sumeyye
Mon 25 April 2011, 12:55 pm GMT +0200
İlk Müslümanlar
İbni İshâk anlatıyor:
-İlim ehli biri anlatırki; RasUlullah (s.a.v.) namaz vakti geldiğinde beraberinde Ali olduğu halde Mekke vadilerinden birine gider ve beraberce namaz kılarlar, akşam olunca geri dönerlerdi. Bir gün onlar namazdayken Ebû Tâlib onlara rastlamış ve :
-Bu ne ey kardeşim oğlu! diye sormuştu. Efendimiz (s.a.v.) de:
-Ey Amcam! Bu Allah'ın meleklerinin, Peygamberlerinin ve İbrahim (a.s.)'m dinidir, Allah o din ile beni kullara elçi olarak gönderdi. İşte ey amca! Sen kendisine nasihata gayret ettiğim ve hidâyete çağırdığım insanların arasında buna en layık olanısın. Benim da'vetimi kabul edip bana yardım etmeye en fazla senin hakkın var, buyurdu.
Bunun üzerine Ebû Tâlib: ,
Ey Kardeşim oğlu! Ben babalarımın dininden ayrılmaya güç yeti-remem. Ama Vallahi ben sağ kaldıkça sevmediğin bir kötülük sana ulaşamaz, dedi. Ali'ye de sevmiyeceği bir laf etmedi. Bazı âlimlere göre Ebû Tâlib oğlu Ali'ye o zaman ''Muhammed seni ancak hayra götürür, onun peşini bırakma' demiş.[321]
Zeyd B. Harise
Daha sonra Rasûlullah'ın azatlısı olan Zeyd b. Harise (r.a.) müs-lüman oldu. İlk İsjâm'a giren ve Ali (r.a.)'tan sonra ilk namaz kılan erkek o olmuştur.[322]
Hakim b. Hızâm Şam'dan köleleri getirmişti. Halası olan Huveylid kızı Hatice'nin yanına girdi. Hatice'ye: "Şu kölelerden dilediğini al, senin olsun" demiş, Hz. Hatice Zeyd'i seçip almıştı. Peygamber (s.a.v.) Zeyd'i görünce "Onu kendisine bağışlamasını" istemiş, Hatice de Zeydi O'na vermişti. Peygamber (s.a.v.) de Zeyd'e hürriyetini vermiş ve henüz Vahiy gelmeye başlamadan Onu kendine evlatlık edinmişti. Daha sonra Zeyd'in babası Harise büyük bir öfke ve üzüntü ile çıka gelmişti. Nebî (s.a.v.) Zeyd'e "Dilersen yanımda kalırsın dilersen babanla beraber yurduna dönebilirsin" buyurdu. Ze-yd de "Ben seninle kalıyorum" dedi. Artık ona Zeyd b. Muhammed diye çağrılıyordu. Nihayet "(oğulluklar) kendi Öz babalarının adlarıyla çağırın (Ahzab 5)" ayeti gelince O, "Ben Zeyd b. Hârise'yim" demişti.[323]
[321] İbni Hişam 1/285, (246), Nihâyeti'l İreb 16/182, Uyûnül Esef 1/93, Taberi Tarih 1/539.
İmam Zehebi, Tarihu’l-İslam, Cantaş Yayınları: 1/209
[322] İbni Hişam 1/286, Taberi Tarih 1/540, Uyûnül Eser 1/94.
[323] İbni Hişam 1/286, Taberâni Kebir 5/83.
İmam Zehebi, Tarihu’l-İslam, Cantaş Yayınları: 1/209-210