sidretül münteha
Sat 7 May 2011, 03:26 pm GMT +0200
Hz. Abdullah Bin Huzafe (r.anh)
Peygamber efendimiz, Hudeybiye antlaşmasından sonra, İslâm’ın bütün dünyaya yayılması ve insanların Cehennemden kurtulup, ebeçlî saadete kavuşmaları için hükümdarlara elçiler göndermek istiyordu. Zîrâ O, âlemlere rahmet olarak gönderilmişti. Bu sebeple bir gün, Ashâb-ı kirama buyurdular ki:
“Bazınızı, yabancı hükümdarlara göndermek istiyorum. Sakın, İsrâiloğuîlarının, Peygamberlerine karşı davrandıkları gibi, siz de bana karşı davranmayasınız!" Ashâb-ı kiram cevap verdiler:
“Yâ Rasûlallahl Biz, sana karşı, hiçbir zaman, hiçbir şey hakkında aykırı davranmayız. Sen, bize, istediğini emret, bizi istediğin yere gönder!”
Bunun üzerine İslâm'a davet etmek üzere, dünyanın çeşitli yerlerindeki altı hükümdara, İslâm'a davet mektubunu ulaştıran birer elçi gönderdi. Bu altı elçiden birisi de, Abdullah bin Huzâfe idi. Peygamberimiz onu, Kisrâ'ya ya'nî İran şahma göndermişti. Peygamberimiz, mektubunu Kisrâ'ya sunmak üzere Bahreyn valisine vermesini de Abdullah bin Huzâfe'ye emretti. Peygamberimiz, Kisrâ'ya yazdığı mektubunda şöyle buyurdu:
"Bismillâhirrahmânirrahîm. Allah’ın Rasûlü Muhammed'den, Farsların büyüğü Kisrâ'ya! Hidâyete uyan, doğru yolu tutanlara, Allaha ve Resulüne iman edenlere, Allahtan başka hiçbir ilâh ve ma'bûd olmadığına, O'nun eşi, ortağı bulunmadığına ve Muhammed'in de O'nun kulu ve Rasûlü olduğuna şehâdet getirenlere selâm olsun! Ben, seni, Allaha imana da'vet ediyorum! Çünkü ben; Allahın, kalbleri diri ve akılları başında olanları uyarmak, kâfirler hakkında da, o azâb sözü gerçekleşmek için bütün insanlara göndermiş olduğu Peygamberiyimdir! Öyle ise, Müslüman ol, selâmeti eğitimine önem vermek, sahabeden hayata izler taşımaktandır. Kelime-i tevhid eğitimini ne kadar yaygınlaştırırsak, o kadar sahabeden hayata izler taşımış oluruz. Tevhidi anlamanın derdinde olan sahabenin izinde olur.”