neslinur
Tue 22 June 2010, 10:35 am GMT +0200
HUTBE NEDİR ?
Hutbe; Cuma günü namazdan önce, bayramlarda ise namazdan sonra, hatibin minbere çıkıp usûlüne uygun olarak Mü’minlere vaaz ve nasihatte bulunduğu bir konuşmadır.
Hatibin minberdeki görevi, peygamber görevinin bir devamıdır. Peygamberimizin minberdeki sesini günümüze kadar hatipler taşıyagelmiştir. Bu cihetle hatiplerin sorumluluğu ve görevlerinin kudsiyeti tartışılamaz derecede yüksektir. Peygamber arzusuna uyulan hutbelerle peygambere itaat, peygamber arzusuna uyulmayan hutbelerle peygambere ihanet edilmiş olunur.
Hutbe; farzdır. Cuma ve bayram namazlarının şartlarından biridir. ALLAH’a hamd; Resulüne salât ve şehadet; Mü’minlere, nasihat ve duadan ibaret olan bir zikirdir.
Hutbe; o belde Müslümanlarının gelecek Cumaya kadar, yaptıklarını, yapacaklarını ve her tür ihtiyaçlarını dile getirmenin yoludur.
Hutbeler, cemaatin çoğunluğuna, toplumun kültür ve geleneklerine uygun, yapıcı ve birleştirici özellikte olmalıdır. Toplumu tefrikaya sokan, ırk, milliyetçilik ve sınıf farklılığı gibi sözleri içeren konular hutbenin sıhhatine zarar verir.
Hutbelerin bağımsız ve baskısız olması, Cumanın sıhhati açısından önemli bir konudur. Baskı altında, İslâmı ilgilendirmeyen boş sözlerden ibaret bir hutbe okumak, hutbenin sıhhatine zarar verecek ve hutbeyi geçersiz kılacaktır. Geçersiz bir hutbe, Cumayı da geçersiz kılacak ve o bölge, o hafta Cumasız kalmış olacaktır.
Fakir bir beldede haccı, aşiret kavgasının olduğu bir yerde trafik haftasını anlatmak veya anlattırmak; minber ve peygamber hukukuna tecavüz olacaktır.
Hutbe; hür iradenin, bağımsız ve baskısız ifadesidir. Tek merkezli hutbeler hiçbir zaman umumu tatmin edip yönlendiremez, aksine tepki kazandırır.
Ankara’yı ilgilendiren bir konu Van’ı, Van’ın herhangi bir bölgesindeki bir konu da koca bir ülkenin bütün camilerini bağlayamaz ve bağlamamalıdır.
Bugün, artık cemaatin dahi ezberlediği, kalıplaşmış ifadelerle okunan hutbeler verimli olmamaktadır. Hutbenin, cemaati bire bir olarak ilgilendirmesi, dikkatini çekmesi, fikir ve yol göstermesi, her alanda dinleyiciyi tatmin etmesi gerekir.
Bu sebeple, hutbe okuyan bir hatibin, üzerinde bulunduğu minberin asıl sahibi olan; peygamberin ve meleklerin, kendisini dinlediğini iyi düşünmesi ve ona göre hutbe okuması gerekir.
“Ulu’l- Emr’e itaat farzdır” fakat, “Ulu’l Emr’in”, emin bir Müslüman olması da farzdır. Bu cihetle her idareci, asla “Emir’ul Mu’minun” veya “Ulu’l Emr” değildir. Hele hele İslâmın temel realitelerine zıt bir merciinin emrine emir kulluğu yapmak, ALLAH’a olan kulluğu ortadan kaldırır. Çünkü İslâmda; “Halık’a (yaratıcıya) isyanda, mahlûka (yaratılmışa) itaat yoktur.” İlkesi vardır.
Hutbe; Cuma günü namazdan önce, bayramlarda ise namazdan sonra, hatibin minbere çıkıp usûlüne uygun olarak Mü’minlere vaaz ve nasihatte bulunduğu bir konuşmadır.
Hatibin minberdeki görevi, peygamber görevinin bir devamıdır. Peygamberimizin minberdeki sesini günümüze kadar hatipler taşıyagelmiştir. Bu cihetle hatiplerin sorumluluğu ve görevlerinin kudsiyeti tartışılamaz derecede yüksektir. Peygamber arzusuna uyulan hutbelerle peygambere itaat, peygamber arzusuna uyulmayan hutbelerle peygambere ihanet edilmiş olunur.
Hutbe; farzdır. Cuma ve bayram namazlarının şartlarından biridir. ALLAH’a hamd; Resulüne salât ve şehadet; Mü’minlere, nasihat ve duadan ibaret olan bir zikirdir.
Hutbe; o belde Müslümanlarının gelecek Cumaya kadar, yaptıklarını, yapacaklarını ve her tür ihtiyaçlarını dile getirmenin yoludur.
Hutbeler, cemaatin çoğunluğuna, toplumun kültür ve geleneklerine uygun, yapıcı ve birleştirici özellikte olmalıdır. Toplumu tefrikaya sokan, ırk, milliyetçilik ve sınıf farklılığı gibi sözleri içeren konular hutbenin sıhhatine zarar verir.
Hutbelerin bağımsız ve baskısız olması, Cumanın sıhhati açısından önemli bir konudur. Baskı altında, İslâmı ilgilendirmeyen boş sözlerden ibaret bir hutbe okumak, hutbenin sıhhatine zarar verecek ve hutbeyi geçersiz kılacaktır. Geçersiz bir hutbe, Cumayı da geçersiz kılacak ve o bölge, o hafta Cumasız kalmış olacaktır.
Fakir bir beldede haccı, aşiret kavgasının olduğu bir yerde trafik haftasını anlatmak veya anlattırmak; minber ve peygamber hukukuna tecavüz olacaktır.
Hutbe; hür iradenin, bağımsız ve baskısız ifadesidir. Tek merkezli hutbeler hiçbir zaman umumu tatmin edip yönlendiremez, aksine tepki kazandırır.
Ankara’yı ilgilendiren bir konu Van’ı, Van’ın herhangi bir bölgesindeki bir konu da koca bir ülkenin bütün camilerini bağlayamaz ve bağlamamalıdır.
Bugün, artık cemaatin dahi ezberlediği, kalıplaşmış ifadelerle okunan hutbeler verimli olmamaktadır. Hutbenin, cemaati bire bir olarak ilgilendirmesi, dikkatini çekmesi, fikir ve yol göstermesi, her alanda dinleyiciyi tatmin etmesi gerekir.
Bu sebeple, hutbe okuyan bir hatibin, üzerinde bulunduğu minberin asıl sahibi olan; peygamberin ve meleklerin, kendisini dinlediğini iyi düşünmesi ve ona göre hutbe okuması gerekir.
“Ulu’l- Emr’e itaat farzdır” fakat, “Ulu’l Emr’in”, emin bir Müslüman olması da farzdır. Bu cihetle her idareci, asla “Emir’ul Mu’minun” veya “Ulu’l Emr” değildir. Hele hele İslâmın temel realitelerine zıt bir merciinin emrine emir kulluğu yapmak, ALLAH’a olan kulluğu ortadan kaldırır. Çünkü İslâmda; “Halık’a (yaratıcıya) isyanda, mahlûka (yaratılmışa) itaat yoktur.” İlkesi vardır.