Hadice
Fri 28 January 2011, 02:43 pm GMT +0200
İMANSIZ HUZUR OLMAZ:
Kalp huzuru, hiç şüphesiz mutluluğun ilk kaynağıdır. Ancak zeka, ilim, sağlık, kuvvet, mal, zenginlik, şöhret, mevki ve diğer maddi nimetler mutluluğu temin edemiyorsa, onu nasıl kazanacağız?
Buna rahatlıkla şu cevabı verebiliriz: Huzurun tek bir kaynağı vardır; o da Allah’a, ahiret gününe imandır. Öyle derin doğru bir iman ki, şüphe onu bulandıramaz, nifak onu bozamaz.
Gerçek hayat da bunu gösteriyor, tarih de bunu destekliyor ve basiretli, insaflı her insan da bunu kendi nefsinde ve etrafındakilerde fark ediyor.
Hayat bize öğretmiştir ki, en muzdarip, en sıkıntılı insanlar ve kendilerini bitmiş sananlar iman nimetinden mahrum olanlardır.
Bunların hayatlarının tadı yok, zevki yok. İstersen konfor içinde yüzsün, refah içinde yaşasınlar. Çünkü bunlar hayatın manasını anlamıyorlar, hedefini göremiyorlar, sırrını bilemiyorlar. Artık kalp huzurunu nasıl ele geçirebilirler?
Bu huzur iman ağacının, her mevsimde çiçek açan tertemiz tevhid ağacının meyvesidir.
Huzur, gökten mü’minlerin kalbine inen bir nefestir. Bu nefes sayesinde mü’minler; başkaları sarsılırken kendileri dimdik ayakta dururlar, başkaları kızarken kendileri razı olurlar, başkaları şüpheye düşerken kendileri yakinen inanırlar, başkaları feryat ederken kendileri sabrederler ve başkaları taşkınlık ederken kendileri ağır başlılık gösterirler.
Bu huzurdur ki hicret günü Peygamberimizin kalbine metanet vermişti. Üzülmemiş, kederlenmemişti. Korkmamış ve telaşlanmamıştı “Allah ona yarım etmişti. Hani Mekke kafirleri onu Mekke’den çıkardıklarında ikinin ikincisi (Peygamberin arkadaşı Hz. Ebu Bekir) ile mağaradaydılar. O vakit peygamber, arkadaşına şöyle diyordu:
“Mahzun olma, zira Allah’ın yardımı bizim iledir”. (Tevbe: 9/40)
Arkadaşı Sıddık üzülmüş ve kokmuştu; kendinden ve hayatından değil, Peygamberden, Peygamberliğin akibetinden korkmuştu. Hatta düşmanlar mağaraya gözlerini diktikleri zaman: Ya Resulallah, ayaklarının ucuna baksalar bizi görürler, demişti. Peygamberimiz, ona cesaret vererek dedi ki: Üçüncüleri Allah olan iki kimse için ne düşünüyordun ya, dedi!
Bu huzur, Allah’ın bir nefesidir, nurudur. Bu nurla korkular geçer, telaşlar biter, üzgünler teselli bulur, yorgunlar dinlenir, zayıflar kuvvet kazanır, şaşkınlar yol bulur.
Bu huzur, cennete bakan bir penceredir. Allah bunun mü’min kullarına açar. Oradan cennet rüzgarları eser, cennet nurları parlar, cennet kokuları gelir. Ta ki, öbür aleme gönderdikleri hayırların bir kısmını tatsınlar, ileride kendilerini bekleyen nimetlerin küçük bir örneğini görsünler. Ve bu rüzgarlardan rızk ve rahmet, eman ve selamet kokuları alsınlar.