derya
Tue 5 January 2010, 11:36 am GMT +0200
CEHENNEM HAKKINDA
Cehennem’in var olduğunu ve dünyanın yedi tabakası altında olduğuna inanmak ve itikad etmek vacibitir. Cehhenm ateşi bin yıl yakılmış beyaz olmuş, bin yıl yakılmış kırmızı olmuş, bin yıl daha yakılarak siyah hale gelmiştir. Şu an Cehennem’in ateşi simsiyahtır. Dünya ateşi Ya Rabbi Cehennem ateşinden sana sığınırım der.
İğne deliği kadar Cehennem’de bir delik açılsa Dünya baştan sona kadar yanar. Eğer Cehennemdeki birinin elbisesi yer ve gökyüzü arasında asılırsa koku ve sıcaklığından bütün mahlukatlar ölür.
Eğer onunla insanların bağlandığı yetmişbeş santimlik bir zincir bir Dağ’ın üzerine konsa O Dağ yedi tabakaya kadar erir. Eğer Dünya’nın bir ucunda Cehennem ateşiyle yakılsa dünyanın diğer ucundaki şahıs’da yanacaktır. Yüce Allah (cc) Cehennemdekilerin vücudunu hadsiz hesapsız büyütür. Hatta Ateş onlarda daha fazla hükmetsin diye, Anne ve Babalarının kalbini kıran kişilerin butları ve Kafir kişilerin dişleri Uhud dağı kadar büyür. Vücutlarında öyle bir kaşınma meydana gelir ki; o kaşınmayla kendi kemikleri ortaya çıkar. Yedikleri zakkumdur.
Not: Zakkum bu dünyadaki bildiğimiz zakkum değildir. Eğer bu zakkumdan birazı dünyaya gelse idi kimse ondan dolayı ne yiyebilir ne de içebilirdi. içtikleri ise akan iltihap kan ve hamim olurdu.
Hamim ise son derece ısıtılmış su demektir. Karınlarına hamim (ısıtılmış su) girdiğinde sıcaklıktan iç organları paramparça olur.Buhar ve kötü kokularına ise kimse dayanamaz.Cehennem yılanlarının ağızları dünyadaki vadiler gibidir.Akrepleri ise katır büyüklüğündedir. Soktuklarında vücutlarındaki etler dökülür. Bin seneye kadar ağrı çekerler. Cehennim’in yaktığı kişiyi Yüce Allah (cc) tekrar onu eskisi gibi diriltir. En az azabı olan kişiye Yüce Allah (cc) ateşten bir ayakkabı giydirir. Sıcaklıktan beyni kaynar, bağırsakları dışarı çıkar. Cehennim’in üst üste yedi kapısı vardır. Her bir kapı bir kata aittir. Her kapının arasındaki mesafe yetmiş yıla eştir. Her kat bir üstteki kattan yetmiş derece ndaha sıcaktır.
Peygamberin (sav) ümmetinden olan bazı günahkarları Yüce Allah (cc) Peygamber efendimiz’den habersiz Cehenneme koyar.Melekler ilk onları cehenneme götürdüklerinde cehennimin kapı bekçisi olan Malik onları getiren meleklere gelenlerin kim olduklarını sorar. ‘Kim bunlar elleri şeytanların ellerine bağlı yüzleri simsiyah daha böylelerini cehennemde görmedik.’ Onları getiren melekler ‘biz bilmiyoruz Yüce Allah bize emretti bizde onları getirdik.’ Bu sefer Malik gelenlere sorar ‘Ey günahkarlar siz kimsiniz ‘onlarda Peygamberin şerefi için söyleyemiyorlar.
Peygamber (sav)’in ümmetinden olduklarını şöyle cevap veriyorlar.‘Biz üzerlerine Kur’an indirilenlerdeniz’ Onları Cehennem’in kapısına götürdüklerinde onlarda zebanileri gördüklerinde ‘Ey malik bize biraz müsade et kendi halimize ağlayalım. Sonra bizleri cehenneme koy.’ Malik onlara izin veriyor gözyaşı yerine kan çıkıncaya kadar ağlıyorlar ve Malik onlara şöyle sesleniyor ‘Eğer bu ağlamayı dünyada yapsaydınız Yüce Allah (cc) sizleri cezalandırmazdı’ Malik zebanilere emrediyor atın bunları Cehenneme onları cehenneme attıklarında her biri ‘La ilahe illallah’ diyor Ateş onlardan uzaklaşıyor Malik ateşe tut onları diyor fakat Ateş ben onları nasıl yakayım ‘La ilahe illallah’ diyorlar. Malik, Yüce Allah (cc) onların yakılmasını emretmiştir,diye söyleyince Ateş hemen onları sarıyor. Kimileri topuklarına kadar ateşe girerler kimileri dizlerine kadar kimileri göbeklerine kimileri ise boyunlarına kadar. Ateş yüzlerine yaklaştığında Malik ateşe sesleniyor yüzlerini yakma çünkü Allah için secde etmişlerdir. Kalplerini de yakma çünkü o kalpleri Ramazan ayında oruçluyken Allah için susamıştır. der. Günahkarlar o şekilde cehennemde kalırlar. Ta ki Yüce Allah (cc) Cebrail’e git ,Peygamberin ümmetinden olanların haline bak nasıllar. Cebrail gidip bakar ki közlerin içinde kötü haldedirler. Cebrailin azap meleği olmadığını bilirler ve onu Malikten sorarlar. Malik bu her zaman Muhammed (sav)’in yanına giden Cebrail’dir. Muhammed ismini duyduklarında gözyaşlarına boğulurlar. Cebrail’e seslenirler; ‘Peygamberimize selam söyle bizim halimizi ona anlat helak olduğumuzu ona söyle’ Cebrail Yüce Allah’a döndüğünde Yüce Allah (cc) Cebrail’e soruyor; ‘Nasıllardı’ Cebrail; ‘Ya Rabbi çok kötü haldeydiler’ Yüce Allah (cc) ‘senden birşey istediler mi’ ‘ Cebrail ‘Ey Rabbim bana Muhammed’e selam söyle halimizi ona bildir’ Yüce Allah (cc) Cebrail’e ‘git Muhammed’e haber ver’ der.
Cebrail, Peygamber (sav)’a gittiğinde Peygamberimizi iki parçalı dörtbin kapılı beyaz mücevherden bir çadırda bulur. Ey Allah’ın resulu ümmetin sana selam söylüyor ve diyorlar ki biz kötü bir haldeyiz, Cehennem’de helak olduk. Peygamberimiz (sav) Arşın yanına gider. Allah’a secde eder. Yüce Allah efendimize seslenir: ‘Ey habibim kaldır başını ne istersen veririm’ Efendimiz ‘Ya Rabbi Cehenneme koyduğun ümmetimi benim için affet’ der. Yüce Allah (cc) ‘git onları çıkart, senin için onları affettim’ Peygamber (sav) onların yanlarına gittiğinde ‘Ey Muhammed ateşte yandık’ derler. Peygamberimiz (sav) onları cehennem’den çıkarır. Ancak yanmış kömür gibi bir vaziyette çıkarır onları. Peygamberimiz onları hayat nehrine götürür ve yıkar, ardından yüzleri güneş gibi parlar vaziyete bürünürler. Gözleri sürmeli her biri birer genç olup çıkarlar ve daha sonra Efendimiz onları Cennete koyar.
Cehennem’in var olduğunu ve dünyanın yedi tabakası altında olduğuna inanmak ve itikad etmek vacibitir. Cehhenm ateşi bin yıl yakılmış beyaz olmuş, bin yıl yakılmış kırmızı olmuş, bin yıl daha yakılarak siyah hale gelmiştir. Şu an Cehennem’in ateşi simsiyahtır. Dünya ateşi Ya Rabbi Cehennem ateşinden sana sığınırım der.
İğne deliği kadar Cehennem’de bir delik açılsa Dünya baştan sona kadar yanar. Eğer Cehennemdeki birinin elbisesi yer ve gökyüzü arasında asılırsa koku ve sıcaklığından bütün mahlukatlar ölür.
Eğer onunla insanların bağlandığı yetmişbeş santimlik bir zincir bir Dağ’ın üzerine konsa O Dağ yedi tabakaya kadar erir. Eğer Dünya’nın bir ucunda Cehennem ateşiyle yakılsa dünyanın diğer ucundaki şahıs’da yanacaktır. Yüce Allah (cc) Cehennemdekilerin vücudunu hadsiz hesapsız büyütür. Hatta Ateş onlarda daha fazla hükmetsin diye, Anne ve Babalarının kalbini kıran kişilerin butları ve Kafir kişilerin dişleri Uhud dağı kadar büyür. Vücutlarında öyle bir kaşınma meydana gelir ki; o kaşınmayla kendi kemikleri ortaya çıkar. Yedikleri zakkumdur.
Not: Zakkum bu dünyadaki bildiğimiz zakkum değildir. Eğer bu zakkumdan birazı dünyaya gelse idi kimse ondan dolayı ne yiyebilir ne de içebilirdi. içtikleri ise akan iltihap kan ve hamim olurdu.
Hamim ise son derece ısıtılmış su demektir. Karınlarına hamim (ısıtılmış su) girdiğinde sıcaklıktan iç organları paramparça olur.Buhar ve kötü kokularına ise kimse dayanamaz.Cehennem yılanlarının ağızları dünyadaki vadiler gibidir.Akrepleri ise katır büyüklüğündedir. Soktuklarında vücutlarındaki etler dökülür. Bin seneye kadar ağrı çekerler. Cehennim’in yaktığı kişiyi Yüce Allah (cc) tekrar onu eskisi gibi diriltir. En az azabı olan kişiye Yüce Allah (cc) ateşten bir ayakkabı giydirir. Sıcaklıktan beyni kaynar, bağırsakları dışarı çıkar. Cehennim’in üst üste yedi kapısı vardır. Her bir kapı bir kata aittir. Her kapının arasındaki mesafe yetmiş yıla eştir. Her kat bir üstteki kattan yetmiş derece ndaha sıcaktır.
Peygamberin (sav) ümmetinden olan bazı günahkarları Yüce Allah (cc) Peygamber efendimiz’den habersiz Cehenneme koyar.Melekler ilk onları cehenneme götürdüklerinde cehennimin kapı bekçisi olan Malik onları getiren meleklere gelenlerin kim olduklarını sorar. ‘Kim bunlar elleri şeytanların ellerine bağlı yüzleri simsiyah daha böylelerini cehennemde görmedik.’ Onları getiren melekler ‘biz bilmiyoruz Yüce Allah bize emretti bizde onları getirdik.’ Bu sefer Malik gelenlere sorar ‘Ey günahkarlar siz kimsiniz ‘onlarda Peygamberin şerefi için söyleyemiyorlar.
Peygamber (sav)’in ümmetinden olduklarını şöyle cevap veriyorlar.‘Biz üzerlerine Kur’an indirilenlerdeniz’ Onları Cehennem’in kapısına götürdüklerinde onlarda zebanileri gördüklerinde ‘Ey malik bize biraz müsade et kendi halimize ağlayalım. Sonra bizleri cehenneme koy.’ Malik onlara izin veriyor gözyaşı yerine kan çıkıncaya kadar ağlıyorlar ve Malik onlara şöyle sesleniyor ‘Eğer bu ağlamayı dünyada yapsaydınız Yüce Allah (cc) sizleri cezalandırmazdı’ Malik zebanilere emrediyor atın bunları Cehenneme onları cehenneme attıklarında her biri ‘La ilahe illallah’ diyor Ateş onlardan uzaklaşıyor Malik ateşe tut onları diyor fakat Ateş ben onları nasıl yakayım ‘La ilahe illallah’ diyorlar. Malik, Yüce Allah (cc) onların yakılmasını emretmiştir,diye söyleyince Ateş hemen onları sarıyor. Kimileri topuklarına kadar ateşe girerler kimileri dizlerine kadar kimileri göbeklerine kimileri ise boyunlarına kadar. Ateş yüzlerine yaklaştığında Malik ateşe sesleniyor yüzlerini yakma çünkü Allah için secde etmişlerdir. Kalplerini de yakma çünkü o kalpleri Ramazan ayında oruçluyken Allah için susamıştır. der. Günahkarlar o şekilde cehennemde kalırlar. Ta ki Yüce Allah (cc) Cebrail’e git ,Peygamberin ümmetinden olanların haline bak nasıllar. Cebrail gidip bakar ki közlerin içinde kötü haldedirler. Cebrailin azap meleği olmadığını bilirler ve onu Malikten sorarlar. Malik bu her zaman Muhammed (sav)’in yanına giden Cebrail’dir. Muhammed ismini duyduklarında gözyaşlarına boğulurlar. Cebrail’e seslenirler; ‘Peygamberimize selam söyle bizim halimizi ona anlat helak olduğumuzu ona söyle’ Cebrail Yüce Allah’a döndüğünde Yüce Allah (cc) Cebrail’e soruyor; ‘Nasıllardı’ Cebrail; ‘Ya Rabbi çok kötü haldeydiler’ Yüce Allah (cc) ‘senden birşey istediler mi’ ‘ Cebrail ‘Ey Rabbim bana Muhammed’e selam söyle halimizi ona bildir’ Yüce Allah (cc) Cebrail’e ‘git Muhammed’e haber ver’ der.
Cebrail, Peygamber (sav)’a gittiğinde Peygamberimizi iki parçalı dörtbin kapılı beyaz mücevherden bir çadırda bulur. Ey Allah’ın resulu ümmetin sana selam söylüyor ve diyorlar ki biz kötü bir haldeyiz, Cehennem’de helak olduk. Peygamberimiz (sav) Arşın yanına gider. Allah’a secde eder. Yüce Allah efendimize seslenir: ‘Ey habibim kaldır başını ne istersen veririm’ Efendimiz ‘Ya Rabbi Cehenneme koyduğun ümmetimi benim için affet’ der. Yüce Allah (cc) ‘git onları çıkart, senin için onları affettim’ Peygamber (sav) onların yanlarına gittiğinde ‘Ey Muhammed ateşte yandık’ derler. Peygamberimiz (sav) onları cehennem’den çıkarır. Ancak yanmış kömür gibi bir vaziyette çıkarır onları. Peygamberimiz onları hayat nehrine götürür ve yıkar, ardından yüzleri güneş gibi parlar vaziyete bürünürler. Gözleri sürmeli her biri birer genç olup çıkarlar ve daha sonra Efendimiz onları Cennete koyar.