Rüveyha
Sat 21 February 2015, 01:21 am GMT +0200
Hz. Peygamber (s.a.s.)’in gece namazı ve teheccüdü hakkında bilgi verir misiniz?
[size=12t] Kur’an’ı Kerim’de; “Ey örtünüp bürünen (Resulüm)! Birazı hariç geceleri kalk namaz kıl.” (Müzzemmil, 73/1-4) ayetleri ile gece namazı farz kılındı. Bir süre sonra indirilen aynı surenin 20. Ayetiyle sorumluluk hafifletilerek gece namazı ümmeti Muhammed için nafileye dönüştürüldü. Zaten gelişmeyi takip eden yıl yani Peygamberliğin on birinci yılında Mi’rac gecesinde beş vakit namaz farz kılındı. Mi’racı takip eden günlerde Cebrail gelip Hz. Peygamber’le (s.a.s.) birlikte beş vakit namazı bir gün ilk vakitlerinde, ikinci gün ise son vakitlerinde kılmış ve namaz vakitlerinin başlangıç ve sonunu açıklamıştır (Müslim, “Mesacid”, 31/176).
Ayrıca; “Gecenin bir kısmında uyanarak, sana mahsus bir nafile olmak üzere namaz kıl.” (İsra, 17/79) ayeti ile Hz. Peygamber (s.a.s.)’den gece namazı kılması istenmiştir.
Yakınları, Hz. Peygamber (s.a.s.)’in hayatı boyunca gece namazına devam ettiğini rivayet ederler. Hatta gece namazına olan bu itinası dolayısıyla bazı sahabilerin “Allah senin geçmiş ve gelecekteki günahlarını bağışladığı halde bu kadar zahmete niye katlanıyorsun? “ diye sorduğu, Hz. Peygamber (s.a.s.)’in de “Şükreden bir kul olmayayım mı? “ cevabını verdiği rivayet edilir (Müsned, IV, 251).
Peygamberimiz (s.a.s.) gecenin başlangıcında yatsı namazını kılar yatardı. Üçte birlik süre içinde uyanır ve teheccüdü kılar, müteakiben vitir namazını kılar, sonra tekrar yatar ve sabah ezanında çabucak kalkar, abdest alır, sünnetini evinde kılar, farzı için camiye giderdi.
Hz. Peygamber (s.a.s.) teheccüde ilk başlayanlara, bıkkınlık göstermemeleri için iki rek’atla başlamalarını tavsiye ederdi. Kendisi 8 veya 12 rek’at kılardı.
Bir defasında Hz. Aişe: “Şayet geceleyin uyanamayıp da vitri geçirirseniz durum ne olur? “ deyince Hz. Peygamber (s.a.s.) ona: “Benim gözlerim uyursa da kalbim uyumaz, zamanı gelince uyanır, önce teheccüdü sonra vitri kılarım.” (Buhari, Menakıp, 24) cevabını vermişti.
Hz. Peygamber (s.a.s.) teheccüdden sonra tekrar yatardı. Bunlardan da anlaşılıyor ki Hz. Peygamber (s.a.s.)’in teheccüd ve vitir için kalktığı saat bazan gecenin ilk üçte biri geçtikten sonraki zamandı, bazan gecenin ortası, bazan da sonuna doğru idi.
[size=12t] Kur’an’ı Kerim’de; “Ey örtünüp bürünen (Resulüm)! Birazı hariç geceleri kalk namaz kıl.” (Müzzemmil, 73/1-4) ayetleri ile gece namazı farz kılındı. Bir süre sonra indirilen aynı surenin 20. Ayetiyle sorumluluk hafifletilerek gece namazı ümmeti Muhammed için nafileye dönüştürüldü. Zaten gelişmeyi takip eden yıl yani Peygamberliğin on birinci yılında Mi’rac gecesinde beş vakit namaz farz kılındı. Mi’racı takip eden günlerde Cebrail gelip Hz. Peygamber’le (s.a.s.) birlikte beş vakit namazı bir gün ilk vakitlerinde, ikinci gün ise son vakitlerinde kılmış ve namaz vakitlerinin başlangıç ve sonunu açıklamıştır (Müslim, “Mesacid”, 31/176).
Ayrıca; “Gecenin bir kısmında uyanarak, sana mahsus bir nafile olmak üzere namaz kıl.” (İsra, 17/79) ayeti ile Hz. Peygamber (s.a.s.)’den gece namazı kılması istenmiştir.
Yakınları, Hz. Peygamber (s.a.s.)’in hayatı boyunca gece namazına devam ettiğini rivayet ederler. Hatta gece namazına olan bu itinası dolayısıyla bazı sahabilerin “Allah senin geçmiş ve gelecekteki günahlarını bağışladığı halde bu kadar zahmete niye katlanıyorsun? “ diye sorduğu, Hz. Peygamber (s.a.s.)’in de “Şükreden bir kul olmayayım mı? “ cevabını verdiği rivayet edilir (Müsned, IV, 251).
Peygamberimiz (s.a.s.) gecenin başlangıcında yatsı namazını kılar yatardı. Üçte birlik süre içinde uyanır ve teheccüdü kılar, müteakiben vitir namazını kılar, sonra tekrar yatar ve sabah ezanında çabucak kalkar, abdest alır, sünnetini evinde kılar, farzı için camiye giderdi.
Hz. Peygamber (s.a.s.) teheccüde ilk başlayanlara, bıkkınlık göstermemeleri için iki rek’atla başlamalarını tavsiye ederdi. Kendisi 8 veya 12 rek’at kılardı.
Bir defasında Hz. Aişe: “Şayet geceleyin uyanamayıp da vitri geçirirseniz durum ne olur? “ deyince Hz. Peygamber (s.a.s.) ona: “Benim gözlerim uyursa da kalbim uyumaz, zamanı gelince uyanır, önce teheccüdü sonra vitri kılarım.” (Buhari, Menakıp, 24) cevabını vermişti.
Hz. Peygamber (s.a.s.) teheccüdden sonra tekrar yatardı. Bunlardan da anlaşılıyor ki Hz. Peygamber (s.a.s.)’in teheccüd ve vitir için kalktığı saat bazan gecenin ilk üçte biri geçtikten sonraki zamandı, bazan gecenin ortası, bazan da sonuna doğru idi.