fakir
Mon 16 February 2009, 02:56 am GMT +0200
Ebû Hureyre (r.a.)’dan rivayet edildiğine göre, Peygamberimiz (s.a.v.) şöyle buyuruyor: “Hiçbir hastalık yoktur ki, çaresi şu kara tanede bulunuyor olmasın. Ancak ölüm bundan müstesnadır.”(1)
Yine bir hadis-i şerifte Hz. Âişe (r.anhâ); “Peygamber (s.a.v.)’in; ‘Gerçekten şu çörek otu –ölümden başka- birçok hastalık için şifadır.’ buyurduğunu işittim.” demiştir.(2)
Çörek otu, düğün çiçeğigillerden bir bitki ve bunun çöreklere çeşni katmak için kullanılan susam büyüklüğündeki siyah tohumunun ismidir. Çörek otunun adı ve mahiyeti ülkelere göre değişiklik göstermektedir. Arap ülkelerinde “Habbetü’s-sevdâ”, İran’da “Şevniz”, bazı ülkelerde de “Siyah Kimyon” veya “Hind Kimyonu” denilmektedir. Hardala da çörek otu diyenler olmuştur. Çörek otunun özellikleri sayılamayacak kadar çoktur.(3)
Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in, “Çörek otu, ölümden başka her derde şifadır.” sözü tıpkı Cenâb-ı Hakk’ın, “Rabbinin emriyle her şeyi yerle bir eder.”(4) sözüne benzer. Yani yıkılmaya müsait olan her şeyi yıkar, yakılmaya müsait her şeyi yakar v.b. demektir.(5)
Ölüm ve ihtiyarlık hariç her derde deva olduğu hadislerde belirtilen çörek otunun birçok faydaları vardır. Biz burada bir kaçını zikredeceğiz:
• Dövülür de bir beze bağlanıp sürekli koklanırsa soğuk nezleyi giderir.
• Çörek otunun yağı saçkıran hastalığına, siğillere ve bene faydalıdır.
• Çörek otu sirkeyle haşlanır ve bununla gargara yapılırsa soğuktan ağrıyan dişlerin ağrısına faydalı olur.(6)
• Çörek otu, alaca denen hastalığa ve sıtmaya karşı şifalıdır. Midenin şişkinliğini giderir, nefes tıkanıklığını önler, devamlı kullanılırsa bevli, hayzı ve sütü artırır.(7)
• Çörek otu, şişkinliği, alaca hastalığını ve balgamdan doğan ve dört günde bir nöbetle gelen sıtma hastalığını giderir.(8 )
• Sirke ile macun yapılıp karın üzerine vurulursa, bağırsak kurtlarını öldürür.
• Çörek otu yağını sivilce ve benler üzerine sürmek faydalıdır. Yağı saç ve sakala sürülürse saç ve sakalı çabuk bitirir ve beyazlamasını geciktirir.(9)
• Çörek otu ekmeğe karıştırılırsa şişkinlik yapmaz. Çörek otu, baş ağrısına, felce, yüz ve ağız felçlerine, uyku hastalığına, unutkanlığa ve baş dönmesine karşı faydalıdır.(10)
• Midenin rutubetini kurutur, ağrı-sızıyı dağıtır, diş ağrısı için faydalıdır. Böbrek ve mesane taşlarına karşı faydalıdır.
Çörek otu bazen sade olarak, bazen de başka bir madde ile karıştırılarak, bazen de tozu yaraya serpmek suretiyle kullanılır.(11)
Tâbiîn’den Katâde (r.a.): “Her gün 21 tane çörek otu alarak onları bir bezin içinde suya koyar, bir müddet bekledikten sonra o sudan birinci gün burnunun sağ deliğine iki, sol deliğine bir damla; ikinci gün sol deliğine iki, sağ deliğine bir damla; üçüncü gün ise sağ deliğine iki, sol deliğine bir damla nezle için damlatılır.” demiştir.(12)
Peygamber (s.a.v.)’in tavsiye ettiği çörek otunun birçok hastalığa şifa olduğunu bugün modern tıp yeni yeni keşfetmektedir.
Kaynakça:
1. Müslim, Selam 29.
2. Buhârî, Tıb 7/13.
3. KARABULUT Ali Rıza, Tıbb-ı Nebevi Ansiklopedisi, Mektebe Yay., c.1, s. 191.
4. el-Ahkâf, 46/25.
5. İbn-i Kayyim el-Cevziyye, Tıbbü’n-Nebevî, Hikmet Neşriyat, c.1, s. 375.
6. A.g.e., s.176.
7. DENİZKUŞLARI Mahmut, Kur’an-ı Kerim ve Hadislerde Tıp, Marifet Yay., İstanbul 1990, s.133.
8. Dr. Mahmut Nazım Nesimi, et-Tıbbu’n-Nebevî ve’l-ilmu’l–hadis, 3/263-265.
9. A.g.e.
10. A.g.e.
11. Dr. Mahmut Nazım Nesimi, a.g.e., 3/59.
12. Tirmizî, Tıp h.no: 2070.
Yine bir hadis-i şerifte Hz. Âişe (r.anhâ); “Peygamber (s.a.v.)’in; ‘Gerçekten şu çörek otu –ölümden başka- birçok hastalık için şifadır.’ buyurduğunu işittim.” demiştir.(2)
Çörek otu, düğün çiçeğigillerden bir bitki ve bunun çöreklere çeşni katmak için kullanılan susam büyüklüğündeki siyah tohumunun ismidir. Çörek otunun adı ve mahiyeti ülkelere göre değişiklik göstermektedir. Arap ülkelerinde “Habbetü’s-sevdâ”, İran’da “Şevniz”, bazı ülkelerde de “Siyah Kimyon” veya “Hind Kimyonu” denilmektedir. Hardala da çörek otu diyenler olmuştur. Çörek otunun özellikleri sayılamayacak kadar çoktur.(3)
Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in, “Çörek otu, ölümden başka her derde şifadır.” sözü tıpkı Cenâb-ı Hakk’ın, “Rabbinin emriyle her şeyi yerle bir eder.”(4) sözüne benzer. Yani yıkılmaya müsait olan her şeyi yıkar, yakılmaya müsait her şeyi yakar v.b. demektir.(5)
Ölüm ve ihtiyarlık hariç her derde deva olduğu hadislerde belirtilen çörek otunun birçok faydaları vardır. Biz burada bir kaçını zikredeceğiz:
• Dövülür de bir beze bağlanıp sürekli koklanırsa soğuk nezleyi giderir.
• Çörek otunun yağı saçkıran hastalığına, siğillere ve bene faydalıdır.
• Çörek otu sirkeyle haşlanır ve bununla gargara yapılırsa soğuktan ağrıyan dişlerin ağrısına faydalı olur.(6)
• Çörek otu, alaca denen hastalığa ve sıtmaya karşı şifalıdır. Midenin şişkinliğini giderir, nefes tıkanıklığını önler, devamlı kullanılırsa bevli, hayzı ve sütü artırır.(7)
• Çörek otu, şişkinliği, alaca hastalığını ve balgamdan doğan ve dört günde bir nöbetle gelen sıtma hastalığını giderir.(8 )
• Sirke ile macun yapılıp karın üzerine vurulursa, bağırsak kurtlarını öldürür.
• Çörek otu yağını sivilce ve benler üzerine sürmek faydalıdır. Yağı saç ve sakala sürülürse saç ve sakalı çabuk bitirir ve beyazlamasını geciktirir.(9)
• Çörek otu ekmeğe karıştırılırsa şişkinlik yapmaz. Çörek otu, baş ağrısına, felce, yüz ve ağız felçlerine, uyku hastalığına, unutkanlığa ve baş dönmesine karşı faydalıdır.(10)
• Midenin rutubetini kurutur, ağrı-sızıyı dağıtır, diş ağrısı için faydalıdır. Böbrek ve mesane taşlarına karşı faydalıdır.
Çörek otu bazen sade olarak, bazen de başka bir madde ile karıştırılarak, bazen de tozu yaraya serpmek suretiyle kullanılır.(11)
Tâbiîn’den Katâde (r.a.): “Her gün 21 tane çörek otu alarak onları bir bezin içinde suya koyar, bir müddet bekledikten sonra o sudan birinci gün burnunun sağ deliğine iki, sol deliğine bir damla; ikinci gün sol deliğine iki, sağ deliğine bir damla; üçüncü gün ise sağ deliğine iki, sol deliğine bir damla nezle için damlatılır.” demiştir.(12)
Peygamber (s.a.v.)’in tavsiye ettiği çörek otunun birçok hastalığa şifa olduğunu bugün modern tıp yeni yeni keşfetmektedir.
Kaynakça:
1. Müslim, Selam 29.
2. Buhârî, Tıb 7/13.
3. KARABULUT Ali Rıza, Tıbb-ı Nebevi Ansiklopedisi, Mektebe Yay., c.1, s. 191.
4. el-Ahkâf, 46/25.
5. İbn-i Kayyim el-Cevziyye, Tıbbü’n-Nebevî, Hikmet Neşriyat, c.1, s. 375.
6. A.g.e., s.176.
7. DENİZKUŞLARI Mahmut, Kur’an-ı Kerim ve Hadislerde Tıp, Marifet Yay., İstanbul 1990, s.133.
8. Dr. Mahmut Nazım Nesimi, et-Tıbbu’n-Nebevî ve’l-ilmu’l–hadis, 3/263-265.
9. A.g.e.
10. A.g.e.
11. Dr. Mahmut Nazım Nesimi, a.g.e., 3/59.
12. Tirmizî, Tıp h.no: 2070.