Hadice
Sun 23 January 2011, 12:28 pm GMT +0200
İTİRAZLAR VE ŞÜPHELER:
Bu yazdıklarımızla, iyi ahlakın ve uyanık vicdanın oluşumunda dinin ve imanın tesirini iyice öğrenmiş olduk ve bunu içinde imanın ortaya koyduğu insancıl örnekler verdik. Bunlar elle tutulur, gözle görülür mücessem örneklerdir.
Durum misale muhtaç değildir. İnsanın doğru yolu bulmasında ve medeniyetler kurmasında dinin tesiri inkar edilemez. Bir tarihçi ne kadar doğru söylüyor: fiunda şüphe yok ki, insanın medenileşmesinde büyük kuvvet din olmuştur.
Bünyamin Kad ve şu kanaate varmıştır: Bütün medeniyetler dinin ahlaka sunduğu uhrevi ceza temeli üzerine kurulmuştur.
Bazıları dinin ahlakla olan ilgisine itiraz eder ve şöyle diyebilirler: Dine inanmayan bazılarının da ahlak ve faziletlere saygılı olduklarını görüyoruz. İşte Tard bunu reddediyor ve şuna inanıyor ki imansızların da şerefli hayatları, almış oldukları devamlı din terbiyesine dayanmaktadır. Carlyl (Karlayl) da buna, Batılı Hıristiyan dinsizlerinden bahs ederken “İlave nur” adını veriyor. Renan da şu meşhur sözünde aynı şeye işaret ediyor: “Biz bir gölgenin gölgesinde yaşıyoruz -dinin gölgesini kasdediyor- ya bizden sonrakiler neyin gölgesinde yaşayacaklar?” Bu nur söndüğü zaman insanlar ölüm döşeğinde bile arzu ve keyflerine uyuyorlar, yalan söyleyip hırsızlık ediyorlar ve adam öldürüyorlar!
Dünyanın en büyük romancısı Dostoyevsky şöyle diyor 91: “İnsan Allah’ı bıraktığı an şeytana keser”.
(91) Well Divarent, Felsefenin Prensipleri, c. 2, S. 276.
İmanın tesirini sadece mü’minler kabul ediyor değil, bunu imanlı imansız insafı olan herkes kabul ediyor.
Allahsızların içinde dini saçma bulanlar var; ancak hayatın dinsiz olamayacağına ve ahlaktan -boş bir vehim sanmalarına rağmen- vazgeçilmeyeceğine de inanıyorlar. Birisi şöyle diyor: “Eğer Allah yoksa onu biz yaratmalıyız”. Çünkü bu, Allah’a inanmanın ruh ve hayat üzeindeki tesirlerini gözü ile görmektedir. Meşhur Fransız Edebiyatçısı Voltaire de alay ederek şöyle diyor: Allah olmasa idi karım bana hiyanet eder ve hizmetçim malımı çalardı”.
Bir üçüncü münkir de şöyle diyor: “Ben cehennemin varlığına inanmıyorum. Ancak şuna inanmıyorum ki bu fikir, birçok insanı kötülükten uzaklaştırmıştır. Ve şu kanaate sahibim ki, eğer bir genç cehennemin olmadığını anlarsa artık hiç bir şey itibar etmez. Ve ahlakın görevi cüz’ün karşısan küllü, halin kaşısına müstakbeli koymaktır. Bu da dinin yapmağa çalıştığı şeyleri yerine getirmekle olur. Netekim Hovdenç şöyle diyor: “Din, değerleri korumaktır. Dinin gösterdiği cezalar olmadan ahlak kuru bir takdir halinde kalır; o zaman vazife şuru silinir. Ve her genç bütün zeka ve bilgisini tavsiyeleri atlatmağa kullanır.