Hadice
Sat 15 January 2011, 08:29 am GMT +0200
Er-Raci’de Meydana Gelen Acı Olay
395. Mekkeliler, Müslümanların başlarına ödül koyduklarını ilan etmişlerdi. Bu nedenle, Ehâbiş kabilesinin Adel ve Kâra soplarına bağlı bazı gruplar, Uhud Savaşı’nın üzerinden birkaç ay geçtikten sonra, kendilerine İslam’ı tebliğ edip öğretecek görevliler gönderilmesini istemek üzere Medine’ye geldiler ve Resulullah (AS) de bu amaçla on kişi seçti. Ancak bu kişiler Mekke’nin dış mahallelerinden er-Raci’ denilen yere geldiklerinde gece vakti saldırıya uğradılar; Teslim olmayı reddetmeleri üzerine, bu görevlilerin çoğunluğu yöre halkı tarafından öldürüldü. Aralarından üç kişi ise, fidye karşılığında hayatlarının bağışlanacağı sözünü veren Huzeylîlere sığınmayı kabul ettiler. Bunun üzerine bu üç kişi Mekke’ye doğru yola çıkarıldı. Kendilerine yapılacak kötü muameleleri ve kendilerini bekleyen âkıbeti tahmin eden biri, kendisini bağlayan ipleri çözmeyi başarsa da, kısa bir çatışmadan sonra şehit edildi. Diğer ikisi ise, söylentiye göre, Mekke’de bulunan Huzeylî kabilesinden iki kişi ile değiş-tokuş yapılmak üzere Mekkelilere teslim edildi. Safvan ibn Umeyye bunlardan birini satın aldı ve onu, herkesin görebileceği bir yerde öldürmesi için kölesi Nastâs’a (belki de bu ad bir Hıristiyan ismi olan Anastase’den gelmektedir) gönderdi. Bu alenî infaz sırasında hazır bulunanlar Resulullah (AS)’a hakaretler yağdırdılar, ama bir Müslüman’ın kesin bir ölüm karşısında bile peygamberini ne denli sevdiğini gördüklerine hem şaşırdılar, hem de bundan duygulandılar. Diğer esiri de aynı akıbet bekliyordu. Gözetiminde tutulduğu aile bireyleri onun tutum ve davranışlarından o denli etkilenmişlerdi ki, kısa bir süre sonra Müslüman oldular. Hakikaten, çarmıha gerileceği yere götürülmeden önce, tıraş olmak ve cesaretle ölüme hazırlanmak için, ev sahibesinden bir ustura istemişti. Kadın usturayı esire götürmesi için genç oğluna teslim etti. Bir çocuğun ölüme mahkûm edilmiş bir esirin yanına bir ustura ile gitmesinin ne denli tehlikeli olduğunu hatırladığında ise artık çok geçti. Ama Hubeyb adındaki Müslüman esir usturayı aldı ve bir Müslümanın kendisine gösterilen güvene asla ihanet etmeyeceğini söyleyerek, çocuğun başını okşadı ve çıkıp gitmesine izin verdi. Burada, Mekkelilerin sahip olduğu batıl inançlarla ilgili küçük bir ayrıntıya dikkat çekelim: Mekkelilere göre Şehir-Devletlerinin toprakları kutsaldı. Bu nedenle, çaresiz mahkûmu kutsal saydıkları bölgenin dışında kalan Ten’îm’e götürdüler. Orada, çarmıha gerilmiş olan mahkûm’a mızraklar atarak uzun bir süre işkence etmek suretiyle eğlendiler.423
423 A.g.e., s. 638 vd.; Makrızî, I, 176. İbn Hişâm’a göre (s. 993-94), Resulullah (AS) tarafından bir misilleme seferi düzenlenmiştir. Ebû Sufyân bu sefer sırasında canını kurtarıp kaçmış, ancak bazı Mekkeliler kılıçtan geçirilmiştir.