hafiza aise
Thu 29 September 2011, 02:01 pm GMT +0200
DAHA 2 YAŞINDA, AMA KÖK SÖKTÜRÜYOR
Ekim 2009 49.SAYI
Merhaba Perihan Hanım,
Benim sorum 2 yaşındaki kızımla ilgili. Kendi kıyafetlerini kendi seçip giymek istiyor, onun için yazlık kışlık fark etmiyor. Özellikle misafirliğe giderken bize çok sıkıntı yaşatıyor. Hep kendi dediğim olsun istiyor, bu konuda çok ısrarcı. Tek çocuk olduğu için gün boyunca hep benimle birlikte, bu da bazen problem olabiliyor. Onu kendimden nasıl uzaklaştırmalıyım. Hep dizimin dibinde dolaşıyor, oyuncaklarıyla bile oynamak istemiyor. 2 yaş civarının çocuklarda zor bir dönem olduğunu duymuştum ama nasıl davranmam gerektiği konusunda yetersiz kalıyorum. Bilgilendirirseniz sevinirim.
Hülya Akay / Antalya
Sevgili Hülya Hanım, İnsan yetiştirmek merdiveni basamak basamak çıkmaya benzer, birkaçını atlayıp zirveye selametle ulaşamazsınız. Çocukluktaki gelişim dönemleri de basamaklar gibidir. Bu dönemlerin özelliklerini bilmek biz ebeveynlerin işini kolaylaştırdığı gibi, çocuklarımızı da rahatlatır.
Bebeklerde ortalama 0-1 yaş arası temel güven ihtiyacının karşılandığı dönemdir. Bebeğin beslenme, uyku, kucağa alma, altını temizleme gibi temel ihtiyaçları vaktinde ve usulüne uygun giderilirse, onda ileriki yaşantısını da etkileyecek olan temel güven duygusu oluşur. Bu ihtiyaçlar geciktirilir ya da ihmal edilirse bu güven güvensizliğe dönüşür. Korkak, ürkek ve endişeli kişiliklerin temeli atılır. 1-2 yaş arası keşfetme dönemidir. Çocuklar bu dönemde evde ulaşabildikleri her şeyi keşfetmek isterler. Bu dönemde çocuğa yapılabilecek en önemli yardım, etrafı tehlikesiz hale getirerek olabildiğince çok şeyi keşfetmesine izin vermektir.
2-3 yaş arası ise bebeklikten çocukluğa geçiş dönemidir ve oldukça sıkıntılı bir süreçtir. Çocuk güvendiği ve keşfettiği dünyada bağımsız bir “kişilik” olarak kendi varlığını kabul ettirmeye çalışır. Anne babayla çatışması bu sebepledir. Mesela su ister, bardakta verirsiniz kabul etmez biberonda ister, ayakkabı giydirmeye çalışırsınız terlik giymek için ısrar eder ya da söylediğiniz gibi kıyafet seçimini uygun olsun olmasın kendisi yapmak ister. Diğer zamanlara göre daha fazla sabra, tahammüle, anlayışa ihtiyacı vardır. Katı disiplin uygulayarak (inatlaşarak veya şiddet uygulayarak) kontrol altına alınması doğru değildir. Aksine kendi kişiliğinin farkına varmasına ve varlığını aileye kabul ettirmesine fırsat tanınmalıdır.
Geçici olan bu donemi daha kolay atlatabilmeniz için alternatifi olan konularda ona seçenekler sunabilirsiniz. “Sarı elbiseni mi giymek istersin, yoksa mavi elbiseni mi” gibi. Mevsimine göre giyinmeyi de henüz bilemezler. Karlı havada kısa kol gömlek giyme konusunda direniyorsa “Uzun kollu bir badi üzerine olabilir yoksa üşütürsün” diyebilirsiniz. Alternatifi olmayan konularda ise kararlı olmalısınız; caddede yürünmez, camdan sarkılmaz gibi.
Diğer sorunuza gelince, tek çocuk büyütmek sanıldığının aksine daha zordur. Henüz paylaşma becerileri gelişmemiş olsa bile başka çocuklarla kısa süreli de olsa, bir arada olmasına, oynamasına imkan tanıyın. Çocuğunuzu güvendiğiniz bir akraba veya komşuya bırakıp markete gidip gelmek gibi kısa ayrılıklarla ondan ayrılın. Nereye gittiğinizi ve ne yapacağınızı ona anlayacağı cümlelerle kısaca anlatın, asla onu kandırmayın. Zamanla göreceksiniz yasadığınız sıkıntılar yavaş yavaş azalacaktır. Sevgiyle kalın…
Perihan GÜL