sümeyra
Fri 27 January 2012, 10:50 am GMT +0200
Ailenizde Kabul Edilir Kurallar Oluşturun
Ailede kuralsızlık, katı kurallar kadar tehlikelidir. Birlikte konulan kural, en iyi kuraldır.
Çocuklarını anlamayan anne ve babaları çok zor günler beklemektedir.
Siz hiç çocuk olmadınız mı?
Çocuk "hata yaparım" korkusuna kapılana, hiçbir şey yapamaz.
Asla "nefret ediyorum" demeyin. "Seni çok seviyorum" deyin.
Suç, cezayla değil, sevgiyle ortadan kalkar.
İLK SÖZ
Kuralsız bir aile hayatı düşünülemez. An¬cak, aile kurallarının dayanılmaz olması da hiç düşünülemez.
BU MEKTUBU OKUYUN
Merhaba Halit Bey,
Biz yeni evli bir çiftiz. Eşim de ben de iki yıllık öğ¬retmeniz- Sizin öğrenciniz olamadım ama, kitapla¬rınızdan yararlandığım için, yine de öğrenciniz sa¬yılırım.
Alanımın gereği eğitim kitaplarınızdan çok istifade ediyorum.
Eşimle birlikte hem size mektup yazma hazzını yaşamak, hem de bir istekte bulunmak istedik.
Biz ideal bir aile kurmak ve ideal bir eş olmak istiyoruz. Bunun için deneyimlerinizi bizimle paylaşır mısınız?
Mutlaka görüşebilmek dileği ile...
Sevgi ve saygı ile kalın...
Erdi - Nebahat Yardım
ÖNERİLER
Evlilik hayatı, yeni bir dünyanın iki kişi tarafından oluşturul¬muş biçimidir. Mühendisi de, ustası da, işçisi de bu iki kişi olan eş¬lerdir. Aile hayatı ne kadar iyi planlanıp, yürütülürse, o kadar mut¬luluk ve huzur verir.
BİR UYARI
Hocamız, yeni evli olan öğrencisine kızıyordu:
"Siz evliliği ne sanıyorsunuz?" diye çıkıştı. Size göre evlilik, bü¬tün ihtiyaçların başkaları tarafından karşılandığı bir tatil faslı mı? Veya bir sinemaya gidip, hayali bir film izleme mi? Yoksa tozpembe rüyalarla geçen bir uyku mu?
Gözünü aç. Evlilik bir rüya, bir hayal değil. Evlilik, hayatın özü, hayatın kendisi, üzüntü ve sevincin birlikte yaşandığı bir ömür zinciri.
Evliliği ne kadar basite alırsanız, o kadar zayıf ve kısa ömürlü olur. Ne kadar ciddîye alır ve ciddî temeller üzerine kurarsanız;1 o kadar da uzun ömürlü olur.
Evliliğe, gençliğin zevkleri ve beklentileri gözüyle bakanlar, asla evlilik yuvasının zevkine ve hazzına varamazlar. Ancak evliliği dün¬ya ve ahiret birlikteliği olarak görenler, aile yuvalarını "Cennet kö¬şelerinden bir köşe "ye çevirebilirler.
ÇOK ÖNEMLİ
Çalışmaları ile dikkatimi çeken değerli bir arkadaşım vardı. Her zaman etrafına neşe saçar, problemleri dert etmez, onları büyüt-mezdi. Dünyaya bakış açısı yapıcı ve çok olumluydu. Etrafına bak¬tığında üzülecek konuları değil, ibret alınacak ve dersler çıkarılacak noktaları yakalardı.
Bu kıymetli dostumun bu güzel davranışlarının nasıl oluştuğu¬nu, içindeki bu huzurun ve bu mutluluğun nasıl yeşerdiğini merak ederdim. Çünkü okuduğu kitaplar, çalıştığı yer belliydi. Öylesine lüks bir imkânı yoktu. Hatta evi kirada idi, arabası da yoktu. Çocukları okuyor, zaman zaman da para yetiştiremiyor, sıkıntı çeki¬yordu. Daha da önemlisi yaşlı ve hasta bir annesi vardı. O da gün¬lük bakım istiyordu.
Bunca problemlere rağmen etrafına huzur saçan bir insandı. Ama her şeyin sırrını evini ziyaret edince anlamıştım.
iki çocuk, bir hanım, yaşlı bir anne âdeta o evde bir sevgi yuma¬ğı oluşturmuşlardı.
Akşam eve dönen evin beyi, annesine, eşine ve çocuklarına iltifat¬lar yağdırıyor, onların gönüllerini alıyor, problemlerini dinliyordu.
Eşine: "İçimizde en fedakâr sensin, seninle gurur duyuyorum. Akşama kadar sağa sola koşturuyorsun, hasta anneme bakıyorsun. İki çocuk yetiştiriyorsun. Bütün bunlara rağmen yine en güzel yemekleri yapıyorsun, bize sunuyorsun. Sen olmasan ben ne yapar¬dım?" diyordu.
Annesine ise; "Hastalığın Allah'ın bir lütfu olduğunu, günahları affettirmek için verildiğini, karşılığında ebedi bir gençlik ve ebedi bir cennet alacağını" anlatıyor, ondan dualar istiyordu.
Çocuklarına da iltifatlar edip, onların başarılarını büyütüyor, "Sizi bugün daha iyi buldum. Bu gidişle, okuldaki arkadaşlarınızı geride bırakırsınız." diyordu.
Evin bu huzurunu ise, kıymetli dostum şöyle özetliyordu:
"Allah'ın verdiği o kadar güzel nimetler varken nasıl şikâyet ede¬yim? Bu kadar nimetlerden sonra Allah'tan bir şey istemeye utanı¬rım. Haya ederim.
Bizlere paha biçilmez vücut nimetini verdi. Bizleri insan yaptı. En pahalı organlarla donattı. Kâinatı bize hizmetkâr kıldı. Bütün nimetleri önümüze serdi. Ev, eş, çocuk, anne ve baba nasip etti. Al¬lah'a şükür maaşım var, ay sonunu çıkarıyorum. Daha Allah'tan ne isteyeyim? Bunlar yetmez mi?"
Evde sevgi atmosferinin nasıl oluştuğunu çok iyi anlamıştım.
Unutmayalım ki; Saygısızca konuşmak, aşağılamak ya da kaba davranışlar için¬de olmak...
* Asla "özür dilerim" dememek ya da bunu içten söylememek...
* Onlar orada bulunmadıklarında haklarında olumsuz konuş¬mak, onları eleştirmek ya da şikâyet etmek...
* Söz vermek ama tutmamak...
* Geçmişle yaşamak...
* Hep karamsar bir tablo çizmek...
* Eşlere güvenmemek...
* Başkası tarafından yönlendirilmek...
Aile huzuruna çok zarar verir.
Unutmayalım ki;
* Kabullenmek,
* Anlamak,
* Yakın olmak,
* Sadık olmak,
* Özür dilemek,
* Verdiği sözü tutmak,
* Bağışlamak,
Ailenin huzur kaynağıdır.
Ailede kuralsızlık, katı kurallar kadar tehlikelidir. Birlikte konulan kural, en iyi kuraldır.
Çocuklarını anlamayan anne ve babaları çok zor günler beklemektedir.
Siz hiç çocuk olmadınız mı?
Çocuk "hata yaparım" korkusuna kapılana, hiçbir şey yapamaz.
Asla "nefret ediyorum" demeyin. "Seni çok seviyorum" deyin.
Suç, cezayla değil, sevgiyle ortadan kalkar.
İLK SÖZ
Kuralsız bir aile hayatı düşünülemez. An¬cak, aile kurallarının dayanılmaz olması da hiç düşünülemez.
BU MEKTUBU OKUYUN
Merhaba Halit Bey,
Biz yeni evli bir çiftiz. Eşim de ben de iki yıllık öğ¬retmeniz- Sizin öğrenciniz olamadım ama, kitapla¬rınızdan yararlandığım için, yine de öğrenciniz sa¬yılırım.
Alanımın gereği eğitim kitaplarınızdan çok istifade ediyorum.
Eşimle birlikte hem size mektup yazma hazzını yaşamak, hem de bir istekte bulunmak istedik.
Biz ideal bir aile kurmak ve ideal bir eş olmak istiyoruz. Bunun için deneyimlerinizi bizimle paylaşır mısınız?
Mutlaka görüşebilmek dileği ile...
Sevgi ve saygı ile kalın...
Erdi - Nebahat Yardım
ÖNERİLER
Evlilik hayatı, yeni bir dünyanın iki kişi tarafından oluşturul¬muş biçimidir. Mühendisi de, ustası da, işçisi de bu iki kişi olan eş¬lerdir. Aile hayatı ne kadar iyi planlanıp, yürütülürse, o kadar mut¬luluk ve huzur verir.
BİR UYARI
Hocamız, yeni evli olan öğrencisine kızıyordu:
"Siz evliliği ne sanıyorsunuz?" diye çıkıştı. Size göre evlilik, bü¬tün ihtiyaçların başkaları tarafından karşılandığı bir tatil faslı mı? Veya bir sinemaya gidip, hayali bir film izleme mi? Yoksa tozpembe rüyalarla geçen bir uyku mu?
Gözünü aç. Evlilik bir rüya, bir hayal değil. Evlilik, hayatın özü, hayatın kendisi, üzüntü ve sevincin birlikte yaşandığı bir ömür zinciri.
Evliliği ne kadar basite alırsanız, o kadar zayıf ve kısa ömürlü olur. Ne kadar ciddîye alır ve ciddî temeller üzerine kurarsanız;1 o kadar da uzun ömürlü olur.
Evliliğe, gençliğin zevkleri ve beklentileri gözüyle bakanlar, asla evlilik yuvasının zevkine ve hazzına varamazlar. Ancak evliliği dün¬ya ve ahiret birlikteliği olarak görenler, aile yuvalarını "Cennet kö¬şelerinden bir köşe "ye çevirebilirler.
ÇOK ÖNEMLİ
Çalışmaları ile dikkatimi çeken değerli bir arkadaşım vardı. Her zaman etrafına neşe saçar, problemleri dert etmez, onları büyüt-mezdi. Dünyaya bakış açısı yapıcı ve çok olumluydu. Etrafına bak¬tığında üzülecek konuları değil, ibret alınacak ve dersler çıkarılacak noktaları yakalardı.
Bu kıymetli dostumun bu güzel davranışlarının nasıl oluştuğu¬nu, içindeki bu huzurun ve bu mutluluğun nasıl yeşerdiğini merak ederdim. Çünkü okuduğu kitaplar, çalıştığı yer belliydi. Öylesine lüks bir imkânı yoktu. Hatta evi kirada idi, arabası da yoktu. Çocukları okuyor, zaman zaman da para yetiştiremiyor, sıkıntı çeki¬yordu. Daha da önemlisi yaşlı ve hasta bir annesi vardı. O da gün¬lük bakım istiyordu.
Bunca problemlere rağmen etrafına huzur saçan bir insandı. Ama her şeyin sırrını evini ziyaret edince anlamıştım.
iki çocuk, bir hanım, yaşlı bir anne âdeta o evde bir sevgi yuma¬ğı oluşturmuşlardı.
Akşam eve dönen evin beyi, annesine, eşine ve çocuklarına iltifat¬lar yağdırıyor, onların gönüllerini alıyor, problemlerini dinliyordu.
Eşine: "İçimizde en fedakâr sensin, seninle gurur duyuyorum. Akşama kadar sağa sola koşturuyorsun, hasta anneme bakıyorsun. İki çocuk yetiştiriyorsun. Bütün bunlara rağmen yine en güzel yemekleri yapıyorsun, bize sunuyorsun. Sen olmasan ben ne yapar¬dım?" diyordu.
Annesine ise; "Hastalığın Allah'ın bir lütfu olduğunu, günahları affettirmek için verildiğini, karşılığında ebedi bir gençlik ve ebedi bir cennet alacağını" anlatıyor, ondan dualar istiyordu.
Çocuklarına da iltifatlar edip, onların başarılarını büyütüyor, "Sizi bugün daha iyi buldum. Bu gidişle, okuldaki arkadaşlarınızı geride bırakırsınız." diyordu.
Evin bu huzurunu ise, kıymetli dostum şöyle özetliyordu:
"Allah'ın verdiği o kadar güzel nimetler varken nasıl şikâyet ede¬yim? Bu kadar nimetlerden sonra Allah'tan bir şey istemeye utanı¬rım. Haya ederim.
Bizlere paha biçilmez vücut nimetini verdi. Bizleri insan yaptı. En pahalı organlarla donattı. Kâinatı bize hizmetkâr kıldı. Bütün nimetleri önümüze serdi. Ev, eş, çocuk, anne ve baba nasip etti. Al¬lah'a şükür maaşım var, ay sonunu çıkarıyorum. Daha Allah'tan ne isteyeyim? Bunlar yetmez mi?"
Evde sevgi atmosferinin nasıl oluştuğunu çok iyi anlamıştım.
Unutmayalım ki; Saygısızca konuşmak, aşağılamak ya da kaba davranışlar için¬de olmak...
* Asla "özür dilerim" dememek ya da bunu içten söylememek...
* Onlar orada bulunmadıklarında haklarında olumsuz konuş¬mak, onları eleştirmek ya da şikâyet etmek...
* Söz vermek ama tutmamak...
* Geçmişle yaşamak...
* Hep karamsar bir tablo çizmek...
* Eşlere güvenmemek...
* Başkası tarafından yönlendirilmek...
Aile huzuruna çok zarar verir.
Unutmayalım ki;
* Kabullenmek,
* Anlamak,
* Yakın olmak,
* Sadık olmak,
* Özür dilemek,
* Verdiği sözü tutmak,
* Bağışlamak,
Ailenin huzur kaynağıdır.