derya
Wed 30 December 2009, 05:06 pm GMT +0200
İbrahim Halil (as)´ın Zuhdü İle İlgili Haberler
406. Ka´b diyor ki: "İbrahim (as): "Ya Rabbi! Yeryüzünde benden başka sana ibâdet eden bir kimseyi görmemek beni mahzun ediyor´ dedi. Bunun üzerine Allah Azze ve Celle, onunla birlikte namaz kılacak melekler inzal etti."
407. Ka´b, ´İbrahim cidden yumuşak huylu, içli, kendisini Al-laha vermiş biriydi´[39] (âyeti hakkında) diyor ki: "İbrahim (as) yanında ateş anıldığı vakit, ´Âh, âh´ derdi."
408. İbn Ebû Müleyke diyor ki: "İbrahim (as) vefat ettiği vakit Celil olan Allah´a mülâki oldu, ona: ´Ey İbrahim.! Ölümü nasıl buldun? diye sorulunca, ´Ya Rabbi! Canımın elemle söküldüğünü hissettim´ dedi. O da: ´Biz sana bu işi kolaylaştırdık´ karşılığını verdi."
409. Ebû Abdullah es-Sülemî, Yahya b. Süleym´in adını andığı birisinden naklen şöyle dediğini işittim diyor: "Ölüm meleğinin yanında, yeryüzü halkının en kerim olanı Yâkûb (as) idi. Ölüm Meleği (as) Rabbinden Yakûb´un yanına gidebilmek için izin istedi. O da izin verdi. Doğru Yakûb´un yanına geldi. Yakûb ona: ´Ey ölüm meleği! Seni Yaratan hakkı için (veya sana soranın hakkı için) sana bir şey sormak istiyorum. Canım aldığın kimseler içerisinde Yusuf da var mı?´ dedi. Ölüm meleği: ´Hayır´ cevabını verdi ve ´Ey Ya´kûb! Sana bir takım sözler öğreteyim mi?´ dedi. O da: ´Evet´ karşılığını verdi. Melek: ´Ey ebediyyen kesilmeyen, Senden başka kimsenin sayamayacağı iyiliklerin sahibi! (diye yalvar)´ dedi. Ya´kûb, o gece bunlarla dua etti ve sabah olmadan, (Yusufun) gömleği yüzüne atıldı ve gözleri yeniden görmeye başladı."
410. Tâifin müezzini Ebû Abdullah şöyle diyor: "Cebrail (as), Yusuf (as)´a geldi ve: ´Ey Yusuf! Hapis sana zor mu geldi?´ diye sordu. O da: ´Evet´ dedi. Melek: ´Öyleyse Ey Allahım! Dünya ve âhiret işlerimde bana sıkıntı ve meşakkat veren her şeyden bir kurtuluş halket, beklemediğim yerden beni rızıklandır. Günahlarımı bağışla, ricamı sabit kıl, onu Kendinden başkasından ayır ki, Senden gaynsına rica (minnet) etmeyeyim, (diye dua et)´ dedi."
411. Ebû Osman diyor ki: "İbrahim (as) üzerine iki aç arslan gönderildi. Arslanlar, onu yalayıp kendisine secde ettiler."
412. Hz Ali (ra)´den Allah Teâlâ´nın, ´Ey ateş! İbrahim için serinlik ve esenlik ol[40] kelâmı hakkında: "Eğer esenlik ol dememiş olsaydı, soğukluk onu öldürürdü" dediği rivayet edilmiştir.
413. Hz. Ali´nin (ra); "Kıyamet gününde ilk defa İbrahim (as) giydirilecek ve ona ketenden bir elbise giydirilecek, daha sonra Resulullah (sav) Arş´ın sağında iken pamuktan bir hülle giyinecek" dediği rivayet olunmuştur.[41]
414. Nevf el- Bekâlî diyor ki: "İbrahim (as): Ta Rabbi! Yeryüzünde benden başka Sana ibadet eden hiç kimse yok´ demiş. Allah Teâlâ da üç bin tane melek indirmiştir. İbrahim (as) üç gün onlara imamlık yapmıştır."
415. Bekir şöyle demiştir: "İbrahim (as) ateşe atıldığı vakit bütün mahlûkât Allah´a niyazda bulunup, Ta Rabbi! Hâlîlin İbrahim ateşe atılıyor, bize müsaade et de onu söndürelim" demişler. O da: ´O Benim halilimdir, yeryüzünde ondan başka da halilim yoktur. Ben onun Rabbiyim, onun da Benden başka Rabbi yoktur. Eğer sizden yardım dilerse ona yardım edin, aksi takdirde onu bırakın´ demiştir. Bunun üzerine yağmur meleği gelip: Ta Rabbi! Halîlin ateşe atılıyor, müsaade et, ateşi yağmurla söndüreyim´ demiş. Allah Teâlâ: ´O Benim halilimdir. Yeryüzünde ondan başka halilim yoktur. Ben onun Rabbiyim, onun Benden başka Rabbi yoktur. Eğer senden yardım talep ederse ona yardım et, aksi halde bırak onu´demiştir. Ateşe atıldığı vakit İbrahim Rabbine bir dua ile yakarmıştır (ki bu duayı râvi Ebû Hilâl unutmuştur.) Allah Teâlâ da: ´Ey Ateş! İbrâhime serinlik ve esenlik ol[42]demiştir. O gün doğu ve batı bütün insanlara buz gibi olmuştur."
416. Saîd b. Cübeyr diyor ki: "İbrahim (as) rüyasında İshâk´ı (as) kurban ettiğini görünce, evinden kurban ettiği yere bir tek sabahta bir aylık yol yürümüş. Onu kurban etmesinden vazgeçilip, bir koç kurban etmesi emredilince, onu boğazlamış tır. Sonra da (oradan) bir akşamda bir aylık yol teperek evine gelmiştir. Bu arada dağları ve vadileri kolayca geçmesine imkan verilmiştir."
406. Ka´b diyor ki: "İbrahim (as): "Ya Rabbi! Yeryüzünde benden başka sana ibâdet eden bir kimseyi görmemek beni mahzun ediyor´ dedi. Bunun üzerine Allah Azze ve Celle, onunla birlikte namaz kılacak melekler inzal etti."
407. Ka´b, ´İbrahim cidden yumuşak huylu, içli, kendisini Al-laha vermiş biriydi´[39] (âyeti hakkında) diyor ki: "İbrahim (as) yanında ateş anıldığı vakit, ´Âh, âh´ derdi."
408. İbn Ebû Müleyke diyor ki: "İbrahim (as) vefat ettiği vakit Celil olan Allah´a mülâki oldu, ona: ´Ey İbrahim.! Ölümü nasıl buldun? diye sorulunca, ´Ya Rabbi! Canımın elemle söküldüğünü hissettim´ dedi. O da: ´Biz sana bu işi kolaylaştırdık´ karşılığını verdi."
409. Ebû Abdullah es-Sülemî, Yahya b. Süleym´in adını andığı birisinden naklen şöyle dediğini işittim diyor: "Ölüm meleğinin yanında, yeryüzü halkının en kerim olanı Yâkûb (as) idi. Ölüm Meleği (as) Rabbinden Yakûb´un yanına gidebilmek için izin istedi. O da izin verdi. Doğru Yakûb´un yanına geldi. Yakûb ona: ´Ey ölüm meleği! Seni Yaratan hakkı için (veya sana soranın hakkı için) sana bir şey sormak istiyorum. Canım aldığın kimseler içerisinde Yusuf da var mı?´ dedi. Ölüm meleği: ´Hayır´ cevabını verdi ve ´Ey Ya´kûb! Sana bir takım sözler öğreteyim mi?´ dedi. O da: ´Evet´ karşılığını verdi. Melek: ´Ey ebediyyen kesilmeyen, Senden başka kimsenin sayamayacağı iyiliklerin sahibi! (diye yalvar)´ dedi. Ya´kûb, o gece bunlarla dua etti ve sabah olmadan, (Yusufun) gömleği yüzüne atıldı ve gözleri yeniden görmeye başladı."
410. Tâifin müezzini Ebû Abdullah şöyle diyor: "Cebrail (as), Yusuf (as)´a geldi ve: ´Ey Yusuf! Hapis sana zor mu geldi?´ diye sordu. O da: ´Evet´ dedi. Melek: ´Öyleyse Ey Allahım! Dünya ve âhiret işlerimde bana sıkıntı ve meşakkat veren her şeyden bir kurtuluş halket, beklemediğim yerden beni rızıklandır. Günahlarımı bağışla, ricamı sabit kıl, onu Kendinden başkasından ayır ki, Senden gaynsına rica (minnet) etmeyeyim, (diye dua et)´ dedi."
411. Ebû Osman diyor ki: "İbrahim (as) üzerine iki aç arslan gönderildi. Arslanlar, onu yalayıp kendisine secde ettiler."
412. Hz Ali (ra)´den Allah Teâlâ´nın, ´Ey ateş! İbrahim için serinlik ve esenlik ol[40] kelâmı hakkında: "Eğer esenlik ol dememiş olsaydı, soğukluk onu öldürürdü" dediği rivayet edilmiştir.
413. Hz. Ali´nin (ra); "Kıyamet gününde ilk defa İbrahim (as) giydirilecek ve ona ketenden bir elbise giydirilecek, daha sonra Resulullah (sav) Arş´ın sağında iken pamuktan bir hülle giyinecek" dediği rivayet olunmuştur.[41]
414. Nevf el- Bekâlî diyor ki: "İbrahim (as): Ta Rabbi! Yeryüzünde benden başka Sana ibadet eden hiç kimse yok´ demiş. Allah Teâlâ da üç bin tane melek indirmiştir. İbrahim (as) üç gün onlara imamlık yapmıştır."
415. Bekir şöyle demiştir: "İbrahim (as) ateşe atıldığı vakit bütün mahlûkât Allah´a niyazda bulunup, Ta Rabbi! Hâlîlin İbrahim ateşe atılıyor, bize müsaade et de onu söndürelim" demişler. O da: ´O Benim halilimdir, yeryüzünde ondan başka da halilim yoktur. Ben onun Rabbiyim, onun da Benden başka Rabbi yoktur. Eğer sizden yardım dilerse ona yardım edin, aksi takdirde onu bırakın´ demiştir. Bunun üzerine yağmur meleği gelip: Ta Rabbi! Halîlin ateşe atılıyor, müsaade et, ateşi yağmurla söndüreyim´ demiş. Allah Teâlâ: ´O Benim halilimdir. Yeryüzünde ondan başka halilim yoktur. Ben onun Rabbiyim, onun Benden başka Rabbi yoktur. Eğer senden yardım talep ederse ona yardım et, aksi halde bırak onu´demiştir. Ateşe atıldığı vakit İbrahim Rabbine bir dua ile yakarmıştır (ki bu duayı râvi Ebû Hilâl unutmuştur.) Allah Teâlâ da: ´Ey Ateş! İbrâhime serinlik ve esenlik ol[42]demiştir. O gün doğu ve batı bütün insanlara buz gibi olmuştur."
416. Saîd b. Cübeyr diyor ki: "İbrahim (as) rüyasında İshâk´ı (as) kurban ettiğini görünce, evinden kurban ettiği yere bir tek sabahta bir aylık yol yürümüş. Onu kurban etmesinden vazgeçilip, bir koç kurban etmesi emredilince, onu boğazlamış tır. Sonra da (oradan) bir akşamda bir aylık yol teperek evine gelmiştir. Bu arada dağları ve vadileri kolayca geçmesine imkan verilmiştir."