hafiza aise
Mon 2 May 2011, 10:57 am GMT +0200
Ebu Süfyan Feraseti ve Kureyş'in Tavrı
Diğer tarafta ise, Şam'dan dönen Ebu Süfyan, Medine'deki bu hareketlilikten haberdar olmuş ve yolunu değiştirerek Mekke'ye ulaşmayı tercih etmiş; bu arada da, yol güzergahında olup bitenlerden Mekke' dekileri haberdar etmek için, yirmi miskal ücret vererek Damdam İbn Amr'ı ulak olarak göndermeyi ihmal etmemişti. Damdam gidecek ve devesinin burnuyla kulağını kesip semer ve eğerini de parçalayarak Mekkelileri tahrik edecek, bunu yaparken, aynı zamanda kendi gömleğini de parçalamayı ihmal etmeyecekti. Zira o gün için bu, durumun vahametini anlatan önemli bir göstergeydi.
Medine'ye yaklaştıkça Ebu Süfyan'ın korkulan büyüyordu. Bedir'den geçerken, orada karşılaştığı Mecdi İbn Amr'a sordu:
- Buralarda birisine rastladın mı? Herhangi bir farklılık görüyormusun?
- Öyle endişe edecek bir şey göremiyorum; sadece iki atlıyla karşılaştım.'? Şu tepede bir miktar durdular ve kuyudan biraz su alıp gittiler, diye cevapladı Mecdi.
27 Bu iki atlı, Besbes İbn Amr ve Adiyy İbn Ebi'z-Zeğba idi. Onlar da, kervan hakkında bilgi toplamak için gelmişlerdi. Mecdi ile karşılaştıklarında bir tahminde bulunmuş ve kervanın, bir veya iki gün sonra buradan geçeceğini söylemişlerdi. Mecdi de aynı kanaatteydi ve "Doğru söylüyorsunuz" demişti. Onlar da, oradan
Ebu Süfyan'ı bu haber daha da telaşlandırmıştı. Hemen işaret edilen yere geldi; buraya gelip de bekleyen ve su alıp sonra da geri gidenlerin kim olduğunu öğrenmek istiyordu. Tepeye geldiğinde, önüne çıkan deve tersi dikkatini çekmiş ve elindeki sopayla onu karıştırmaya başlamıştı. Ardından etrafındakilere:
- Bunlar, vallahi de Yesrib yemleri! Buradan Muhammed'in casusları geçmiş, dedi. Çok zeki bir insandı ve dışkıdaki yem tanelerinden hareketle bu iki insanın, Medine'den geldiğini anlaması zor olmamıştı.
Kervanın sorumluluğunu üzerinde hisseden Ebu Süfyan, telaşlanmıştı. Hemen arkadaşlarının yanına geldi ve Bedir'i sol tarafına alıp sahil cihetine yönelerek yolunu bir kez daha değiştirdi. Şimdi kervan, daha emin bir güzergahta ilerliyordu. Bunun için Ebu Süfyan, Kays İbn İmriülkays adındaki birisini daha Mekke'ye göndermiş, endişelenmelerine gerek kalmadığını ve kervanın da artık emniyette olduğunu anlatmak istemişti.