ayten
Fri 5 November 2010, 12:08 am GMT +0200
4- Diğer Dinlerin Mehdi Ve Mesih İnançlarına Bakışı
Mehdi ve Mesih kavramları temelde aynı tasavvurun değişik kültürlerdeki ifâdeleridir. Ahir Zamanda, kıyamet öncesinde tüm insanlığa doğru yolu, Allah'ın hoşnut olduğu yolu gösterecek, evrensel dini öğretecek, tanrının gönderdiği veya göndereceği görevli kişilere verilen isimlerdir. Her dinin ilâhiyatçısı bu tasavvuru kendi inanç sisteminin sınırlan içinde şekillendirmiştir.
Kur'an'a göre, çeşitli dinlerin, özellikle Yahudi ve Hıristiyanların bekledikleri ahir zaman hidayetçisi, mesih “Muhammed” a.s. dır. Nitekim Ehl-i Kilab'ın sağ duyu sahipleri onu “Kendi oğullarını tanıdıkları gibi tanırlar”. Hz. Muhammed'in unvanlarından biri de “Ahir zaman peygamberi”, “Hâtemü'l-Nebiyyîn”dir. Geldiği günden beri “Evrensellik, sonluk” beyanında bulunmuştur. Risâlet tarihinde Hz. Musa'ya paralel bir görev ve icraat da bulunmuş tek kişidir. Getirdiği şeriatın evrenselliği, kurduğu devletin siyasî otorite sahibi oluşu, ordulara komuta edişi, savaşması vs. bunun işaretleridir. Bu özellikler Budizm ve Taoizm dışındaki kehanetlerin ortak özelliğidir.
Hıristiyanlar arasında yaygın olan İsa'nın tamamlamadan gittiği, görevini geri dönerek bin yıllık bir saltanatla tamamlayacağı görüşü, İslam'a göre kabul edilmez. Çünkü Hz. İsa, Yohanna İnciline göre, bu görevi tamamlamak işini Paraklet (Ahmed) isimli bir kurtarıcının yapacağını haber vermiştir. Kur'an'a göre de, İsa a.s. çarmıha gerilmemiş, Allah onu İşkenceli bir ölümden kurtarmış, acı çektirmeden vefat ettirmiştir. O da diğer peygamberler ve insanlar gibi ölmüş ve haşir gününü beklemektedir. Yohanna İncil'inin (Bölüm 16) haber verdiği, görevi tamamlamaya gelecek Parakletos Hıristiyanların yorumladığı gibi “Yardımcı veya Kutsal Ruh” değil, Hz. Muhammed'dir. Nitekim kelimenin çeşitli anlamları arasında “Ahmed” (hamd eden) anlamı da vardır. Kur'an'a göre, basiret ve hikmet sahibi Ehl-i Kitap alimleri Onu kendi oğulları gibi açıkça tanırlar.
Hıristiyan rivayetlerine göre, Hz. İsa'nın haber verdiği ölümün kalkacağı, daha önceki ölülerin dirileceği, mevcut tabiatın değişeceği “Tanrısal devlet ve hakimiyetten” Müslümanlar “Haşir ve ahiret gününü” anlarlar. Bazı Müslümanların kitaplarında kehanette bulunulan Kıyamet Öncesi yaşanacağı ileri sürülen kısa süreli “Mehdi Saltanatı” Kur'an dışı ve İsrailiyat etkili haberler olmalıdır. Mehdi-Mesih devrinde ortaya çıkacağı tasavvur edilen tabii ve toplumsal değişiklikleri Kur'an, Kıyamet öncesi değil, Kıyamet sonrası kurulacak yeni dünya ve ahiret işareti olarak değerlendirir:
“O gün yerküre başka bir yerküreye dönüştürülür. Gökler de öyle” [541] buyurarak, Ehl-i Kitab'ın Mesihle ilgili mucizevi tasavvurlarını, Kıyametle ortaya çıkacak alemin yeniden yapılanması ve Haşir sonrası bir âlemin veya ahiret âleminin başlangıcı olarak kabul eder.
Hint Müslümanları, Hinduizm'in mehdisi Kalki ve Budizm'in mehdisi Maytreyanın kelime anlamlarının da “Hamd eden” anlamlarını taşıdığı, Muhammed (as.)'a İşaret ettiği kanısındadır. Yâni Ahir zamanda ekseri dinlerin beklediği evrensel dinin tebliğcİsi Hz. Muhammed'dir. Hidayetçi ve yol gösterici olarak gelmiş, görevini yapmış, kendisinden sonra da İslâm'ı ve Kur'an'ı bırakmıştır.
İslam'ın Şii mezhebine göre Mehdi-Mesihe iman şarttır. İman esaslarmdandır. Ancak Sünnî İslâm, imamiyenin 12. İmam Mehdi-i muntazar beklentisi ve inancını, siyasal bir tasavvur ve değerlendirme olarak görür. Hadis kitabi arı ndaki rivayetleri Peygamber sözü değil, onun adına uydurulmuş siyasal sloganlar, zayıf rivayetler olarak değerlendirir. Kur'an'da bu konuda her hangi bir âyet olmaması nedeniyle de, imanla ilgisi olmayan, sosyal ve kültürel bir tasavvur olarak kabul eder.