hafiza aise
Fri 18 May 2012, 01:44 pm GMT +0200
ANNEMİ ÜZDÜĞÜMDE…
Ocak 2012 76.SAYI
Şefkat kahramanı, vefakar annelerimiz… Evladı için varını yoğunu ortaya koyan fedakar annelerimiz. Karşılıksız veren, sevgisiyle büyüten, bir ömür boyu koruyup gözeten gözümüzün nurları. Onlar bizi doğurup büyütmekle kalmıyor, derdimizle dertleniyor, sevincimizle kanatlanıyorlar adeta. Bize kırıldıklarında ise paramparça da olsa yürekleri, bir ufacık gözyaşımızla, boyun büküp el öpüşümüzle unutmuyorlar mı tüm kırgınlıklarını? Ana yüreğinin içinde adeta koskoca bir şefkat okyanusu gizli. O okyanusa girenler, başka hiçbir yürekte o engin duyguları bulamıyorlar. “Ana gibi yar, Bağdat gibi diyar olmaz” diyenler bu manayı özetliyorlar kısacası.
Biz de bu ay, başımızın tacı annelerimize karşı tavırlarımızı konu edinelim istedik. Onları üzdüğümüzde neler hissediyoruz? Daha sonra durumu nasıl toparlıyoruz?
Gençler sorumuz karşısında adeta içlerini döktüler. Hem annelerine sevgilerini ilan ettiler, hem de kimi zaman onları istemeden de olsa incittiklerini ve hatalarını itiraf ettiler. Özür ve telafi çabaları ise birbirinden değişik ve okunmaya değer. İşte cevaplar…
ANNE DEMEK AFFETMEK DEMEKTİR
İster haklı ister haksız olsun annemi üzdüğümde hissettiğim, sadece onu üzdüğüm ve bunun sonucunda suçluluk duygusuyla harmanlaşmış tarifi pek de mümkün olmayan vicdani hissiyattır. Ve tüm bunların sonucunda yapmam gereken tek bir şey vardır. Kalbini kırdığım, üzdüğüm annemin gönlünü almak; suçlu, haklı aramadan yapabilmek bunu… Üzülmesi gereken en son kişidir anne ve hiçbir özür cümlesi “Seni her şeye rağmen, ne olursa olsun, ne kadar zaman geçerse geçsin hep seviyorum seveceğim” kadar etkili ve içten olamaz. Biliyorum ki annem de biricik nazlı evladını anlar ve affeder :). Anne demek affetmektir, anne demek anlamaktır, anne demek merhamettir, anne demek vicdandır ve dünyanın en doğru mahkemesidir... Seni seviyorum annem.
MERVE MERİÇ, 19
KENDİMİ TUTABİLİYORSAM SUSUYORUM
Annem, değerlim. En değerlimin yüreğine hüzün bırakıyorsam, acı veriyorsam ona hiç hak etmeden, benim yüreğim onun yüreğinden daha karanlık olur. Üzmemeye çalışıyorum. Ama ne kadar üzmemeye çalışsam da her anne kız gibi bizim de bazen anlaşamadığımız zamanlar oluyor. Bu zamanlarda kendimi tutabiliyorsam susuyorum, sakinleşinceye kadar konuşmamayı tercih ediyorum. Kısa bir zaman sonra hiçbir şey olmamış gibi yanına gidiyorum. Annem de beni üzgün görmeye dayanamayıp affediyor. Yaşımın daha küçük olduğu zamanlarda annemi üzdüğümde pek bilinçli değildim ama kalbimde bir eziklik, burukluk hissediyordum. Şimdi ise annemi üzdüğümde hem bu dünyada hem de ahirette karşılığımın geleceğini biliyorum. Bu derece değerli bir insanı, Allah Teala’nın cenneti ayaklarının altına koyduğu bir insanı üzmek bana ve bize yakışmaz, yakışmamalı diyorum. Onlar üzülmeyi hak etmiyor.
İLKNUR TOPUZ, 21
İLK ADIMI ANNEMDEN BEKLİYORUM, AMA…
Gün içerisinde yaşadığım olumsuzluklar yüzünden bazen anneme karşı kırıcı olabiliyorum istemeden de olsa. Bu durum karşısında üzülsem de hemen özür dileyemiyorum bazen, suçlu olduğumu bilsem de ilk adımı annemden bekliyorum. Fakat daha sonra dayanamayıp bir şekilde gönlünü alıyorum. Bunu bazen içten bir öpücükle bazense bir çiçek buketiyle sağlıyorum.
Vildan TÜRKKAN, 22
ANNEM DARILDIĞINI HİÇ BELLİ ETMEZ
Annemi üzmemeye çok dikkat ederim ama mutfakta pek anlaşamıyoruz. Özellikle yemek yapmak ve düzen konusunda dayanamayıp kızıyorum. İlk 5 dakika içinde ya bir şey yokmuş gibi davranırım, sonra konuşuruz olay kapanır. Böyle durumlarda darıldığını belli etmez annem, ama vicdanım da hiç rahat durmaz. Benim için harcadığı emekleri hatırlayınca daha rahatsız olup üzülüyorum. Utanıp özür diliyorum. Annesi vefat eden bir çok büyüğüm “Keşke annem olsaydı da her dediğini yapsaydım, sözünü tutsaydım” diye pişmanlıklarını dile getirirler. Büyüklerimin bu sözünü hatırlayıp, elimden gelen gayreti göstermeye çalışıyorum.
HANİFE IŞIK, 23
BAHÇEDEN KOPARDIĞIM BİR ÇİÇEK ARAMIZI DÜZELTMEYE YETİYOR
Elimden geldiğince annemle aramı iyi tutmaya çalışıyorum ama bazen aramız bozuluyor. Böyle durumlarda annemle oturup konuşmaya çalışıyorum. Genelde beni anlamıyor ama yine de benim hayatımdaki en değerli hanım o olduğu için ve ondan vazgeçmeyeceğim için alttan almaya çalışıyorum. Hiç yapamazsam kendimi köşeye çekip tefekkür etmeye çalışıyorum ve annelerin hiç üzülmemesi gerektiğini hatırlıyorum. Bu yüzden aramı düzeltmek için her şeyi yapıyorum. Genelde ona bahçeden kopardığım bir çiçek aramızı düzeltmeye yetiyor :).
Fethullah KAYA, 20
GÜLSÜN DİYE EĞLENCELİ BİR ŞEYLER ANLATIYORUM
Annemi üzdüğümde yaşadığım ilk his elbette pişmanlık oluyor. Eğer kendimi gerçekten haklı görüyorsam bazen pişmanlığın yerini iyi ki dedim düşüncesi alıyor. Pişman olduysam onu neşelendirecek, yaşanan durumu telafi edecek şeyler yapmaya çalışıyorum. Bazen gülsün ya da aramızda iletişim olsun diye de yaşadığım güzel, eğlenceli bir şeyi anlatıyorum.
Selda ÖZGÜRBÜZ, 20
ANNEMİ ÜZÜNCE BEN DE ÜZÜLÜYORUM
Ben de üzülüyorum. Keşke yapmasaydım diyorum. Fakat düzeltmek için hiçbir çaba göstermiyorum. Zamanla zaten annem beni affediyor.
Halil ACAR, 21
ARAMIZI DÜZELTMEK İÇİN KEDİ GİBİ SIRNAŞIYORUM
Vicdan azabı çekiyorum. Yaptığımın buna değemeyeceğini hissediyorum. Onu hiçbir şeye değişmeyeceğimi düşünüp ondan özür diliyorum ve aramı düzeltmek için kedi gibi ona sırnaşıyorum.
Kerem TURGUT, 19
Gülnar AKBULUT