rabia
Wed 2 June 2010, 03:54 pm GMT +0200
MELEKLERİN GÖLGELEDİĞİ SEVGİLİ
Güzeller güzeli Muhammed(s.a.v) ve arkadaşları gece ve gündüz yol aldılar.Sonunda Şam şehrine vardılar.Meysere ilk defa bu kadar rahat bir yolculuk yapmıştı.Hiç yorulmamıştı.Gözü hep Muhammed'in(s.a.v) üstündeydi.Hep onu inceliyordu.Beraberinde geldiği o güzel insanın her haline ve davranışına hayran kalmıştı.Beraberinde geldiği o güzel insanın her haline ve davranışına hayran kalmıştı.Ona bakmaya doyamıyor, gözlerini ondan ayıramıyordu.Her an onunla olmak istiyordu.
Muhammed(s.a.v), Şam'da Hatice'nin mallarını satmış, çok büyük kar elde etmişti.İlk defa yaptığı bu işte, böyle bir başarı elde etmesine yol arkadaşları çok şaşırdılar.İşlerini bitirdikten snra develerini yükleyip dönüş yoluna koyuldular.
Hava çok sıcaktı.Çöl kumlarının üzerine sanki ateşten oklar yağıyordu.Meysere sık sık güneşe bakıyordu.Bu sıcağa kendisi alışıktı.Ama Muhammed'e (s.a.v) kıyamıyordu.Onun gül teninin incinmesini istemiyordu.Çünkü o, yerde ve gökte övülmüş olan peygamberdi.Bunu, kendisinden başka kimse bilmiyordu.Fakat yüceler yücesi Allah, peygamberini bu uzun yolda da en güzel şekilde koruyacaktı.Issız çöller sesiz, Meysere ise çaresizdi...
Kervan kızgın kumlarda bata çıka yol alırken bir mucize gerçekleşti.Gökyüzünde bulutlar belirdi ve kümelenip Muhammed'i (s.a.v) gölgelediler.Bulutlar kervanla birlikte ilerliyor ve yolcuların üzerinden ayrılmıyordu.Gözlerini dört açan Meysere, her şeyin farkındaydı.Bir Muhammed'e(s.a.v), bir de üzerlerinden hiç ayrılmayan ak bulutlara bakıyordu.Bu bulutlar sanki akıllıydı.Tek bir merkezden emir almış gibi Muhammed'i(s.a.v) izliyorlardı.
Bulutların gölgesinde her şeyden habersiz diğer yolcular da serin ve rahat bir yolculuk yaptılar.Meysere heyecanından yerinde duramıyor, bir an önce eve dönüp gördüklerini Hatice'ye anlatmak için sabırsızlanıyordu.
Alıntı
Güzeller güzeli Muhammed(s.a.v) ve arkadaşları gece ve gündüz yol aldılar.Sonunda Şam şehrine vardılar.Meysere ilk defa bu kadar rahat bir yolculuk yapmıştı.Hiç yorulmamıştı.Gözü hep Muhammed'in(s.a.v) üstündeydi.Hep onu inceliyordu.Beraberinde geldiği o güzel insanın her haline ve davranışına hayran kalmıştı.Beraberinde geldiği o güzel insanın her haline ve davranışına hayran kalmıştı.Ona bakmaya doyamıyor, gözlerini ondan ayıramıyordu.Her an onunla olmak istiyordu.
Muhammed(s.a.v), Şam'da Hatice'nin mallarını satmış, çok büyük kar elde etmişti.İlk defa yaptığı bu işte, böyle bir başarı elde etmesine yol arkadaşları çok şaşırdılar.İşlerini bitirdikten snra develerini yükleyip dönüş yoluna koyuldular.
Hava çok sıcaktı.Çöl kumlarının üzerine sanki ateşten oklar yağıyordu.Meysere sık sık güneşe bakıyordu.Bu sıcağa kendisi alışıktı.Ama Muhammed'e (s.a.v) kıyamıyordu.Onun gül teninin incinmesini istemiyordu.Çünkü o, yerde ve gökte övülmüş olan peygamberdi.Bunu, kendisinden başka kimse bilmiyordu.Fakat yüceler yücesi Allah, peygamberini bu uzun yolda da en güzel şekilde koruyacaktı.Issız çöller sesiz, Meysere ise çaresizdi...
Kervan kızgın kumlarda bata çıka yol alırken bir mucize gerçekleşti.Gökyüzünde bulutlar belirdi ve kümelenip Muhammed'i (s.a.v) gölgelediler.Bulutlar kervanla birlikte ilerliyor ve yolcuların üzerinden ayrılmıyordu.Gözlerini dört açan Meysere, her şeyin farkındaydı.Bir Muhammed'e(s.a.v), bir de üzerlerinden hiç ayrılmayan ak bulutlara bakıyordu.Bu bulutlar sanki akıllıydı.Tek bir merkezden emir almış gibi Muhammed'i(s.a.v) izliyorlardı.
Bulutların gölgesinde her şeyden habersiz diğer yolcular da serin ve rahat bir yolculuk yaptılar.Meysere heyecanından yerinde duramıyor, bir an önce eve dönüp gördüklerini Hatice'ye anlatmak için sabırsızlanıyordu.
Alıntı