- Hadis Ve Rey Ekollerinin Tayinindeki Müşkilat

Adsense kodları


Hadis Ve Rey Ekollerinin Tayinindeki Müşkilat

Smf Seo Versiyon , -- Seo entegre sistem.

Array
sumeyye
Thu 15 September 2011, 03:25 pm GMT +0200
3. Hadis Ve Rey Ekollerinin Tayinindeki Müşkilat

 

Ehl-i rey ve ehl-i hadisin değerlendirilmesinde görülen güçlük, onun taksiminde ve sınırlandırılmasında da ortaya çıkmaktadır.

İbn Kuteybe (ö.270) hemen hemen bütün müçtehitleri ashab-ı reyden sayarken sadece rivayetle uğraşan ve fıkıh alanında pek şöhreti olmayan kimseleri de muhaddis olarak kabul eder. Ahmed b.Hanbel'e ise, ne muhaddislerin ne de fukahanın içinde yer verir.[139] Başka bir yerde Ahmed b.Hanbel'i, Ebu Hanife ve ashabıyla beraber ehl-i reyden sayar.[140]

Malik, hadisçiler nazarında rey taraftarıdır. Ahmed b.Hanbel, Abdullah b.Nafi (ö.260) hakkında; "O, sahibu'l-hadis değil, bilakis Malik'in rey taraf­tarlarından idi" demektedir.[141] Reye bakmak isteyen birisi, kimin reyine bakması gerektiğini Ahmed b. Hanbel'e sorunca, O:

"Malik'in reyine bak" di­ye karşılık vermiştir.[142][143]

Tirmizi, Sünen'inin birçok yerinde, Şafiî'yi ashab-ı hadisten saymaya özen gösterir.  Musarrat hadisi hakkında:

"Ashabımız ve bunlardan Şafı-î, Ahmed ve İshak yanında amel buna göredir" [144] diyerek, hadis ehlinden olanlara işaret eder.

Makdisî ise Ahmed b.Hanbel ve İshak b.Râhuye'yi ashab-ı hadisten ka­bul ederken, onları Hanefî, Malikî, Şafiî ve Zahirî gibi fıkıh mezhepleri ara­sında mütalaa etmez. Bir yerde, Şafiî mezhebini Hanefi mezhebine muhalif olarak ashab-ı hadis içinde zikreder. Başka bir yerde de Ebu Hanife ve Şafi­î'yi, Ahmed b.Hanbel'in hilafına ehl-i reyden sayar.[145]

Şehristânî'ye göre ümmetin imamlarından müçtehit olanlar iki kısımdan fazla değildir: Ashab-ı hadis ve ashab-ı rey. Hadis ashabı, Hicaz ehli yani Malik b.Enes ve ashabı, Şafiî ve ashabı, Sevrî ve ashabı, Ahmed b.Hanbel ve ashabı, Davut b.Ali ve ashabından müteşekkildir. Ashab-ı rey ise, Irak ehli yani Ebu Hanife ve ashabıdır.[146]

Şehristânî, Irak ehlini, rey ehlinden sayarken, hadis ehli arasında zikret­tiği kimselerin çoğunun Irak’lı olduğuna dikkat etmemiştir.

Beyhakî'nin naklettiği bir habere göre-ise ashab-ı hadis tabakası beştir: "Malikiyye, Şafiîyye, Hanbeliyye, Râheviyye, Huzeymiyye yani ashab-ı İbn Huzeyme".[147]

Fahreddin Râzî, ashab-ı hadis tabirinin sadece şafiîlere has olduğunu belirterek şöyle der:

"Bil ki Şafiî taraftarları halkın ekserisi nazarında as­hab-ı hadis olarak tanınırlar. Ebu Hanife taraftarları da halkın çoğunluğu na­zarında ashab-ı rey olarak bilinirler. Onlar bu lakabın kendilerine has oldu­ğunu itiraf ve hatta bununla iftihar ederler".[148]

Râzî bu konuda diğer mezheplerin itirazlarına şöyle cevap verir: "Ashab-ı Malik, ashab-ı Ahmed ve İshak'ın, ashab-ı hadisten olduklarında şüp­he yoktur. Fakat bizim söylediğimiz şudur:

“Haberi rivayet edip ondan ah­kâm istinbatına muktedir olan ve kendilerine yöneltilen ta'n ve şüpheleri defetmeye gücü yeten kimseler, buna gücü yetmeyenlerden bu lakaba daha çok layıktırlar".[149]

İbn Kayyım, şeriatın, yemini hasım taraflardan delil bakımından daha güçlü olana yüklediğini zikrettikten sonra, "Bu, Medine ehli ile İmam Ah­med, Şafiî ve Mâlik gibi fukahâ-i hadisten olan cumhurun görüşüdür" de­mekte, Irak ehlinin, yani Ebû Hanife ve ashabının ise, yemini sadece davalı­ya gerekli gördüklerini belirtmektedir.[150] Bazı alimler ise bu ikili taksime zahirîleri de ilave ederek üçlü bir kate­gori oluşturmuşlardır.[151] Dehlevî de buna yakın bir taksimi, ehl-i rey, ehl-i zahir ve ikisi arasında kalan ehl-i sünnetten muhakkıklar şeklinde yapmıştır.[152]



[139] İbn Kuteybe, el-Maarif, 169-171.

[140]  İbn Kuteybe, Tevil. 17.

[141] Nevevî. Tehzîbu'l-Esmâ. I. 291.

[142] Emin el-Hûlî, Malik, III. 641.

[143] Tirmizî, Buyu', 12.14.

[144] Age.. Buyu'. 29.

[145] Makdisî, Ahsenü't-Tekâsim. 37.143.179.180.

[146] Şehristanî, el-Milel ve'n-Nihâl. I. 476-478.

[147] İbn Kayyim, Mamul-Muvakkıîn, II. 283.

[148] Râzî, Menâkıb, 242-245.

[149] Razı, Menâkıb, 250.

[150] İbn Kayyım. I’lâmu'l-Muvakkım, I. 101. Halbuki o yine aynı eserinde. Ebu Hanife'yi hadis imamları arasında saymıştır. Bkz. Age.. II. 294.

[151] İbn Haldun, Mukaddime, 446.

[152] Dehlevî, el-İnsâf, 73. Dr. İsmail Hakkı Ünal, İmam Ebu Hanife'nin Hadis Anlayışı Ve Hanefi Mezhebinin Hadis Metodu, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları: 37-39