Hadice
Thu 7 October 2010, 10:06 am GMT +0200
Evliliği Konusunda Yetim Kızın Emir Vermesi:
Buna dair Ebû Musa'nın hadisi:
1- Dârimî, Ibnu Hibban, Hâkim, Dârekutnî, Ahmed, Ibnu Ebî Şeybe Musannafta, Ebû Ya'lâ, Bezzâr ve Taberânî, Ebû Musa el-Eş'arî'den Rasûlullah'ın (s.a.v.) şöyle buyurduğunu rivayet ederler: "Evliliği konusunda yetim kızın emir vermesi istenir, susacak olursa, izin vermiştir demektir. Ama reddederse nikaha zorlanamaz. [304]
Ebu Hüreyre’nin Hadisi
2- Ebû Davud, Tirmizî, Nesaî, Ibnu Ebî Şeybe ve Ibnu Hibban, Ebû Hüreyre'den Rasûlullah'ın (s.a.v.) şöyle buyurduğunu naklederler: "Evliliği konusunda yetim kızın emir vermesi istenir, susarsa, bu onun izin vermesidir. Ama reddederse, nikâhlanması caiz değildir.[305]
Îbnu Abbas'in Hadisi:
3- Nesaî, Dârekutnî ve Ibnu Hibban -Malik'in yukarıda geçen senediyle- Ibnu Abbas'm merfu hadisini şu lafızlarla naklederler: "Dul kadın, kendi hakkında karar verme hususunda velisinden daha hak sahibidir. İzin vermesi ise, susmasıdır. [306]
Ayrıca Ibnu Abbas'tan değişik vecihlerle ve benzeri lafızlarla bu hadisi rivayet etmişlerdir. Ebû Davud da başka bir vecihten yine Ibnu Abbas'tan nakletmektedir. [307]
Buna dair Ebû Musa'nın hadisi:
1- Dârimî, Ibnu Hibban, Hâkim, Dârekutnî, Ahmed, Ibnu Ebî Şeybe Musannafta, Ebû Ya'lâ, Bezzâr ve Taberânî, Ebû Musa el-Eş'arî'den Rasûlullah'ın (s.a.v.) şöyle buyurduğunu rivayet ederler: "Evliliği konusunda yetim kızın emir vermesi istenir, susacak olursa, izin vermiştir demektir. Ama reddederse nikaha zorlanamaz. [304]
Ebu Hüreyre’nin Hadisi
2- Ebû Davud, Tirmizî, Nesaî, Ibnu Ebî Şeybe ve Ibnu Hibban, Ebû Hüreyre'den Rasûlullah'ın (s.a.v.) şöyle buyurduğunu naklederler: "Evliliği konusunda yetim kızın emir vermesi istenir, susarsa, bu onun izin vermesidir. Ama reddederse, nikâhlanması caiz değildir.[305]
Îbnu Abbas'in Hadisi:
3- Nesaî, Dârekutnî ve Ibnu Hibban -Malik'in yukarıda geçen senediyle- Ibnu Abbas'm merfu hadisini şu lafızlarla naklederler: "Dul kadın, kendi hakkında karar verme hususunda velisinden daha hak sahibidir. İzin vermesi ise, susmasıdır. [306]
Ayrıca Ibnu Abbas'tan değişik vecihlerle ve benzeri lafızlarla bu hadisi rivayet etmişlerdir. Ebû Davud da başka bir vecihten yine Ibnu Abbas'tan nakletmektedir. [307]