sidretül münteha
Mon 14 February 2011, 04:40 pm GMT +0200
B- Güzel Koku Sürünmek:
İhramda iken sakınılması gereken şeylerden biri de güzel koku sürünmektir. Zira bütün ulema, ister hac, ister umre için olsun ihrama giren kimsenin güzel koku sürünmesinin caiz olmadığında icma etmişlerdir. Ancak, ihrama girmezden önce koku sürünen kimsenin hükmünde -koku devam ettiği için- ihtilâf edip kimisi bunu mekruh, kimisi caiz görmüştür. Mekruh görenlerden biri İmam Mâlik'tir. İmam Mâlik mekruh olduğunu Hz. Ömer'den de rivayet etmiştir. Ashabtan Hz. Osman ile îbn Ömer ve Tabiilerden bir kitle de bu görüştedirler. İmam Ebû Hanife, îmam Şafii, Süfyan Sevrî, îmam Ahmed ve îmam Dâvûd da caiz görenlerdendirler. îmam Mâlik'in hadis bakımından delili, sıhhatli hadis kitaplarında yer alan'Yala b. Ümeyye'nin «Birisi Rasûl-i Ekrem (s.a.s)'in yanına gelip: 'Ya Rasûlallah, güzel koku sürünmüş olarak umre için ihrama giren kimse hakkında ne buyurursunuz?' diye sordu. Nebi (s.a.s) bir müddet sustuktan sonra kendisine vahiy indi ve vahiy hali kendisinden sıyrıldıktan sonra: 'Hani umreyi soran kimse nerede?' buyurdu. Bunun üzerine adam aranıp getirildi. Rasûl-i Ekrem (s.a.s):
«Bedenine bulaşan kokuyu üç kere yıka, cübbeyi de çıkar, (bu ihramı giy) sonra hac fiillerini umren de de yap» buyurdu» mealindeki hadisidir 38. Bu hadis uzundur. Yalnız fıkhî kısmını aldım.
İkinci grubun delili ise, îmam Mâlik'in rivayet ettiği Hz. Aişe'nin «Rasûlullah (s.a.s) ihrama girmek istediğinde, ihrama girmeden ve ihramdan çıkmak istediğinde de Kabe'yi tavaf etmeden önce koku sürüyordum» 39 mealindeki hadisidir.
Birinci grup kendi görüşlerine, Hz. Aişe'den rivayet olunan bir başka hadisi delil göstermişlerdir. Bu hadiste, Hz. Âişe'nin, İbn,Ömer'in ihrama girmek isteyen kimsenin koku sürünmesini doğru bulmadığını öğrenince 'Allah, Ebû Abdurrahman'daia razı olsun. Ben kendi elimle Rasûlullah (s.a.s)'a koku sürdüm de zevcelerini dolaştı ve ertesi gün ihrama girdi' dediği bildirilmektedir 40.
Derler ki: Rasûlullah (s.a.s), zevcelerini dolaştığına göre gusletmiştir. Gusleden kimse üzerinde ise, kalsa kalsa kokunun eseri kalır, aynı kalmaz. Bunlar ayrıca şunu da demişlerdir: «Av öldürmek ve elbise giymek gibi ihram halinde işlenmesi caiz olmayan bir işi işlemek nasıl caiz değilse, eğer ihramdan önce o iş işlenirse işlenen o işi devam ettirmek de icma' ile caiz değildir. Meselâ ihrama girmeden önce av öldüren kimsenin, avını ihram halinde beraberinde bulundurulması veya ihramdan önce elbise giyen kimsenin, elbiseyi ihram halinde çıkarmayıp üzerinde taşıması caiz değildir. Şu halde güzel kokunun da böyle olması gerekmektedir».
Buna göre bu ihtilâfın sebebi, hadislerin bu hususta birbirleriyle çelişmesidir. 41
38 Bıtfıârî, Fedûili'l-Kur'an, 66/1, no: 4985; Ebû Dâvûd, Mcnfısik, 5/31* no: 1819.
39 Mâlik, Ilacc, 20/7, no: 17.
40 Müslim, Hacc, 15/7, no: 1192.
41 İbn Rüşd Kadı Ebu'l-Velid Muhammed b. Ahmed b. Muhammed b. Rüşd El-Hafîd, Bidayetü’l-Müctehid ve Nihayetü’l-Muktesid, Beyan Yayınları: 2/165-167.
42 Bakara, 2/198.