hafiza aise
Fri 27 April 2012, 04:58 pm GMT +0200
“Bizim de eve geç gelme sorunumuz vardı”
Mart 2007 18.SAYI
“Bizim de eve geç gelme sorunumuz vardı”
Öncelikle böyle cıvıl cıvıl renklerle kalbimize girdiğiniz için teşekkür ederim. Benim kitap okuma alışkanlığım yoktu diyebilirim; takvim yaprakları hani kısadır ya onları okumadan geçemiyorum. Bana okuma alışkanlığı kazandırdınız. Dergiye kızımın isteği üzerine abone olduk. Meğer bilmediğim ya da farkında olmadığım ne kadar sorumluluğumuz varmış bir anne, bir eş, bir komşu ya da bir evlat olarak. “Eve geç gelen erkekler” adlı yazınıza eşimle çok güldük. Bizim de böyle bir sorunumuz vardı. Kendimize dersler çıkarttık. Ayrıca “Ev hanımı kendisini keşfediyor” konulu yazınızı da çok beğenmiştim. Ben şunu anladım ki hatalı olan özür dilemesini, hoşuna giden bir şey için de karşısındakine teşekkür etmesini bilirse evlilikte pek bir sorun olmuyor. Bu konuda başyazarımızın kaleme aldığı “Aile Saadeti”nin büyük faydalarını görüyoruz. Değerli büyüğümüzden Allah razı olsun. Başyazılarıyla kalbimizi titretiyor. Dergiyi devamlı elimin altında tutmaya çalışıyorum, tabi ki kızımdan sıra gelirse. İlk bir hafta dergiyi okulda arkadaşlarıyla beraber okuyorlar. Ben de eve gelen misafirlerimle okuyorum. Onların da çok hoşuna gidiyor. Birçok tanıdığım abone oldu.
Neriman Öztunca / Karabük
Okuyup da gözyaşlarıma hakim olmak çok zor
Şu günlerde derginizin hediye ettiği “Yola Çıkmak” kitabını okuyorum. Ne muhteşem! Okurken gözyaşlarına hakim olmak çok zor. Emeği geçenlerden Allah razı olsun.
Rukiye Mengüş / Adana
Dergiyle yaşantısına çeki düzen verenleri görüyorum
Öncelikle Kahramanmaraş’tan selam ve sevgilerimizi gönderiyoruz. Derginiz her yaşta insana hitap ettiği için çok beğeniyoruz. Dört çocuklu bir ailenin en büyük kızıyım. 18 yaşındayım ve ÖSS’ye hazırlanıyorum. Semerkand Aile Dergisi’ni çıkarmakla çok iyi ettiniz. Başarılı yollar kat ettiğinize inanıyoruz. Bu dergi sayesinde yaşamına biraz çeki düzen verip değişenleri gördükçe mutlu oluyorum.
Firdevs Bülbül / Ardahan
Sınıfın çocuk ruhlusu Esma
Semerkand Aile Dergisi dün elime geçer geçmez arkadaşlarım tarafından el konuldu. Sürekli el değiştiriyor. Herkes inceleyip faydalanmak istiyor. Sınıfımızın çocuk ruhlusu Esma, hemen çocuk bölümündeki hikayelere, fıkra ve bilmecelere saldırıyor. Herkes farklı sayfalarda buluyor kendini.
Çağla Yıldırım / Karabük
Gençler ikilemde
Derginizin bana hitap eden o kadar çok konusu var ki… Böyle bir güzellik evimize geldiği için son derece şanslı olduğum kanısındayım. Dergi konusunda bir şey daha söylemek istiyorum. Bu arada eğer bir kitap çıkarabilirsem bunda Semerkand, Semerkand Aile, Mostar dergilerinin katkısı büyük olacak. İnsanlar, hele de gençler özüne uygun yaşamla bunun tam tersi yaşam arasında ikilemde. Böyle bir durumda dergimiz bize gerçekten rehber oluyor. Yüreğinize, emeğinize sağlık.
Ayşe Keçe / Kahramanmaraş
Her gün içimizi ısıtan “sensin” sayfalarınla
Hasretlerimiz düğüm düğüm selamlarda gizlenir ve seher yelleriyle gönderilir, yar olan uzak diyarlara. Selamların en güzeliyle başlar ve selamla sona erer bütün mektuplar. Semerkand Aile dergimizi bir dergi olarak değil aileden biri olarak görüyoruz. Sanki gurbete giden kardeşimizi özlemle bekler gibi bekliyoruz. Her gün içimizi ısıtan asıl “sensin” sıcacık sayfalarınla. Selamlar…
Meryem Karaosmanoğlu / İzmit
Gençlere de hitap ettiğini anladım
Derginizle annem sayesinde tanıştım. 15 yaşındayım. İlk başta sadece anne ve babamın okuyabileceğini düşündüm. Daha sonra okuyunca gençlere de hitap ettiğini anladım. İçinde her konuda bilgi olması çok hoşuma gitti. Bazı dergilerde basit konular anlaşılmaz bir biçimde karmakarışık anlatılıyor. Bu da beni okumaktan uzaklaştırıyor. Fakat Semerkand Aile Dergisi’nde seçkin ve anlaşılır bir üslup olduğu için çok şanslıyım. Anlam veremediğim konuları sizin sayenizde açıklığa kavuşturabiliyoruz. Allah hepinizden razı olsun.
Elif Nur Özkan / İstanbul