 14. yüzyılın başında, dini yenileyen biri olduğunu iddia etti. Bu hususta, Resulullah´m şu hadisini delil göstermeye çalıştı, «Şüphesiz ki, Allah bu ümmete, her yüzyılın başında, dinini yeniden güçlendirecek birini gönderecektir.»[7]
Gulam "Ahmed, son yüzyılın mücscldidmin, kendisi olduğunu sanıyordu.
Gulam Ahmed, şu iddialarda bulundu:
1) Hz, İsa´nm kabrini o keşfetmiştir. Bu kabri bulması sebebiyle, Hz. Îsa´nm ruhu ve kuvveti ona girmiştir. Âhir zamanda çıkması beklenen Mehdi, kendisidir. Gulam Ahmed, Hz. İsa´nın ruhu ila ve Mehdilikîe dinî yenilemektedir, onda reform yapmaktadır. Söylediği herşey doğrudur. Kimsenin bunları inkâra hakkı yoktur. Çünkü o, Allah´dan alarak konuşmaktadır.
2) Gulam Ahmed, Mehdi olmakla yetinmez, ilâhın da kendisine girdiğini iddia eder.[8]
Gulam´in bu iddiası, Hz. İsa´nın gücünün kendisine girdiği iddiası ile bir paralellik içindedir. Gulam bu düşünceyi Hristiyanların inancından almıştır. Bugünkü Hristiyanlar, insanlıkla ilahlığın, Hz. îsa´-da birleştiğine inanırlar.
3) Gulam, göstermiş olduğu mucizelerin, görüşlerini ispat ettiğini iddia etmiştir. Hicri 1312, Milâdi 1894 de hem güneş hem de ay tutulmuştu. Gulam Ahmed, ay ve güneşin kendisi tarafından ve yine kendisi için tutulduklarını ve bu tutulmaların, kendisinin iddia ve peygamberliğim ispat eden mucizeler olduğunu iddia etti.
Gulam´ın bir kitabında şu ifadeler vardır: «Onun için aydınlatan ay tutuldu. Benim için ise, aydınlatan ay ve güneş tutuldu.» Gulam´a tâbi olan bazı taraftarları bu metni şöyle izah ettiler: Mânâ açıktır. Sadece ayın tutulması Hz. Muhainmed´in doğruluğuna delil olur da, hem ayın hem de güneşin tutulmasından sonra benim doğruluğum nasıl inkâr edilebilir?[9]
4) Gulam Ahmed, Allah tarafından gönderilen bir peygamber olduğunu iddia eder. Kendisinin peygamber oluşunun, Hz. Muhammed (S.A.V.)´in «son peygamber» oluşuyla çelişmediğini söyler. Çünkü Gulam, «Peygamberlerin Sonuncusu» mânâsına olan «Hâtemunnebiyyîn» ifadesini şu şekilde yorumlar: «Ondan sonra gelen her peygamber, onun mührü ve kabul etmesiyle gelir. Ve onun şeriatını diriltir ve yeniler.»
Gulam Ahmed, «Hakikatül Vahy» adlı kitabında şöyle der: «O, (Hz. Muhammed (S.A.V.), peygamberlerin hatemîdir.. Yani", mühür sahibi, sadece odur. Herhangi bir kimseye vahiy, ancak onun mühürü sayesinde nasibolur, Rab´le konuşma ve Rabbe muhatap olma kapısı, onun ümmetinin önünde kıyamete kadar kapanmayacaktır. Bugün mührün sahibi sadece O´dur. Muhammed (S.A.V.) ümmetinden başkasına nasibolmayacak olan peygamberliği, sadece onun mührü kazandırır.»[10]
Gulam, «Talim» adlı kitabında da, şunları söyler: «înanç bakımından, Allah´ın sizlerden istediği şeyler; Allah´ın birliğine, Muhammed´in, Allah´ın peygamberi ve peygamberlerin sonuncusu ve en üstünü olduğuna, ondan sonra peygamber gelmeyeceğine ve ancak ona tâbi olmak suretiyle Muhammedlik kisvesini giyenin, ondan sonra peygamber olabileceğine inanmanızdır. Çünkü hizmetçi, hizmet edilene ters davranmış olmaz. Asıldan meydana gelen fer´, asıldan ayrılmış sayılmaz.[11]
Gulam, diğer bir yazısında şöylo der: «Eğer Muhammed ümmetinden olmasaydım ve O´nun yolunda yürürneseydim, yaptığım iyi ameller dünyadaki bütün dağların ağırlığında da olsa, yine de Allah ile konuşma şerefine erişemezdim. Çünkü, Hz. Huhammed´in peygamberliğinin haricindeki bütün peygamberlikler kesilmiştir. Hz. Muhammed (S.A.V,)´den sonra, artık şeriat getiren bir peygamber gelmeyecektir. Fakat, şeriat getirmeyen peygamberin gelmesi mümkündür. Ancak herşeyden önce, böyle bir kişinin, Muhammed (S.A.V.)´in ümmetinden olması gerekmektedir.»[12]
Görüldüğü gibi Gulam, bu sözlerinde, peygamber olduğunu, ay ve güneşin tutulmalarının, bunun mucizesi olduğunu, kendisinin, bunların tutulacağını önceden haber verdiğini «Hatemül enbiya» sözünün, kendisinin peygamber olmasıyla çelişmediğini iddia ediyor. Çünkü o, «Hatem» kelimesini «son» manâsında almıyor. «Ondan sonra gelecek peygamberlerin, ancak onun mührüyle gelebilecekleri, yani, onun şeriatını ayakta tutmak şartıyla gelebilecekleri» mânâsında yorumluyor.
Gulam´ın davet ettiği mezhebin zamanla değiştiği anlaşılıyor. Gulam, önce Hz. îsa´nm ruhunun kendisine intikal ettiğini ve Allah´ın, kendisine girdiğini iddia ederken, daha sonra Hz. Muhammed´in peygamberliğinin gölgesi altında peygamberlik iddiasıyla yetinmiştir. Mucizeleri ise, anlattığımız hususlardır. Bu hususlar, ay ve güneşin tutulmasıdır. Bugün artık astronomi çok ilerlemiştir. Rasathanelerde çalışan bilginlerin, aylar öncesinden güneş ve ayın tutulacağını haber verdiklerini görmekteyiz. Onun devrinde de maddi ilimler, ileri durumdaydı. Verdiği haberlerin doğru çıktığı kabul edilse dahi, bunlarda mucizelik sıfatı yoktur. Çünkü, mucize demek ?karşı çıkanları susturan olay» demektir. Burada, başkalarının âciz kalması söz konusu olmadığı için, mucize de söz konusu değildir.
Bütün bunlardan şu neticeye varırız: Kadyaniîik mezhebinin kurucusunun son dönemlerindeki iddiaları şunlardı: Gulam Ahrned peygamberdir. Allah ile konuşur. Hz, Muhammed´in şeriatını izah eder, onu yeniler ve onunla amel eder. Kendi inancına göre; Hicrî 14. yüzyılın başında, bu reformu yapmak için gönderilmiştir.
Gulam Ahmed´in, yorum ve izahlarından.bazıları şunlardır:
1) Kur´an-ı Kerim´in övdüğü dinlere sahibolanlar, günümüzdeki dinlere sahibolanlardır. Kur´an-ı Kerim, Yahudiliği ve Hristiyanlığı iyi olarak zikretmiştir. Bugün, Yahudi veya Hristiyan admı taşıyanlar da, bu sıfata dahildir.
Gulam Ahmed, bu noktadan hareket ederek, İngiliz yanlısı olmuş ve İngilizlerin, Hindistanda iyilikleri bulunduğunu, Islâmın, bunlara itaat etmeyi emrettiğini iddia etmişür.
Gulam, şöyle der: «İnsanlara defalarca açıkladığım inancım şudur : îslam, iki temel esasa dayalıdır. Birincisi; Allah Tealâ´ya itaat etmemizdir. İkincisi ise; güvenliği sağlayan, canlarımızı, mütecavizlerden koruyan hükümetlere karşı çıkmamamızdır. Bu hükümet, şu anda burda bulunan İngiliz hükümeti olsa dahi...»
Gulam, başka bir yazısında da şöyle der: Müminlerin kendilerini değiştirmedikçe, bunlara karşı nankörlük etmeleri haramdır. Herhangi bir mümin erkek veya kadının ırzını ve malını koruyan, ailesini ve çocuklarını himaye eden, iyilikte bulunmayı yaygınlaştıran, üzüntüleri gideren ve iyilikler icadeden bir hükümdara karşı isyan etmesi asla doğru olamaz. Ey fetva isteyenler! Fetva alın. llimsiz fetva veren âlimlerin görüşlerini kabul etmeyin. Onlar sapıyor ve saptırıyorlar.»[13]
2) Gulam Ahmed, gayesi sona erdiği için, cihadın kalktığını, din hususunda fitne kalmadığına göre, cihada da lüzum kalmadığını iddia eder. Kendisinin bir savaşçı veya savaşa davet eden olmadığım beyan eder ve söyle der: «Ben kendimi, insanların, Kureyş kabilesinir
Haşimi kolundan ve Fatıme´nin oğullarından gelmesini bekledikleri, kan döken ve yeryüzünü kanla dolduracak olan bir mehdi saymıyorum. Bu husustaki hadislerin doğruluğunu da kabul etmiyorum. Bu hadisler, uydurma hadis yığınından başka birşey değildir.
Evet, ben kendimin, Hz. İsa gibi mütevazı bir hayatla yaşayan ve geleceği vaad edilen İsa olduğunu iddia ediyorum. Ben, savaşmaktan ve savaştan uzağım. Azamet sahibi olan Allah´ın yüzünden perdeyi sulh ve okşama yoluyla açanım. Bu yüz, birçok ümmete kapalı kalmıştır. Benim prensiplerim, inancım ve talimatlarım, savaşma ve saldırma damgası taşımamaktadır. Şuna kesin kanaatim var ki, bana tâbi olanların sayısı arttıkça, var olduğu zannedilen cihadın devam ettiğini söyleyenler azalacaktır. Çünkü bana, İsa ve Mehdi olarak iman etmek, cih´adı terketmek demektir.»[14]
Gulam, başka bir sözünde de şöyle der: «Bugün kâfirlerden kim, dine davet edene karşı kılıç çekiyor? müslümanları dininden alıkoyuyor? Kim, müslümanlann, camilerde okunan ezanlarına engel oluyor?
Eğer İsa, güvenliğin hakim olduğu bu gibi günlerde ortaya çıkar da bu güvenliği hafife alır ve sebepsiz olarak, sadece din için kılıca başvurursa, Allah´a yemin ederim ki, böyle biri yalancı ve düzenbazın ta kendisidir. O, doğru söyleyen İsa olamaz asla. Kılıç ve değnek kalblere iman sokamaz. Sahih-i Buhari´de, geleceği vaadedilen İsa´nın sıfatlarını belirleyen şu hadis mevcuttur:«O, savaşı bırakacaktır.»[15] Yani; «Vaadolunan İsa, savaşmak için gönderilmemiştir.» demektir.
Bu mesele hayreti muciptir, çünkü sizler bir yandan «Kur´an-ı Kerim´den sonra en doğru kitap Buhari´dir.» dersiniz, diğer yandan, Buhari ile açıkça çelişen kitaplardaki hadisleri kabul edersiniz. Halbuki, buna benzeyen binlerce kitabı kabul etmemeniz gerekirdi. Çünkü bunlar sadece Buhariye değil, Kur´an-ı Kerim´e bile açıkça ters düşmektedir.»[16]
3) Gulam Ahmed, kendisine tâbi olmayan müslümanların, onu yalanlamadıkça ve kâfir saymadıkça, kâfir olmayacaklarını, şayet onu yalanlar vo kâfir olduğunu ilân ederlerse, kendilerinin de kâfir olacaklarım söyler.
Gulanı Ahmed, kendi görüşleri karşısında insanları üç gurupta mütalâa eder.
a) Söylediklerine inanan ve kendisine tâbi olanlar. Gulanı´a göre, üstün derecelere ulaşanlar, işte bu zümreden olanlardır.
b) Kendisini yalanladıkları ve kendisine kâfir deyip demedikleri belli olmayanlar.
Gulam, bunlar hakkında şöyle der: «Anlatılması gereken bir hususta şudur: Yalanlayanların kâfirliğine hüküm vermek, şeriat getiren peygamberlerin işidir. Bu gibi peygamberlerden olmayan ve kendilerine ilham gelen veya peygamberlerin sözlerini nakleden zatların dereceleri ve Allah katındaki mevkileri ne kadar yüce olursa olsun, Allah Teaîâ onlara, ne kadar kendisi ile konuşma lütfunda bulunursa bulunsun, bunları inkâr etmek, kimseyi kâfirliğe götürmez. Fakat bu, Allah´a yakın olan kulları yalanlayan insan, bedbaht bir insandır. (, ünkü inkârı sebebiyle gittikçe kalbi katılaşır, nihayet göğsündeki iman nurunu kaybeder.[17]
c) Gulam Ahmed´in kâfir olduğunu ilân edenler ve onu yalanlayanlar. Gulam, bu tür insanların kâfir olacaklarına hüküm veriyor ve şunları söylüyor:. «Şüphesiz ki, ben, hak ve doğruluktan sapan herkesi murdar ve pis kabul ederim. Fakat ben, kelime-i şahadet getiren herhangi bir insana, benim kâfir olduğumu söylemedikçe, beni yalanlamadıkça, dolayısiyle bizzat kendisi kâfirliğe düşmedikçe kâfir demem.» Görüldüğü gibi bu davranışta, sürekli, olarak karşı taraf, harekete geçmiştir. Onlar, bana kâfir dediler. Bu hususta aleyhime fetva verdiler. Onlar, beni kâfir sayarak kendileri kâfir olmuşlardır. Resulullah´m fetvası bunu gerektirmektedir. Onlar, benim sözümle kâfir olmuyorlar, bizzat kendileri, Resulullah´m fetvasının şümulürc girerek-kâfir oluyorlar.»[18]
Gulam Ahmed, bu nedenle taraftarlarına, kendisini yalanlayanların veya «kâfir- diyenlerin cenaze namazlarını kılmalarını yasaklıyor ve 1902 yılında kendisine sorulan bir soruya şu cevabı veriyordu : «Açıkça bize küfredenin ve bizim kâfirliğimizi ilân edenin, dola-yısiyîe bizi yalanlayanların en katmerlisi haline gelenin cenaze namazını kılmak, elbette doğru olamaz. Buna mukabil, durumu açıkhğa kavuşrnayanın cenaze namazını kılmakta bir sakınca yoktur. Çünkü cenaze namazı aslında duadan ibarettir. Fakat her halükârda bundan uzak kalmak daha iyidir.» .
Yani; Gulam´a iman ettiğini bildirmeyeni ti cenaze namazım kılmamak daha evladır.
ç) Kadyaniler, Gulam Âhmed´in peygamberliğine iman etmeyen erkeklerle, Kadyanî olan kadınların evlenmelerinin caiz olmadığı görüşündedirler. Ancak, Kadyanî olan erkeklerin, Gulam´m peygamberliğine inanmayan kadınlarla evlenmesine cevaz verirler.
Kadyaniler, bu davranışlarıyla, Kadyanî olmayanlara, ehl-i kitap muamelesi yaparlar. Bu da onların, kendilerinden olmayanları müslüman saymadıklarını gösterir. Çünkü, müslüman saysa idiler, Kadyanî olan kadınların, kendilerine muhalif olanlarla evlenmelerim ya-
saklamazlardı.
Gulam Ahmed´e tâbi olanlardan birisi bu hususta şöyle diyor: «Mezhep veya din farklılığı, iki eşden birini murdar kılmaz. Eğer bu tür bir farklılık, eşlerden birini murdar kılacak olsaydı, İslâm dini, müslüman bir erkeğin, kitap ehli bir kadınla evlenmesine müsaade etmezdi. İslâmın, müslüman bir erkeğin Hristiyan veya Yahudi bir kadınla evlenmesine müsaade edip, müslüman bir kadının, bunlarla evlenmesine müsaade etmemesi, din veya mezhep farklılığının, eşlerden birini pis (murdar) saymayacağına bir delildir. Aslında kadın, yaratılışı itibariyle zayıftır. Bu sebeple, kocasının zora veya benzeri yollara başvurması halinde kadının tesir altında kalacağından korkulur. Bunu herhangi bir akıl sahibi inkâr edemez.»[19]
Evet, Gulam Âhmed´in, üzerinde karar kıldığı görüşleri işte bunlardır. Ölürken dahi, ayni görüşler üzerinde ısrar ederek ölmüş tür. Gulam Ahmed, 26 Mayıs 1908 de ölümünden önce, ´Ahmediye cemaatinin sevk ve idaresinin, cemaatin bütünü arasından seçilecek bir meclise ait olacağını, bu meclisin de kendi arasından halifesini seçeceğini ve halifenin, dinî reis olacağım vasiyyet etmiştir.
Gulam´in ilk halifesi, «Mevla Nureddin» dir. Bu zat, Gulam´m Aalimatlarını muhafaza etmiş, cemaat da bu hususta kendisine yardımcı olmuştur. Ahmediye cemaatı, emsali görülmemiş çalışma! anyla temayüz etmiş bir cemaattir. Üyelerinin çoğu, geniş bir kültüre sahiptir. Eğer bu cemaat, İslâm için çalışacak olsaydı, ona büyük hizmetleri olurdu. Ne yazık ki; inançları bâtıl, davranışları sakattı.
Bir ara, Ahmediye fırkasını icadeden ailenin dışından birisi bu cemaate halife seçilmiş ise de, cemaat içinden bazı guruplar, Gulam Ahmed´in soyundan yeni bir Mehdi´nin geleceğine inanmaya devanı etmiş, daha sonra da bu inanç, bütün cemaata hakim olmuştur.
Âcaba bu cemaat, Gulam Ahmed´in bıraktığı gibi devam etmiş midir? Yoksa değişiklikler olmuş mudur? Bunların içinden, Gulam´ın peygamber olmadığını, onun, sadece kendisine ilham gelen ve hadis nakleden biri olduğunu söyleyen bir topluluk çıkmıştır. Gulam´m kendi eserlerinde de, kendisine ilham gelen biri olduğunu ifade eden cümleler mevcuttur.
Buna rağmen, Gulam´ın cemaati, Gulam´m, kendisine vahiy gelen bir peygamber olduğuna inanmakta, peygamberlere verilen sıfatları ona da vermekte ve ismi anıldığı zaman ona «aleyhisselam» demektedir. Bu cemaat, Gulam´m, peygamberliğini ispat eden bir kısım mucizelerin bulunduğuna da inanmaktadır.
Cihad konusunda da Kadyanilerden bazıları, hükmü sona eren cihaddan maksadın, kendini savunma şeklindeki cfhad olmayıp, saldırı mahiyetindeki savaş olduğunu söylemişlerdir.
Bu yorum şekli pek mahzurlu değildir. Buna rağmen, Isîâmi savaşların, savunma mahiyetinde olduğunu ve bazan savunmanın da hücuma dönüşebileceğini belirtmemiz .gerekir.
Kadyanîliğin diğer prensipleri üzerinde bu cemaatin herhangi bir ihtilafı görülmemiş, sadece İngiliz yanlısı olanların, İngiltere´nin, Hindistan´daki fonksiyonunun zayıflaması sebebiyle zayıfladıkları görülmüştür.
İşte, kitaplarında açıklandığı üzere, Kadyanîlik, bundan ibarettir. Biz bu mezhebi olduğu gibi anlatmaya, herhangi birşey ilâve etmemeye ve onların düşündükleri gibi tasavvur etmeye çalıştık.
Bizim, dinler ve mezhepler hususunda yazmış olduğumuz kitaplardaki davranışımız böyledir. Biz, çeşitli din ve mezhepleri objektif bir şekilde aktarmaya çalıştık.
Üzerinde durulması gereken bir hususta şudur: Kadyanilik, İslâmi bir fırka sayılır mı, sayılmaz mı? Şüphesiz ki bu fırka. Peygamber Efendimiz (S.A.V.) döneminden bugüne kadar, müslümanlann, üzerinde ittifak ettikleri bazı meselelerde onlara muhalefet etmiştir. Meselâ; Peygamber Efendimiz (S.A.V.)´in peygamberlerin sonuncusu olduğu muhakkaktır. Nitekim bizzat Peygamberimiz, kendisinden sonra peygamber gelmeyeceğini bildirmiştir.
Diğer yandan Kadyanilerin lideri, çok garip görüşler ortaya atmıştır. Meselâ; o, kendisinin, Hz. İsa olduğunu veya Hz. İsa´nın ruhunun, kendisine girdiğini iddia etmiştir. Kadyanüerin liderinin pey gamberlik ididası veya Hz. İsa´nın, kendisine girdiğini zannetmesi, delilsiz iddiadan başka birşey değildir.
Bu liderin dayandığı ve mucize olduğunu iddia ettiği en büyük delil, ay ve güneşin tutulacağını daha önceden haber vermesidir. Halbuki bu bilgileri, astronomi ve meteoroloji bilginleri de rahatlıkla haber verebilmektedirler. Ve bu gibi olaylar her zaman tekrar etmektedir.
Bu itibarla Kadyanilerin iddiası peygamberlik değil, bir kâhinliktir. Çünkü bu bir, bilgi ve sezgi meselesidir. aKldı ki; Kadyanilerin lideri bu ilimlerin ileri olduğu bir dönemde bunlardan haberler vermiştir. Çünkü bu kişi, geçen asnn sonları ile, bu asrın başlarında yaşamıştır.
Kısaca, Kadyani liderinin söyledikleri, bir kısım delilsiz iddialardan ibarettir. Delilleri bulunan kesin meselelere ters düşmektedir. Bu itibarla, bu gibi iddialar, sahibini İslâmdan çlkanr. Çünkü Peygamber Efendimiz (S.A.V.) bizleri; gecesi, gündüzü kadar aydınlık olan bir yol üzerinde bırakmıştır.
Gulam Ahmed, «Şüphesiz ki, Allah bu ümmete her yüzyılın başında, dinini yemden güçlendirecek birini gönderecektir.»[20] hadisine dayandığını söylese bile, kendisinden önce gelen müctehidierden hiçbiri, peygamberlik iddiasında bulunmamış ve bunların peygamberliklerini ortaya koyacak herhangi bir mucize söz konusu olmamıştır.
O halde, bunların arasından Gulam Ahmed´e ne oluyor da, kendisini bunların üzerinde görüyor? Ve istisna teşkil ettiğini iddia ediyor?
Şurası bir gerçektir ki, Gulam Ahmet, Şiilerin imamlarına yaklaşmaktadır. Çünkü Şiiler, imamlarının masum olduklarını, kendilerine ilham geldiğini- ve mucizelere sahibolduklarım iddia ederler. ´Ancak Şiiler, imamlarına vahiy geldiğini ve imamlarının, Allah ile konuştuklarını iddia etmezler.
Netice olarak, Gulam Ahmed´in talimatları tamamen İslâm dışıdır.
Ey Allah´ım! Sen, müslümanlan birleştir. Allah´ı birleyenlerin sözlerini bir eyle. Onlan hikmetli, şerefli ve hakka uygun davranmaya muvaffak kıl!
Ey merhametlilerin merhametlisi Allah´ım !..[21]
--------------------------------------------------------------------------------
[1] Gazneü Mahmut, Türk asıllı olup, Afganistan ve Pencap´ia yaşayan Gaznevî ailesindenâir. Gazne, Afganistan´da bir şehrin adıdır. Gazneliler devletinin en meşhur kralı 989 da iradeyi ele alan Mühammed el-Gasnevî´dir.
[2] Buda tarafından kurulan dindir. Bu din herşeye hakim olan bir Tann kavramına dayanmaz, tasanın hayattaki izdıraplardan kurtulabilmesi İçin, bütün arzulardan sıyrılması, onu tamamen öldürebilmesi esas alınmaktadır.
[3] Sosyal hayatta sınıf (kast) esasını getiren bir sistemdir. Her şeye hakim olan, Din adamı sınıfını teşkil eden Brahmanlardır. Brabmanîar en Üst sınıfı meydana getirirler. Onlar olmadan ayin icra edilemez. Onlar herşeyin hakimi durumundadırlar.
[4] Hucurat suresi, âyet; 14
[5] Nisa suresi, âyet; 158
[6] Al-i îmran suresi, âyet; 55
[7] Ebu Davud, Kitab el-Melahim, bab; 1
Not : Bu had?, hakkında Ebıi Davud şunları söyler : «Bunu, Abdurrahman b. Şürey1 el-îskenderani rivayet etmiştir. Bu sebeple «Şerahil» ismindeki âlim, bu hadîse kesin olarak güvenmemiştir.
[8] El-Akide ve Eş-Şerîa; sh. 260
[9] Er-Reddu alâ Kitabî el-Meseleti el-Kadyaniyye, sh; 121
[10] Hakikatül vahy, sh. 27
[11] Et-Talim, sh; 15
[12] Et-Tecelliyat el-îlahiyye, sh; 24
[13] Et-Tebiğ, sh; 42
[14] Tebliğ er-Rîsale, sh; 17
[15] Hadîsin, Buhari´deki asıl metni şöyledir: «Nefsim, kudret elinde olan Allah´a yemin ederim ki, size, adaletli bir hakem olarak Meryem oğlu isa´nın ineceği, haçı kıracağı, domuzu öldüreceği ve haracı kaldıracağı yakındır. Mal artacak, kimse ona tenezzül etmeyecektir.» Buharî, Kitab, el-Büyu, bab; 102; Gulam Ahmed´in, «Haracı kaldıracağı» ifadesini «savaşı bırakacağı» şeklinde yorumladığı anlaşılmaktadır.
[16] Tiryak el-Kulûb, sh; 16-17
[17] Tiryak el-Kulüb, sh; 130
[18] Tiryak el-Kulüb, sh; 130
[19] Er-Reddu, alâ Kitab el-mes´eletil Kadyaniyye sh; 39. Münir el-Hamsî el-Hüseyin´in telifi.
[20] Ebu Davud Kitab, el-Melahim, bab; 1
[21] İslamda Siyasî Ve İtikadî Mezhepler Tarihî Prof. Muhammed Ebu Zehra, Hisar Yayınevi: 1/273-283.
Hindistan, Sultan Gazneli Mahmud´un[1] fethi ile müslümanîarin şline geçmiş ve onlar tarafından idare edilmeye başlanmıştı. îslamın hoşgörüsü, Hindistan´daki İslâmi idareyi, Hintlileri dinlerinde serbest bırakmaya sevketiniştir. Hindistan´da hakim olan. din «Budizm»[2] ve «Brahmanizm»[3] idi. Brahmanizmin mensupları, diğerlerine mshetîe daha çoktur.
İslâm, bu dini kabul etmeyen Hintlilere dolaylı olarak tesir etmiştir. Bu sebeple Hindular arasından, İslâmiyet ile Hinduizmi birleştirmeye çalışanlar da çıkmıştır. Meselâ: M. 1538 yılında ölen ?Tanaka» Islâmla Hinduizm´in karışımı sayılan bir din icadetmiştir. Bu dini, Kuzey. Hindistanm dağlık bölgelerinde yaşayan insanlar kabul etmiştir.
Goldzhier «El-Akide ve Eş-Şeria» adlı kitabında, bu din hakkında şöyle der: «Kanaatımızca, bu iki dini birbirine yaklaştıran ve bunları bağdaştıran en önemli unsur, İslâm tasavvufçulannın inandıkları «Vahdet-i vücud» teorisini benimseyerek pulculuğu silmeye ve ortadan kaldırmaya yönelik çalışmalardır.»
islâm dini bu putperest dinlere tesir ettiği gibi, islâm´ı yeni kabul etmiş olan bazı müslümanlar da putperestliğe ait bir kısım düşüncelerden etkilenmişlerdi. Daha başka bir ifadeyle, İslâm´ı kabul ettiği halde, onun esaslarının tamamı henüz kalbinde yerleşmemiş olan bir kısım insanların kafalarını eski düşüncelerin işgal etmesi tabii idi
ingilizler, Hindistan´ı işgal ettiği halde, onun tamamına hakim olamayan İslâm idaresinin yerine kendi idari sistemlerini yerleştirdiler. Bu sebeple, bu ülkeye Hristiyan Avrupa kültürü girmeye başladı. Her nekadar bazı Hintliler, Hristiyan oldu iseler de, bunların sayılan, iki büyük gurubu teşkil eden Müslüman ve Hindular kadar değildi. Ayrıca İslâm ve Hinduizm´in karışımı şeklinde meydana çıkan «Sıkh» dinine mensup olanlar da mevcuttu.
Avrupa kültürü, müslüman olan bu insanların kalblerine girmeye başladı. Zaten bunların bazılarının kafalarında Hinduizm´in kaİıritüan mevcuttu. Bazıları ise, hernekadar İslâm´ı kabul etmişlerse de, bunlar tam bir teslimiyetle İslâm´a boyun eğmiş kimseler değillerdi. Bunlar, Allah Tealâ´nın, Kur´an-ı Kerim´de bizlere bildirdiği şu bedevi Araplara benziyorlardı: «Bedeviler, «iman ettik» derler. Sen onlara şöyle de: Hayır, iman etmediniz. Siz ancak «müslüman olduk» deyin. Çünkü iman, henüz kalbinize girmemiştir.»[4]
İslâmi esaslar, kalblerine tam olarak yerleşmemiş olan bu zayıf imanlı müslümanlann kalblerinde, Hristiyanlıkla kanşık olan Avrupa kültür ve medeniyeti büyük bir yer işgal etmeye başladı.
Avrupa kültür ve medeniyetini, bu eski ülkeye götüren İngilizler, bu kültürün tesirinde kalan müslümanlan seçiyor, kendilerine yaklaştırıyor ve bunları müslümanlar adına idareci seçiyorlardı. Bu gibi insanlar, o ülkelerde müslümanlan temsil ediyorlardı.
İşte bu sebeble, Hindistanda bir kısım sapık guruplar ortaya çıktı.Sayıda az olmalarına rağmen, bu gurupların en güçlüsü ve en çok faaliyette bulunanı «Kadyanîlik»tir.
İslâm´a maiedüen bu gurubun kurucusu Milâdî 26 Mayıs 1908 de ölen Mirza Gulam Ahmed el-Kadyanî´dir. Bu kişi, Lahor şehrinden, yaklaşık altmış mil uzakta bulunan «Çadiyan» da doğmuş ve Ölümünde de oraya defnedilmiştir. Mezarının üstünde «Mirza Gulam Ahmed el-Mev´ud» yani, vaadedilen Mirza Gulam Ahmed, yazılıdır. Bunun mânası şudur: «Şeriatı ihya edeceği ve kıyamet gününde insanları kabul ettireceği vaadedilen mehdi» yani, insanları cennetle müjdeleyen.
Gulam Ahmed, Keşmir´in yakınında bulunan «Serencar» denilen yerde, velilerden biri olduğunu iddia ettiği «Yusuf Asaf» isminde birinin kabrini bulduktan sonra, Hindli müslümanlar arasında nüfuzunu yaymaya başladı.
Guîam Ahmed, bu mezarın Hz. İsa´ya ait olduğunu iddia etti. Ve Hz. İsa´nın, başka birisine benzetilmesi üzerine asılmaktan kurtulduğunu ve Yahudilerden kaçarak oraya geldiğini, ölünceye kadar orada kaldığım ve oraya defnedildiğini söyledi.
Gulam Ahmed, iddialarını tarihi olaylarla ispata çalıştı. Buradaki iddiasında, Kur´an-ı Kerim´in ifade ettiği bir gerçeği de dolayısiyle kabullenmiş oldu ki, o da; Yahudilerin, Hz. İsa´nın göklere çıkarılmalarıdır. Gulam Ahmed, bu iddiası ile Hz. isa´nın göklere çıkaramadığını,, yeryüzünde oraya defnedildiğini ortaya atmış oluyor.
Böylece Gulam Ahmed, Allah Tealâ´nın : «Bilakis, Aîlahı onu kendi katma yükseltti.»[5] «Seni, katıma yükseltecek benim.»[6] buyurduğu âyetlerin zahirine dayanan tslâm âlimlerinin çoğunluğuna karşı çıkmış oluyor. Zira bu konuda çok az sayıda âlim, Hz. İsa´nın bedenen değil, ruhen semaya çıktığını söylemiştir.
Bizce Gulam Ahmed´in ilk icad ettiği görüş : «Hz. İsa´nın, bedenen değil, ruhen göğe çıkarıldığı, cesedinin ise yeryüzünde defnedildiği ve defnedildiği yerin de kendisi tarafından keşfedildiği» görüşüdür.
Guîam Ahmed, bu keşfi yaptığını iddia ettikten sonra, yeni bir mezhebe davet etmeye başladı. Gulam, Hicri 14. yüzyılın başında, dini yenileyen biri olduğunu iddia etti. Bu hususta, Resulullah´m şu hadisini delil göstermeye çalıştı, «Şüphesiz ki, Allah bu ümmete, her yüzyılın başında, dinini yeniden güçlendirecek birini gönderecektir.»[7]
Gulam "Ahmed, son yüzyılın mücscldidmin, kendisi olduğunu sanıyordu.
Gulam Ahmed, şu iddialarda bulundu:
1) Hz, İsa´nm kabrini o keşfetmiştir. Bu kabri bulması sebebiyle, Hz. Îsa´nm ruhu ve kuvveti ona girmiştir. Âhir zamanda çıkması beklenen Mehdi, kendisidir. Gulam Ahmed, Hz. İsa´nın ruhu ila ve Mehdilikîe dinî yenilemektedir, onda reform yapmaktadır. Söylediği herşey doğrudur. Kimsenin bunları inkâra hakkı yoktur. Çünkü o, Allah´dan alarak konuşmaktadır.
2) Gulam Ahmed, Mehdi olmakla yetinmez, ilâhın da kendisine girdiğini iddia eder.[8]
Gulam´in bu iddiası, Hz. İsa´nın gücünün kendisine girdiği iddiası ile bir paralellik içindedir. Gulam bu düşünceyi Hristiyanların inancından almıştır. Bugünkü Hristiyanlar, insanlıkla ilahlığın, Hz. îsa´-da birleştiğine inanırlar.
3) Gulam, göstermiş olduğu mucizelerin, görüşlerini ispat ettiğini iddia etmiştir. Hicri 1312, Milâdi 1894 de hem güneş hem de ay tutulmuştu. Gulam Ahmed, ay ve güneşin kendisi tarafından ve yine kendisi için tutulduklarını ve bu tutulmaların, kendisinin iddia ve peygamberliğim ispat eden mucizeler olduğunu iddia etti.
Gulam´ın bir kitabında şu ifadeler vardır: «Onun için aydınlatan ay tutuldu. Benim için ise, aydınlatan ay ve güneş tutuldu.» Gulam´a tâbi olan bazı taraftarları bu metni şöyle izah ettiler: Mânâ açıktır. Sadece ayın tutulması Hz. Muhainmed´in doğruluğuna delil olur da, hem ayın hem de güneşin tutulmasından sonra benim doğruluğum nasıl inkâr edilebilir?[9]
4) Gulam Ahmed, Allah tarafından gönderilen bir peygamber olduğunu iddia eder. Kendisinin peygamber oluşunun, Hz. Muhammed (S.A.V.)´in «son peygamber» oluşuyla çelişmediğini söyler. Çünkü Gulam, «Peygamberlerin Sonuncusu» mânâsına olan «Hâtemunnebiyyîn» ifadesini şu şekilde yorumlar: «Ondan sonra gelen her peygamber, onun mührü ve kabul etmesiyle gelir. Ve onun şeriatını diriltir ve yeniler.»
Gulam Ahmed, «Hakikatül Vahy» adlı kitabında şöyle der: «O, (Hz. Muhammed (S.A.V.), peygamberlerin hatemîdir.. Yani", mühür sahibi, sadece odur. Herhangi bir kimseye vahiy, ancak onun mühürü sayesinde nasibolur, Rab´le konuşma ve Rabbe muhatap olma kapısı, onun ümmetinin önünde kıyamete kadar kapanmayacaktır. Bugün mührün sahibi sadece O´dur. Muhammed (S.A.V.) ümmetinden başkasına nasibolmayacak olan peygamberliği, sadece onun mührü kazandırır.»[10]
Gulam, «Talim» adlı kitabında da, şunları söyler: «înanç bakımından, Allah´ın sizlerden istediği şeyler; Allah´ın birliğine, Muhammed´in, Allah´ın peygamberi ve peygamberlerin sonuncusu ve en üstünü olduğuna, ondan sonra peygamber gelmeyeceğine ve ancak ona tâbi olmak suretiyle Muhammedlik kisvesini giyenin, ondan sonra peygamber olabileceğine inanmanızdır. Çünkü hizmetçi, hizmet edilene ters davranmış olmaz. Asıldan meydana gelen fer´, asıldan ayrılmış sayılmaz.[11]
Gulam, diğer bir yazısında şöylo der: «Eğer Muhammed ümmetinden olmasaydım ve O´nun yolunda yürürneseydim, yaptığım iyi ameller dünyadaki bütün dağların ağırlığında da olsa, yine de Allah ile konuşma şerefine erişemezdim. Çünkü, Hz. Huhammed´in peygamberliğinin haricindeki bütün peygamberlikler kesilmiştir. Hz. Muhammed (S.A.V,)´den sonra, artık şeriat getiren bir peygamber gelmeyecektir. Fakat, şeriat getirmeyen peygamberin gelmesi mümkündür. Ancak herşeyden önce, böyle bir kişinin, Muhammed (S.A.V.)´in ümmetinden olması gerekmektedir.»[12]
Görüldüğü gibi Gulam, bu sözlerinde, peygamber olduğunu, ay ve güneşin tutulmalarının, bunun mucizesi olduğunu, kendisinin, bunların tutulacağını önceden haber verdiğini «Hatemül enbiya» sözünün, kendisinin peygamber olmasıyla çelişmediğini iddia ediyor. Çünkü o, «Hatem» kelimesini «son» manâsında almıyor. «Ondan sonra gelecek peygamberlerin, ancak onun mührüyle gelebilecekleri, yani, onun şeriatını ayakta tutmak şartıyla gelebilecekleri» mânâsında yorumluyor.
Gulam´ın davet ettiği mezhebin zamanla değiştiği anlaşılıyor. Gulam, önce Hz. îsa´nm ruhunun kendisine intikal ettiğini ve Allah´ın, kendisine girdiğini iddia ederken, daha sonra Hz. Muhammed´in peygamberliğinin gölgesi altında peygamberlik iddiasıyla yetinmiştir. Mucizeleri ise, anlattığımız hususlardır. Bu hususlar, ay ve güneşin tutulmasıdır. Bugün artık astronomi çok ilerlemiştir. Rasathanelerde çalışan bilginlerin, aylar öncesinden güneş ve ayın tutulacağını haber verdiklerini görmekteyiz. Onun devrinde de maddi ilimler, ileri durumdaydı. Verdiği haberlerin doğru çıktığı kabul edilse dahi, bunlarda mucizelik sıfatı yoktur. Çünkü, mucize demek ?karşı çıkanları susturan olay» demektir. Burada, başkalarının âciz kalması söz konusu olmadığı için, mucize de söz konusu değildir.
Bütün bunlardan şu neticeye varırız: Kadyaniîik mezhebinin kurucusunun son dönemlerindeki iddiaları şunlardı: Gulam Ahrned peygamberdir. Allah ile konuşur. Hz, Muhammed´in şeriatını izah eder, onu yeniler ve onunla amel eder. Kendi inancına göre; Hicrî 14. yüzyılın başında, bu reformu yapmak için gönderilmiştir.
Gulam Ahmed´in, yorum ve izahlarından.bazıları şunlardır:
1) Kur´an-ı Kerim´in övdüğü dinlere sahibolanlar, günümüzdeki dinlere sahibolanlardır. Kur´an-ı Kerim, Yahudiliği ve Hristiyanlığı iyi olarak zikretmiştir. Bugün, Yahudi veya Hristiyan admı taşıyanlar da, bu sıfata dahildir.
Gulam Ahmed, bu noktadan hareket ederek, İngiliz yanlısı olmuş ve İngilizlerin, Hindistanda iyilikleri bulunduğunu, Islâmın, bunlara itaat etmeyi emrettiğini iddia etmişür.
Gulam, şöyle der: «İnsanlara defalarca açıkladığım inancım şudur : îslam, iki temel esasa dayalıdır. Birincisi; Allah Tealâ´ya itaat etmemizdir. İkincisi ise; güvenliği sağlayan, canlarımızı, mütecavizlerden koruyan hükümetlere karşı çıkmamamızdır. Bu hükümet, şu anda burda bulunan İngiliz hükümeti olsa dahi...»
Gulam, başka bir yazısında da şöyle der: Müminlerin kendilerini değiştirmedikçe, bunlara karşı nankörlük etmeleri haramdır. Herhangi bir mümin erkek veya kadının ırzını ve malını koruyan, ailesini ve çocuklarını himaye eden, iyilikte bulunmayı yaygınlaştıran, üzüntüleri gideren ve iyilikler icadeden bir hükümdara karşı isyan etmesi asla doğru olamaz. Ey fetva isteyenler! Fetva alın. llimsiz fetva veren âlimlerin görüşlerini kabul etmeyin. Onlar sapıyor ve saptırıyorlar.»[13]
2) Gulam Ahmed, gayesi sona erdiği için, cihadın kalktığını, din hususunda fitne kalmadığına göre, cihada da lüzum kalmadığını iddia eder. Kendisinin bir savaşçı veya savaşa davet eden olmadığım beyan eder ve söyle der: «Ben kendimi, insanların, Kureyş kabilesinir
Haşimi kolundan ve Fatıme´nin oğullarından gelmesini bekledikleri, kan döken ve yeryüzünü kanla dolduracak olan bir mehdi saymıyorum. Bu husustaki hadislerin doğruluğunu da kabul etmiyorum. Bu hadisler, uydurma hadis yığınından başka birşey değildir.
Evet, ben kendimin, Hz. İsa gibi mütevazı bir hayatla yaşayan ve geleceği vaad edilen İsa olduğunu iddia ediyorum. Ben, savaşmaktan ve savaştan uzağım. Azamet sahibi olan Allah´ın yüzünden perdeyi sulh ve okşama yoluyla açanım. Bu yüz, birçok ümmete kapalı kalmıştır. Benim prensiplerim, inancım ve talimatlarım, savaşma ve saldırma damgası taşımamaktadır. Şuna kesin kanaatim var ki, bana tâbi olanların sayısı arttıkça, var olduğu zannedilen cihadın devam ettiğini söyleyenler azalacaktır. Çünkü bana, İsa ve Mehdi olarak iman etmek, cih´adı terketmek demektir.»[14]
Gulam, başka bir sözünde de şöyle der: «Bugün kâfirlerden kim, dine davet edene karşı kılıç çekiyor? müslümanları dininden alıkoyuyor? Kim, müslümanlann, camilerde okunan ezanlarına engel oluyor?
Eğer İsa, güvenliğin hakim olduğu bu gibi günlerde ortaya çıkar da bu güvenliği hafife alır ve sebepsiz olarak, sadece din için kılıca başvurursa, Allah´a yemin ederim ki, böyle biri yalancı ve düzenbazın ta kendisidir. O, doğru söyleyen İsa olamaz asla. Kılıç ve değnek kalblere iman sokamaz. Sahih-i Buhari´de, geleceği vaadedilen İsa´nın sıfatlarını belirleyen şu hadis mevcuttur:«O, savaşı bırakacaktır.»[15] Yani; «Vaadolunan İsa, savaşmak için gönderilmemiştir.» demektir.
Bu mesele hayreti muciptir, çünkü sizler bir yandan «Kur´an-ı Kerim´den sonra en doğru kitap Buhari´dir.» dersiniz, diğer yandan, Buhari ile açıkça çelişen kitaplardaki hadisleri kabul edersiniz. Halbuki, buna benzeyen binlerce kitabı kabul etmemeniz gerekirdi. Çünkü bunlar sadece Buhariye değil, Kur´an-ı Kerim´e bile açıkça ters düşmektedir.»[16]
3) Gulam Ahmed, kendisine tâbi olmayan müslümanların, onu yalanlamadıkça ve kâfir saymadıkça, kâfir olmayacaklarını, şayet onu yalanlar vo kâfir olduğunu ilân ederlerse, kendilerinin de kâfir olacaklarım söyler.
Gulanı Ahmed, kendi görüşleri karşısında insanları üç gurupta mütalâa eder.
a) Söylediklerine inanan ve kendisine tâbi olanlar. Gulanı´a göre, üstün derecelere ulaşanlar, işte bu zümreden olanlardır.
b) Kendisini yalanladıkları ve kendisine kâfir deyip demedikleri belli olmayanlar.
Gulam, bunlar hakkında şöyle der: «Anlatılması gereken bir hususta şudur: Yalanlayanların kâfirliğine hüküm vermek, şeriat getiren peygamberlerin işidir. Bu gibi peygamberlerden olmayan ve kendilerine ilham gelen veya peygamberlerin sözlerini nakleden zatların dereceleri ve Allah katındaki mevkileri ne kadar yüce olursa olsun, Allah Teaîâ onlara, ne kadar kendisi ile konuşma lütfunda bulunursa bulunsun, bunları inkâr etmek, kimseyi kâfirliğe götürmez. Fakat bu, Allah´a yakın olan kulları yalanlayan insan, bedbaht bir insandır. (, ünkü inkârı sebebiyle gittikçe kalbi katılaşır, nihayet göğsündeki iman nurunu kaybeder.[17]
c) Gulam Ahmed´in kâfir olduğunu ilân edenler ve onu yalanlayanlar. Gulam, bu tür insanların kâfir olacaklarına hüküm veriyor ve şunları söylüyor:. «Şüphesiz ki, ben, hak ve doğruluktan sapan herkesi murdar ve pis kabul ederim. Fakat ben, kelime-i şahadet getiren herhangi bir insana, benim kâfir olduğumu söylemedikçe, beni yalanlamadıkça, dolayısiyle bizzat kendisi kâfirliğe düşmedikçe kâfir demem.» Görüldüğü gibi bu davranışta, sürekli, olarak karşı taraf, harekete geçmiştir. Onlar, bana kâfir dediler. Bu hususta aleyhime fetva verdiler. Onlar, beni kâfir sayarak kendileri kâfir olmuşlardır. Resulullah´m fetvası bunu gerektirmektedir. Onlar, benim sözümle kâfir olmuyorlar, bizzat kendileri, Resulullah´m fetvasının şümulürc girerek-kâfir oluyorlar.»[18]
Gulam Ahmed, bu nedenle taraftarlarına, kendisini yalanlayanların veya «kâfir- diyenlerin cenaze namazlarını kılmalarını yasaklıyor ve 1902 yılında kendisine sorulan bir soruya şu cevabı veriyordu : «Açıkça bize küfredenin ve bizim kâfirliğimizi ilân edenin, dola-yısiyîe bizi yalanlayanların en katmerlisi haline gelenin cenaze namazını kılmak, elbette doğru olamaz. Buna mukabil, durumu açıkhğa kavuşrnayanın cenaze namazını kılmakta bir sakınca yoktur. Çünkü cenaze namazı aslında duadan ibarettir. Fakat her halükârda bundan uzak kalmak daha iyidir.» .
Yani; Gulam´a iman ettiğini bildirmeyeni ti cenaze namazım kılmamak daha evladır.
ç) Kadyaniler, Gulam Âhmed´in peygamberliğine iman etmeyen erkeklerle, Kadyanî olan kadınların evlenmelerinin caiz olmadığı görüşündedirler. Ancak, Kadyanî olan erkeklerin, Gulam´m peygamberliğine inanmayan kadınlarla evlenmesine cevaz verirler.
Kadyaniler, bu davranışlarıyla, Kadyanî olmayanlara, ehl-i kitap muamelesi yaparlar. Bu da onların, kendilerinden olmayanları müslüman saymadıklarını gösterir. Çünkü, müslüman saysa idiler, Kadyanî olan kadınların, kendilerine muhalif olanlarla evlenmelerim ya-
saklamazlardı.
Gulam Ahmed´e tâbi olanlardan birisi bu hususta şöyle diyor: «Mezhep veya din farklılığı, iki eşden birini murdar kılmaz. Eğer bu tür bir farklılık, eşlerden birini murdar kılacak olsaydı, İslâm dini, müslüman bir erkeğin, kitap ehli bir kadınla evlenmesine müsaade etmezdi. İslâmın, müslüman bir erkeğin Hristiyan veya Yahudi bir kadınla evlenmesine müsaade edip, müslüman bir kadının, bunlarla evlenmesine müsaade etmemesi, din veya mezhep farklılığının, eşlerden birini pis (murdar) saymayacağına bir delildir. Aslında kadın, yaratılışı itibariyle zayıftır. Bu sebeple, kocasının zora veya benzeri yollara başvurması halinde kadının tesir altında kalacağından korkulur. Bunu herhangi bir akıl sahibi inkâr edemez.»[19]
Evet, Gulam Âhmed´in, üzerinde karar kıldığı görüşleri işte bunlardır. Ölürken dahi, ayni görüşler üzerinde ısrar ederek ölmüş tür. Gulam Ahmed, 26 Mayıs 1908 de ölümünden önce, ´Ahmediye cemaatinin sevk ve idaresinin, cemaatin bütünü arasından seçilecek bir meclise ait olacağını, bu meclisin de kendi arasından halifesini seçeceğini ve halifenin, dinî reis olacağım vasiyyet etmiştir.
Gulam´in ilk halifesi, «Mevla Nureddin» dir. Bu zat, Gulam´m Aalimatlarını muhafaza etmiş, cemaat da bu hususta kendisine yardımcı olmuştur. Ahmediye cemaatı, emsali görülmemiş çalışma! anyla temayüz etmiş bir cemaattir. Üyelerinin çoğu, geniş bir kültüre sahiptir. Eğer bu cemaat, İslâm için çalışacak olsaydı, ona büyük hizmetleri olurdu. Ne yazık ki; inançları bâtıl, davranışları sakattı.
Bir ara, Ahmediye fırkasını icadeden ailenin dışından birisi bu cemaate halife seçilmiş ise de, cemaat içinden bazı guruplar, Gulam Ahmed´in soyundan yeni bir Mehdi´nin geleceğine inanmaya devanı etmiş, daha sonra da bu inanç, bütün cemaata hakim olmuştur.
Âcaba bu cemaat, Gulam Ahmed´in bıraktığı gibi devam etmiş midir? Yoksa değişiklikler olmuş mudur? Bunların içinden, Gulam´ın peygamber olmadığını, onun, sadece kendisine ilham gelen ve hadis nakleden biri olduğunu söyleyen bir topluluk çıkmıştır. Gulam´m kendi eserlerinde de, kendisine ilham gelen biri olduğunu ifade eden cümleler mevcuttur.
Buna rağmen, Gulam´ın cemaati, Gulam´m, kendisine vahiy gelen bir peygamber olduğuna inanmakta, peygamberlere verilen sıfatları ona da vermekte ve ismi anıldığı zaman ona «aleyhisselam» demektedir. Bu cemaat, Gulam´m, peygamberliğini ispat eden bir kısım mucizelerin bulunduğuna da inanmaktadır.
Cihad konusunda da Kadyanilerden bazıları, hükmü sona eren cihaddan maksadın, kendini savunma şeklindeki cfhad olmayıp, saldırı mahiyetindeki savaş olduğunu söylemişlerdir.
Bu yorum şekli pek mahzurlu değildir. Buna rağmen, Isîâmi savaşların, savunma mahiyetinde olduğunu ve bazan savunmanın da hücuma dönüşebileceğini belirtmemiz .gerekir.
Kadyanîliğin diğer prensipleri üzerinde bu cemaatin herhangi bir ihtilafı görülmemiş, sadece İngiliz yanlısı olanların, İngiltere´nin, Hindistan´daki fonksiyonunun zayıflaması sebebiyle zayıfladıkları görülmüştür.
İşte, kitaplarında açıklandığı üzere, Kadyanîlik, bundan ibarettir. Biz bu mezhebi olduğu gibi anlatmaya, herhangi birşey ilâve etmemeye ve onların düşündükleri gibi tasavvur etmeye çalıştık.
Bizim, dinler ve mezhepler hususunda yazmış olduğumuz kitaplardaki davranışımız böyledir. Biz, çeşitli din ve mezhepleri objektif bir şekilde aktarmaya çalıştık.
Üzerinde durulması gereken bir hususta şudur: Kadyanilik, İslâmi bir fırka sayılır mı, sayılmaz mı? Şüphesiz ki bu fırka. Peygamber Efendimiz (S.A.V.) döneminden bugüne kadar, müslümanlann, üzerinde ittifak ettikleri bazı meselelerde onlara muhalefet etmiştir. Meselâ; Peygamber Efendimiz (S.A.V.)´in peygamberlerin sonuncusu olduğu muhakkaktır. Nitekim bizzat Peygamberimiz, kendisinden sonra peygamber gelmeyeceğini bildirmiştir.
Diğer yandan Kadyanilerin lideri, çok garip görüşler ortaya atmıştır. Meselâ; o, kendisinin, Hz. İsa olduğunu veya Hz. İsa´nın ruhunun, kendisine girdiğini iddia etmiştir. Kadyanüerin liderinin pey gamberlik ididası veya Hz. İsa´nın, kendisine girdiğini zannetmesi, delilsiz iddiadan başka birşey değildir.
Bu liderin dayandığı ve mucize olduğunu iddia ettiği en büyük delil, ay ve güneşin tutulacağını daha önceden haber vermesidir. Halbuki bu bilgileri, astronomi ve meteoroloji bilginleri de rahatlıkla haber verebilmektedirler. Ve bu gibi olaylar her zaman tekrar etmektedir.
Bu itibarla Kadyanilerin iddiası peygamberlik değil, bir kâhinliktir. Çünkü bu bir, bilgi ve sezgi meselesidir. aKldı ki; Kadyanilerin lideri bu ilimlerin ileri olduğu bir dönemde bunlardan haberler vermiştir. Çünkü bu kişi, geçen asnn sonları ile, bu asrın başlarında yaşamıştır.
Kısaca, Kadyani liderinin söyledikleri, bir kısım delilsiz iddialardan ibarettir. Delilleri bulunan kesin meselelere ters düşmektedir. Bu itibarla, bu gibi iddialar, sahibini İslâmdan çlkanr. Çünkü Peygamber Efendimiz (S.A.V.) bizleri; gecesi, gündüzü kadar aydınlık olan bir yol üzerinde bırakmıştır.
Gulam Ahmed, «Şüphesiz ki, Allah bu ümmete her yüzyılın başında, dinini yemden güçlendirecek birini gönderecektir.»[20] hadisine dayandığını söylese bile, kendisinden önce gelen müctehidierden hiçbiri, peygamberlik iddiasında bulunmamış ve bunların peygamberliklerini ortaya koyacak herhangi bir mucize söz konusu olmamıştır.
O halde, bunların arasından Gulam Ahmed´e ne oluyor da, kendisini bunların üzerinde görüyor? Ve istisna teşkil ettiğini iddia ediyor?
Şurası bir gerçektir ki, Gulam Ahmet, Şiilerin imamlarına yaklaşmaktadır. Çünkü Şiiler, imamlarının masum olduklarını, kendilerine ilham geldiğini- ve mucizelere sahibolduklarım iddia ederler. ´Ancak Şiiler, imamlarına vahiy geldiğini ve imamlarının, Allah ile konuştuklarını iddia etmezler.
Netice olarak, Gulam Ahmed´in talimatları tamamen İslâm dışıdır.
Ey Allah´ım! Sen, müslümanlan birleştir. Allah´ı birleyenlerin sözlerini bir eyle. Onlan hikmetli, şerefli ve hakka uygun davranmaya muvaffak kıl!
Ey merhametlilerin merhametlisi Allah´ım !..[21]
--------------------------------------------------------------------------------
[1] Gazneü Mahmut, Türk asıllı olup, Afganistan ve Pencap´ia yaşayan Gaznevî ailesindenâir. Gazne, Afganistan´da bir şehrin adıdır. Gazneliler devletinin en meşhur kralı 989 da iradeyi ele alan Mühammed el-Gasnevî´dir.
[2] Buda tarafından kurulan dindir. Bu din herşeye hakim olan bir Tann kavramına dayanmaz, tasanın hayattaki izdıraplardan kurtulabilmesi İçin, bütün arzulardan sıyrılması, onu tamamen öldürebilmesi esas alınmaktadır.
[3] Sosyal hayatta sınıf (kast) esasını getiren bir sistemdir. Her şeye hakim olan, Din adamı sınıfını teşkil eden Brahmanlardır. Brabmanîar en Üst sınıfı meydana getirirler. Onlar olmadan ayin icra edilemez. Onlar herşeyin hakimi durumundadırlar.
[4] Hucurat suresi, âyet; 14
[5] Nisa suresi, âyet; 158
[6] Al-i îmran suresi, âyet; 55
[7] Ebu Davud, Kitab el-Melahim, bab; 1
Not : Bu had?, hakkında Ebıi Davud şunları söyler : «Bunu, Abdurrahman b. Şürey1 el-îskenderani rivayet etmiştir. Bu sebeple «Şerahil» ismindeki âlim, bu hadîse kesin olarak güvenmemiştir.
[8] El-Akide ve Eş-Şerîa; sh. 260
[9] Er-Reddu alâ Kitabî el-Meseleti el-Kadyaniyye, sh; 121
[10] Hakikatül vahy, sh. 27
[11] Et-Talim, sh; 15
[12] Et-Tecelliyat el-îlahiyye, sh; 24
[13] Et-Tebiğ, sh; 42
[14] Tebliğ er-Rîsale, sh; 17
[15] Hadîsin, Buhari´deki asıl metni şöyledir: «Nefsim, kudret elinde olan Allah´a yemin ederim ki, size, adaletli bir hakem olarak Meryem oğlu isa´nın ineceği, haçı kıracağı, domuzu öldüreceği ve haracı kaldıracağı yakındır. Mal artacak, kimse ona tenezzül etmeyecektir.» Buharî, Kitab, el-Büyu, bab; 102; Gulam Ahmed´in, «Haracı kaldıracağı» ifadesini «savaşı bırakacağı» şeklinde yorumladığı anlaşılmaktadır.
[16] Tiryak el-Kulûb, sh; 16-17
[17] Tiryak el-Kulüb, sh; 130
[18] Tiryak el-Kulüb, sh; 130
[19] Er-Reddu, alâ Kitab el-mes´eletil Kadyaniyye sh; 39. Münir el-Hamsî el-Hüseyin´in telifi.
[20] Ebu Davud Kitab, el-Melahim, bab; 1
[21] İslamda Siyasî Ve İtikadî Mezhepler Tarihî Prof. Muhammed Ebu Zehra, Hisar Yayınevi: 1/273-283.