MEHMET/8/A/ENES
Wed 11 February 2015, 07:52 pm GMT +0200
Cuma hutbesinde cemaatin el açarak dua etmesi, yapılan duaya “amin” demesi caiz midir?
İslam alimleri, gerek cuma hakkındaki hadisleri, gerekse Rasulüllah’ın (s.a.s.) uygulamasını göz önüne alarak hutbenin esasını teşkil eden rükünler ile sahih bir hutbede uyulması gereken şartları ve hutbenin adabını tespit etmişlerdir (Kasani, Bedaiü’s-sanai, Beyrut 1997, II, 196). Hatip hutbe irad ederken cemaatin konuşmasının doğru olmadığını ifade eden hadisler vardır (Buhari, Cum’a, 36; Müslim, Cum’a, 11; Muvatta, Cum’a, 6; Ebu, Davud. Salat, 235; Tirmizi, Salat, 368; Nesai, Cum’a, 22). Hanefi ve Şafiiler bu hadislere dayanarak zaruret olmadıkça hutbe esnasında konuşmayı mekruh; Hanbeli ve Malikiler haram kabul etmişlerdir (Kasani, Bedaiü’s-sanai, II, 198; Şirbini, Muğni’l-muhtac, Beyrut 1997, I, 429). Diğer taraftan yine Rasulüllah’ın (s.a.s.) uygulamasını göz önüne alan İslam alimleri hutbede müminlere dua etmenin mendup veya rükun olduğunu söylemişlerdir (Kasani, Bedaiü’s-sanai, II, 196).
Buna göre, hutbenin dinlenmesi, bu esnada başka işlerle uğraşılmaması, konuşulmaması gerekir. Ancak, Hz. Peygamber (s.a.s.)’in ismi anıldığında başkalarını rahatsız etmeden sessizce salavat okunması, hatibin duasına amin denmesi, konuşma olarak değerlendirilmediğinden, bunların yapılmasında bir sakınca yoktur (Kasani, Bedaiu’s-sanai’, II, 201).
Kaynak: Dini Soruları Cevaplandırma Platformu
Rabbim (c.c.) bize vesile olan hocamıza rahmet eylesin.
İslam alimleri, gerek cuma hakkındaki hadisleri, gerekse Rasulüllah’ın (s.a.s.) uygulamasını göz önüne alarak hutbenin esasını teşkil eden rükünler ile sahih bir hutbede uyulması gereken şartları ve hutbenin adabını tespit etmişlerdir (Kasani, Bedaiü’s-sanai, Beyrut 1997, II, 196). Hatip hutbe irad ederken cemaatin konuşmasının doğru olmadığını ifade eden hadisler vardır (Buhari, Cum’a, 36; Müslim, Cum’a, 11; Muvatta, Cum’a, 6; Ebu, Davud. Salat, 235; Tirmizi, Salat, 368; Nesai, Cum’a, 22). Hanefi ve Şafiiler bu hadislere dayanarak zaruret olmadıkça hutbe esnasında konuşmayı mekruh; Hanbeli ve Malikiler haram kabul etmişlerdir (Kasani, Bedaiü’s-sanai, II, 198; Şirbini, Muğni’l-muhtac, Beyrut 1997, I, 429). Diğer taraftan yine Rasulüllah’ın (s.a.s.) uygulamasını göz önüne alan İslam alimleri hutbede müminlere dua etmenin mendup veya rükun olduğunu söylemişlerdir (Kasani, Bedaiü’s-sanai, II, 196).
Buna göre, hutbenin dinlenmesi, bu esnada başka işlerle uğraşılmaması, konuşulmaması gerekir. Ancak, Hz. Peygamber (s.a.s.)’in ismi anıldığında başkalarını rahatsız etmeden sessizce salavat okunması, hatibin duasına amin denmesi, konuşma olarak değerlendirilmediğinden, bunların yapılmasında bir sakınca yoktur (Kasani, Bedaiu’s-sanai’, II, 201).
Kaynak: Dini Soruları Cevaplandırma Platformu
Rabbim (c.c.) bize vesile olan hocamıza rahmet eylesin.