YBNGL
Thu 19 August 2010, 04:40 pm GMT +0200
Peygamber’imiz (s.a.v)in Ramazan Geceleri Nasıl Geçerdi?
Peygamber Efendimiz(sav), Ramazan gecelerini hep ibadet ve dualarla geçirirdi. Geceleri de Rabbine ayırır, bir süre istirahat ettikten sonra uyanır, namazla, zikirle, istiğfarla ve dua ile meşgul olurdu. Ramazan ayının son on günü girince de ibadetlerini daha da yoğunlaştırır, ailesini de ihmal etmez, onlarla birlikte ibadet ederdi.
Hz. Aişe annemiz Peygamberimiz(sav)in bu uygulamasını şöyle anlatıyor: “Ramazan’ın son on günü girince Resulullah (a.s.m.) geceleri ibadetle değerlendirirdi. Ailesini de ibadet etmeleri için uyandırırdı. İbadet için diğer zamanlardan daha fazla gayret gösterirdi.”1
Bazı ibadetlerin aile bütünlüğü ve aile beraberliği içinde yapılması ve yaşanması daha zevkli ve tatlıdır. Çünkü aynı ortamı, aynı yuvayı ve aynı duyguları paylaşan aile bireyleri ibadetlerde de birlikteliği gerçekleştirirlerse, huzur ve mutlulukları daha artar. Öte yandan Ramazan ayının son on gecesinden birisi de gecelerin sultanı olan Kadir Gecesi’dir. Peygamberimiz, Kadir Gecesi’nin bu gecelerde aranmasını tavsiye ediyor, uyanık ve ayık kalmayı teşvik ediyor, kendileri de bizzat uygulayarak bizlere örnek oluyordu. Müslümanların uygulamasında Kadir Gecesi her ne kadar 27. gecede olsa da, bu gecelerin potansiyel bir Kadir Gecesi olma ihtimali söz konusudur.
Bu son on gecede Ramazan ayına özgü bir ibadet türü daha vardır. Buna “itikâf” adı verilir. Hz. Aişe’nin anlattığına göre, ““Resul-i Ekrem Efendimiz(sav), Ramazan’ın son on gününde itikâf ederdi. Bunu vefat edinceye kadar böylece devam ettirdi.”
2
Bu konuda diğer bir hadis de şöyle: ““Resulullah (a.s.m.) Ramazan’ın son on gününde, vefatına kadar îtikâfa girdi. Vefatından sonra da hanımları îtikâfa devam ettiler.”
3
OEtikâf, kelime anlamıyla bir yerde beklemek demektir. Dini anlamıyla da, bir Müslümanın dış dünya ile ilgisini keserek bir mescitte ibadet niyetiyle bir süre durmasıdır. OEtikâf sünnettir. Bir beldede bir Müslüman bu sünneti işlerse, diğer Müslümanlar sorumluluktan kurtulurlar. Bunun için ülkemizde bazı camilerimizde bu sünneti işleyenler olduğu gibi, Mekke ve Medine’de daha yoğun bir şekilde işlenir 1. Müslim, OEtikâf:7.
2. Buhari, İtikâf:1; Müslim, İtikâf:2.
3. Buhari, OEtikâf:1.
Peygamber Efendimiz(sav), Ramazan gecelerini hep ibadet ve dualarla geçirirdi. Geceleri de Rabbine ayırır, bir süre istirahat ettikten sonra uyanır, namazla, zikirle, istiğfarla ve dua ile meşgul olurdu. Ramazan ayının son on günü girince de ibadetlerini daha da yoğunlaştırır, ailesini de ihmal etmez, onlarla birlikte ibadet ederdi.
Hz. Aişe annemiz Peygamberimiz(sav)in bu uygulamasını şöyle anlatıyor: “Ramazan’ın son on günü girince Resulullah (a.s.m.) geceleri ibadetle değerlendirirdi. Ailesini de ibadet etmeleri için uyandırırdı. İbadet için diğer zamanlardan daha fazla gayret gösterirdi.”1
Bazı ibadetlerin aile bütünlüğü ve aile beraberliği içinde yapılması ve yaşanması daha zevkli ve tatlıdır. Çünkü aynı ortamı, aynı yuvayı ve aynı duyguları paylaşan aile bireyleri ibadetlerde de birlikteliği gerçekleştirirlerse, huzur ve mutlulukları daha artar. Öte yandan Ramazan ayının son on gecesinden birisi de gecelerin sultanı olan Kadir Gecesi’dir. Peygamberimiz, Kadir Gecesi’nin bu gecelerde aranmasını tavsiye ediyor, uyanık ve ayık kalmayı teşvik ediyor, kendileri de bizzat uygulayarak bizlere örnek oluyordu. Müslümanların uygulamasında Kadir Gecesi her ne kadar 27. gecede olsa da, bu gecelerin potansiyel bir Kadir Gecesi olma ihtimali söz konusudur.
Bu son on gecede Ramazan ayına özgü bir ibadet türü daha vardır. Buna “itikâf” adı verilir. Hz. Aişe’nin anlattığına göre, ““Resul-i Ekrem Efendimiz(sav), Ramazan’ın son on gününde itikâf ederdi. Bunu vefat edinceye kadar böylece devam ettirdi.”
2
Bu konuda diğer bir hadis de şöyle: ““Resulullah (a.s.m.) Ramazan’ın son on gününde, vefatına kadar îtikâfa girdi. Vefatından sonra da hanımları îtikâfa devam ettiler.”
3
OEtikâf, kelime anlamıyla bir yerde beklemek demektir. Dini anlamıyla da, bir Müslümanın dış dünya ile ilgisini keserek bir mescitte ibadet niyetiyle bir süre durmasıdır. OEtikâf sünnettir. Bir beldede bir Müslüman bu sünneti işlerse, diğer Müslümanlar sorumluluktan kurtulurlar. Bunun için ülkemizde bazı camilerimizde bu sünneti işleyenler olduğu gibi, Mekke ve Medine’de daha yoğun bir şekilde işlenir 1. Müslim, OEtikâf:7.
2. Buhari, İtikâf:1; Müslim, İtikâf:2.
3. Buhari, OEtikâf:1.