meryem
Thu 10 February 2011, 09:24 pm GMT +0200
Yeryüzünün Yaratılması Konusunda Kullanılan Tabirler
Yerkürenin yaratılması konusunda en çok kullanılan madde "halk" kökü ve müştaklarıdır. Halk yerin mutlak olarak yaratılması anlamını ifade ediyor. Bunlardan bir kısmı göklerle birlikte zikredilmiştir. Şöylece sıralayabiliriz: [510]
Yerin yoktan var edilmesine dair göklerle birlikte ifade edilen "Bedf u's-semâvâti ve'l-ard:
“O gökleri ve yeri yoktan var edendir" [511] fatara: yoktan yaratma fiili ile, göklerle birlikte [512] "Fâtıru's-semâvâtı ve'l-ard: Göklerin ve yerin yoktan yaratıcısı" [513] âyetlerinde geçer.
"Yaratmak" köküyle tesbit ettiğimiz bu âyetlerden başka ,
"Ce'ale'l arda fîrâşen: “Yeri döşek yaptı" [514]
"Ce'ale'l-arda karâren: “Yeri durulacak yer yaptı" şeklinde [515] âyetlerinde geçer.
"Ce'ale'l-arda zelûlen: “Yeri alçak ve boyun eğer yaptı" [516],
"Ce'ale'1-arda bisâten: “Yeri bir döşek yaptı" [517],
Kifât: (toplanma yeri) [518],
"Ce'ale lekümü'1-arda mehden: “Yeryüzünü beşik yaptı" [519],
"Ce'ale lekümü'1-arda bişâten: “Allah size yeri bir döşek yaptı" [520] âyetlerinde geçer.
"Ce'ale" köküyle yerin andırdığı çeşitli şekiller ifade olunur.
"Ve'1-arda ferâşnâha: “Yeri Biz döşedik" [521],
"Ve'1-arda vada'aha lil enam: “(Allah) yeri halk için alçaltıp döşedi" [522], arzı döşedi, döşedik mânâsına medde, medednâ" şeklînde [523], sutihat: döşendi, [524], yine döşedi mânâsında: Tahâha [525], yuvarlamak anlamında: "dehâha" [526] âyetinde geçmektedir.
Daha önce de bahsettiğimiz gibi göklerle yer aynı maddeden (duman) yaratılmıştır. Çünkü başlangıçta gök ve yer bitişik idi (kânetâ ratka) [527]. Allah bunları fetk ederek (her birini ayırd ederek) ayrı ayrı yaratmıştır.
Yeryüzünde büyük büyük latalar, kara parçaları yaratılmıştır. "Arzda birbirine komşu kıtalar vardır" [528]. Jeoloji ilmi bugün kıtaların ve denizlerin 1. zamanda oluştuğunu ifade ediyor. Güney Amerika ile Afrika kıtasının bitişik olduğunu, birtakım tektonik hareketlerle birbirinden ayrıldığını belirtiyorlar. Kur'ân'ın "komşu kıtalar" ifadesi, Eski Dünya denilen Asya, Avrupa, Afrika kıtalarını hatırlatıyor. Yeryüzünün ilk teşekkülü sırasında yerden ve içindeki sıcak mayilerden fışkıran buharlar ve gazlar atmosferi meydana getirmiştir. Bunların yere yağmur halinde yağmasıyla denizleri, okyanusları meydana getirdiği ileri sürülüyor. Buharlaşıp yağmur yağma olayı çok tekrar etmiştir. Arzın soğumaya başladığı sırada ağır maddeler dibe çökmüş, ovaları ve deniz diplerini meydana getirmiş, hafif kısımlar yukarıda kalarak tepeleri ve dağları teşkil etmiştir. Çünkü soğuyan kabuk mütecanis ve aynı ağırlıkta değildir [529].
[510] En'am: 6/1, 73; A'raf, 7/54; Tevbe, 9/37; Yûnus, 10/3; Hûd, 11/7; İbrahim, 14/19, 32; Hicr, 15/85; Nahl, 16/3; İsrâ, 17/37; Tâhâ, 20/4; Enbiyâ, 21/30; Furkan, 25/59; Neml, 27/60; Ankebût, 29/61, 64; Rûm, 30/8; Lokman, 31/25; Secde, 32/4; Yasin, 36/81; Kasas, 28/27; Zümer, 39/5, 38; Fussilet, 41/9; Zuhruf, 43/9; Duhan, 44/38; Câsiye, 45/22; Ahkaf, 46/3, 33; Kâr", 50/38; Tûr, 52/36; Hadid, 57/4; Teğâbûn, 64/3; Bakara, 2/164; Âl-i İmrân, 3/190, 191; Rûm, 30/40; Şûra, 42/29.
[511] Bakara: 2/117; En'am, 6/101
[512] En'am: 6/79
[513] En'am: 6/14; Yûsuf, 12/101; İbrahim, 14/10; Şûra, 42/11; Fâtir, 35/1; Zümer, 39/46
[514] Bakara: 2/22
[515] Neml: 27/61; Mü'min, 40/64
[516] Mülk: 67/15
[517] Cin: 72/19
[518] Nebe': 77/25
[519] Tâhâ: 20/53; Zuhruf, 43/10; Nâziât, 78/6
[520] Cin: 72/19
[521] Zâriyât: 51/48
[522] Rahman: 55/10
[523] Ra'd: 13/3; Hicr, 15/19; Kâf, 50/7
[524] Gaşiye:88: 20
[525] Şems: 91/6
[526] Nâziât: 79/30
[527] Enbiyâ: 21/30
[528] Ra'd: 13/4
[529] Hayat Ansiklopedisi, II, s. 866-906, Tek Yol dergisi, Sür'at Asrı; Değişen Dünyanın Sırları isimli kitaptan iktibas, sayı: 17, s. 23. Veli Ulutürk, Kur’an-ı Kerim’de Yaratma Kavramı, İnsan Yayınları: 102-103.