sumeyye
Sat 8 October 2011, 12:58 pm GMT +0200
İdarecinin Islah Olması İçin Sabretmek
2085. Ebû Saîd (Ebû Useyd'in azadlı kölesi), ki adı Mâlik b. Rabî'a olup şunları naklediyor: Osman b. Affân hac mevsiminde umre yapılmasını yasakladı. (Hacca kadar temettü umresini yasakladı) Ancak Hz. Ali bu mevsimde umreye niyetlenip: "Sünnet böyledir" dedi. Bunun üzerine Osman minberden inip eline birşey aldı ve Hz. Ali'ye doğru yürüdü. Talha ve Zübeyr o şeyi Osman'ın elinden çekip aldılar. Osman, Ali'ye kadar gidip parmaklarıyla neredeyse gözlerini tırmıkladı ve şöyle dedi: "Sen doğru yoldan sapmış ve insanları saptırmaya çalışan birisisin." Hz. Ali de bu söze karşılık hiç bir şey söylemedi. (Ishâk) [38]
2086. Saîd b. el-Müseyyib der ki: Hz. Ali ile Osman arasında şeytanın bir fitnesi olan bir olaya şahit oldum. O olayda her ikisi de birbirlerine müsamahakâr davranmadılar. Aralarında olup biteni size anlatmak istesem anlatırım. Ancak çok geçmeden her biri kardeşi için tövbe ve istiğfarda bulundular. (İshâk) [39]
2087. Zeyd b. Hâlid el-Cermî naklediyor: Hz. Osman'ın yanında oturuyordum. Yaşlı birisi çıkageldi. Topluluk onu görünce: "Ebû Zer'dir" dediler. Osman onu görünce: "Hoşgeldin kardeşim" dedi. Ebû Zer de: "Hoş bulduk, kardeşim, Allah'a yemin olsun ki, size karşı vazifede bir kusur ettik. Yemin olsun ki, sen yerde emeklememi isteseydin gücüm dahilinde bunu yerine getirirdim." (Ebû Bekir b. Ebî Şeybe) [40]
[38] Bûsîrî, bu hadisin isnadı hakkında herhangi birşey söylememiştir.
[39] Bûsîri, bu hadisi hiç bir müellife nisbet etmemiştir.
[40] Hadisin senedinde Talha b. Amr vardır ki bu zât zayıftır. (2/80)