reyyan
Sat 9 June 2012, 12:34 pm GMT +0200
GİDİYORSUNUZ HA!
Gidiyorsunuz ha,siz de bizi böyle bırakıp gidiyorsunuz ha.Yıkılmaz dediğim kaleler yıkıldı be hocam, kırılmaz dediğim kalpler kırıldı be hocam,gitmez dediklerim bir gün oldu teker teker gittiler be
hocam.Siz de gidiyorsunuz ha hocam!
Bundan sonra buraya baharlar nasıl gül getirir bilinmez,geçer ömür bilinmez kıymet,bulunmaz sizin gibi hocam.Şu esen yele bakın,önceden dağı taşı soyan şu yele,şimdi mutsuz yürüdüğünüz kaldırım taşları,kıpırdamaz oldu yaprak.Gülü;ışıktan uzak en güzel toprakta besleseniz,kuşu;doğasız altın kafese koysanız, hep eksiktir bir yanı, ebedi,bizim de eksildi, mühürlendi dilimiz.Alın şu güneşi tepeden;yırtarak gözlerinizi bir bakın etrafa o zaman,hani nerde imamı ,hani nerde hatibi.Bakın sizsiz görünmüyor hiçbiri hocam,etraf çok karanlık.İnsan karanlıkta nasıl yön bulur,biz öğrenmedik ki hocam,sizinle hiç çıkmadık ki aydınlıktan.Şimdi karanlıkta köre ayna satmak kadar zorlaştı işimiz hocam,çıkın şu tepeye aydınlatın bir kez daha ,şu karanlıkları,hatibi,imamı ki aydınlansın cümle alem.Bakın şu duvarlara,her taşı sizi ve sizin gibileri anlatıyor bizlere.Sizinle uyanırdı okul kapıları yeni güne,her göndere bayrak çekilirken ilk sizin sesinizle yankılanırdı şu koridorlar,her ilim sohbetinde size ve sizin gibilere makam olmak isterdi koltuklar,ara sokak gezintilerinizde ayağınıza dolanmasın diye saklanırdı taşlar.Şimdi siz selamınızı almak için yarışan öğrencilerinizi,sesinizle duvarda yankılanan Tatar Havva’yı,gezilere giderken yanınızdan ayırmadığınız makinenizden çıkan anı fotoğraflarınızı öylece bırakıp gidiyorsunuz ha.
Ama biz biliyoruz hocam,kişi bedeniyle değil yaptıklarıyla taşar olduğunu.Biz biliyoruz hocam,sizin gibi güllerin bir yerde solup, bir yerde açtığını,toprağı başka olsa da açabildiğini.Ama bize de hak verin hocam,o gül kokunuzdan,bu ilim yuvasına tuttuğunuz ışıktan mahrum olma korkusu var içimizde,maziye dönüp bakıp iç geçirmekten,sizin gibi olanları bulamamaktan korkuyoruz,hak verin.
Hani derdiniz ya gökte yıldızlarımız barışmıyor,diye.İnanın hocam gökte sadece yıldızlar yok,fark edilmeyen daha nice alemler var.Ve insan gidince anlıyor alemleri,bir sır gibi saklı olanları.Sevgi dile gelmez ki anlatsın, şu İmam Hatip’in sizi ve sizin gibileri ne kadar çok sevdiğini,dile gelmez ki.Sevgi dile gelmez ama bakın şu nasıl geliyor ”El merhu mağa men ehabbe.” diye.İşte bunun manası gerçek sevgi,adımımızı her attığımızda yanımızda olduğunuzu anlamak,hissedebilmektir gerçek sevgi.
Öyleyse kapayalım bütün muslukları,çünkü insan gidene ağlar,yanındakini hissedemiyorsa.Ama biz hissediyoruz hocam çünkü biz İmam Hatibiz hocam,çünkü biz sizin öğrencileriniziz,çünkü hissedebileceğimiz sissiniz hocam!
NURSEL YEŞİLDAL 11/B
(TÜM İMAM HATİP ADINA)