Esila
Thu 3 February 2011, 01:23 pm GMT +0200
İsa Peygamberin Semaya Yükseltilmesi ve Zülkarneyn´in Haberi
Meryem Oğlu İsa´nın Büyümesi Ve Kendisine Vahyin Gönderilmesi
Dört Büyük Kitap Ne Zaman Ve Ne Şekilde Nazil Olmuştur .
Sofra Hadisesi
Fasıl
İsa Peygamberin Semaya Yükseltilmesi
İsa Peygamber, Göğe Nasıl Yükseltildi .
İsa Peygamberin Şemaili Ve Faziletleri
Fasıl
Beytü´l-Lahm İle Kamame Kilisesi´nin Yapılışı
Geçmişle İlgili Haberler.
Zülkarneyn´in Haberi
Zülkarneynin Hayat Pınarını Araması
Meryem Oğlu İsa´nın Büyümesi Ve Kendisine Vahyin Gönderilmesi
Önceki sayfalarda da anlatıldığı gibi İsa peygamber, Mescid-i Ak-sa´ya yakın Beytü´1-Lahm denilen yerde doğmuştur. Vehb b. Münebbih ise, onun Mısır´da doğduğu görüşündedir. Anası Meryem ile Yusuf b. Yakub en-Neccar, Mısır´dan sefer etmişlerdir. Meryem, semersiz bir merkebin üzerinde sefere çıkmıştır.
Bu, sahih olmayan bir rivayettir. Önceki sayfalarda geçen hadislerde İsa peygamberin, Beytü´1-Lahm denilen yerde doğduğuna delâlet edilmektedir. Bu rivayete aykırı sözler, asılsızdır.
Vehb b. Münebbih´in anlattığına göre İsa peygamberin doğduğu günde putlar yüzüstü yere yıkılmışlardır. Bu olay, bütün dünyada görülmüştür. Hatta şeytanlar, putların her tarafta yüzüstü yıkılmalarının sebebini bilemedikleri için hayrete düşmüşlerdir. Nihayet büyük şeytan, onlara bunun sebebini açıklamış; İsa´nın doğduğunu haber vermişti. Onlar da araştırarak İsa peygamberi anasının kucağında bulmuşlardı. Melekler, onu çevrelemişlerdi. Yine o gecede gökte büyük bir yıldız görülmüştü. Fars hükümdarı, o yıldızı görünce korkuya kapılmış ve kahinleri toplayarak bu durumu sorunca kahinler de şöyle demişlerdi: "Bu durumun görülmesi, yeryüzünde büyük bir insanın doğduğuna işarettir!" Bunun üzerine hükümdar, elçilerini hediyelerle İsa´ya gönderdi. Beraberlerinde altın, kürek ve kalın halat vardı. Şam´a geldiklerinde oranın hükümdarı, geliş sebeblerini sordu, onlar da geliş sebeble-rini anlattılar. Gökteki o büyük yıldızın göründüğü vakti sordu ve o zaman İsa´nın, Kudüs´de doğduğunu anladı. İsa peygamber, beşikte konuşmuş olduğu için durumunu herkes duymuş ve böylece meşhur olmuştu. Şam hükümdarı, İsa peygamberi öldürmek için bu elçilerin yanma kendi adamlarını da kattı. Bu elçiler heyeti, hediyelerle Meryem´in yanma varıp ellerindeki hediyeleri takdim edip yanından ayrıldılar. Ayrıldıklarında Meryem´e, başkaları dediler ki: "Şam hükümdarının adamları, senin çocuğunu öldürmek için gelmişler!" Bunun üzerine Meryem, çocuğunu alarak Mısır´a gitti. Orada İsa (a.s.), yaşı onikiye varıncaya kadar kaldı. Küçüklük demlerinde İsa´da bir çok mucize ve kerametler görüldü. Anlatıldığına göre Meryem ile oğlu İsa´nın, yanma varıp misafir oldukları valinin evinden birşey çalınmıştı. Oysaki valinin evine ancak yoksullar, zayıflar ve muhtaçlar gelip barmırlardı. Çalman malım, kimin aldığını bilemiyordu. Bu durum Meryem´in ağırına gitti. İnsanlarla ev sahibi olan vali de hırsızı bulmakta güçlük çektiler. Aciz kaldıklarında bu işi İsa peygamber halletmişti. Şöyle ki: Orada bulunan ama bir adamla kötürüm bir adama işaret etmişti. Amaya: "Şu kötürümü omuzuna al da kaldır bakalım!" demişti. Ama: "Ben bunu yapamam!" deyince İsa ona şöyle demişti: "Yapabilirsin.. Evin şu yüksekteki penceresinden malı çalmak için nasıl omuzuna alıp kaldırdıysan, şimdi de kaldır bakalım!" İsa böyle deyince ama ile kötürüm onun söylediklerini doğruladılar ve çaldıkları malı getirdiler. Bunun üzerine İsa peygamber, küçük bir çocuk olduğu halde insanların gözünde büyüdü ve itibarı arttı.
İsa peygamberin bir başka mucizesi de şu olmuştu: Yanında barındıkları vali, çocuklarını sünnet ettirdiği için halka ziyafet çekmişti. Halk toplanıp yemeklerini yedikten sonra vali onlara şarap içirmek istedi. O zamanın âdetine göre ziyafet sahibinin, yemekten sonra şarap ikram etmesi gerekiyordu. Fakat vali, şarap küplerinin başına gidince, içlerinin bomboş olduğunu gördü. Bundan son derece rahatsız olup utandı. İsa (a.s.), onun sıkıntılı durumunu görünce şarap küplerinin yanı basma gitti; elini küplerin ağzına sürdü; hangi küpün ağzına elini sürüyorsa o küp, şarapların en iyisi ile dolup taşıyordu. İnsanlar bu durum karşısında son derece hayrete düştüler. İsa (a.s.), onların gözlerinde büyüdü, ona ve anasına büyük servetler bağışladılar, ama onlar bu servetleri ve hediyeleri kabul etmediler. Kudüs´e doğru yola çıktılar. Doğrusunu Allah bilir.
İshak b. Bişr, Ebu Hüreyre´nin şöyle dediğini rivayet etmiştir: Meryem oğlu İsa, henüz bir bebek iken, Allah´ın, dilini açmış olduğu ilk çocuktur. Cenâb-ı Allah´a öyle övgüler dizmişti İd, kulaklar onun gibisini duymuş değildi. Övgü ve methiyesinde ne güneşi, ne ayı, ne dağı, ne ırmağı, ne pınarı bırakmamış, hepsinden bahsetmiş ve şöyle demişti: "Allah´ım! Yüce olduğun halde insanlara yakınsın. Yakın olduğun halde çok yücesin. Yaratmış olduğun her şeyin fevkindesin. Havada yedi kat gökleri «ol» buyruğunla düzgün bir şekilde yarattın, onlar bir duman halindeyken düzgün biçimli gök tabakaları haline geldiler. Senin emrine itaat edip geldiler. O gök tabakalarında seni teşbih eden melekler vardır. Seni kutsamak için teşbihte bulunurlar. O göklerde, karanlıkları bastıran nurunu yarattın. Gündüzleyin güneş ışığıyla kainatı aydınlattın. Gök tabakalarında seni hamd ile teşbih eden yıldırımları halk ettin. Senin izzetinle karanlıklar aydınlığa dönüşür. O karanlıklar içinde, yolunu kaybetmiş kimseler için kandil gibi yıldızlar yarattın. Yaratmış olduğun semalarla sen mübarek oldun. Sular üzerine serdiğin yer ile yüce oldun ki, o yeri büyük dalgaların üzerine yükselttin. Sen onu emrin altına alıp boyun büktürdün. O güçlüdür ama senin emrine itaat etmiştir. Denizin dalgaları sana karşı boyun eğip teslim oldu. Denizlerden sonra yeryüzünden nehirler fışkırdı. Nehirlerden sonra ırmaklar meydana geldi. Bunlardan sonra da yerin derinliklerinden gelen su kaynaklan nşkırdı. Daha sonra nehirler, ağaçlar ve türlü ürünler meydana geldi. Bunların akabinde yer üzerinde sağlam kazıklar gibi dağlar meydana geldi ki bunlar, yeri sular üzerinde sabit kılarlar. Bütün bu yüce dağlar, senin buyruğuna itaat ettiler.
Allah´ım, sen mübarek ve kutlusun! Senin evsafına kim ulaşabilir; Senin niteliklerine kim erişebilir! Bulutları yayar, boyunları esaretten kurtarır, hakkı sahibine verirsin. Sen, hükmedenlerin en iyisisin. Senden başka tanrı yoktur. Noksanlıklardan uzak ve münezzehsin. Suç ve günahlarımızdan ötürü senden bağışlanma dilememizi emrettin, Senden başka tanrı yoktur. Sen noksanlıklardan münezzeh ve yücesin. Gökleri insanlardan gizledin. Senden başka tanrı yoktur. Sen noksanlıklardan uzak ve münezzehsin. Ancak akıllı kulların senden korkarlar.
Kendi uydurduğunuz bir tanrı olmadığına tanıklık ederiz. Sen öyle bir Rabsin ki zikrinin sonu gelmeyecektir. Senin ortakların yoktur ki seni bırakıp da onları çağıralım. Bizi yaratırken sana kimse yardım etmiş değildir ki senin varlığından şüpheye düşelim. Senin bir ve tek olduğuna, hiç birşeye muhtaç olmadığın halde herşeyin sana muhtaç olduğuna, doğurmadığına ve doğmadığına, hiç birşeyin de senin dengin olmadığına tanıklık ederiz."
İshak b. Bişr, İbn Abbas´ın şöyle dediğini rivayet etmiştir: İsa peygamber beşikte konuştuktan sonra, artık konuşmadı. Buluğa erinceye kadar kimselerle konuştuğu görülmedi. Buluğa erdikten sonra Cenâb-ı Allah onun dilini açtı. Ardı sıra da ona hikmet ve beyan verdi. Yahudiler, O´nun ve anasının hakkında çokça konuştular. Onun (haşa) veled-i zina olduğunu söylediler ve onu bu ad ile çağırmaya başladılar. «Küfürlerinden ve Meryem´e büyük bir iftira atmalarından (dolayı başlarına belalar getirdik).» (en-Nisâ, ıge.)
İsa peygamber, yedi yaşına vardığında anası onu mektebe gönderdi. Hocası ona birşey öğretmek için derse başladığında, mutlaka İsa ondan önce dersi anlatmaya başlardı. Günün birinde hocası ona (Ebu Cad) kelimesini öğretti. İsa: "Ebu Cad nedir " diye sorunca hocası bilemem dedi. İsa: "Bilemediğin şeyi bana nasıl öğreteceksin " dedi. Bunun üzerine îsa (a.s.) ona, yerinden kalk dedi. Hocası yerinden kalktı, İsa da onun yerine oturdu. İsa (a.s.), ona: Şimdi sor bakalım, deyince hocası: "Ebu Cad nedir " diye sordu. İsa ona şu cevabı verdi: "Ebu Cad kelimesindeki (Elif) Allah´ın nimetlerine işarettir. (Be) harfi de Allah´ın üstünlüğüne işarettir. (Cim) harfi, Allah´ın güzellik ve cemaline işarettir! Hocası, İsa´nın bu izahatı karşısında hayrete kapıldı. Böylece Ebu Cad kelimesini ilk tefsir edip açıklayan, îsa peygamber oldu.
Anlatıldığına göre Osman (r.a.), bunu Rasûlullah (s.a.v.)´a sormuş, o da bunu açıklarken Ebu Cad kelimesindeki her harf üzerinde uzun uzadıya konuşmuştu.
Bu, bir uydurma hadis olup üzerinde durulmaya değmez!
İbn Adî, bunun asılsız bir hadis olduğunu ve mesned kabul edilemeyeceğini söylemiştir.
İbn Luhay´a, Abdullah b. Ömer´in şöyle dediğini rivayet etmiştir: İsa b. Meryem, henüz çocuk iken başka çocuklarla oynar ve onlardan birine şöyle dermiş: "Annenin senin için gizlediğini sana söyliyeyim mi " Çocuk da evet, deyince îsa: "Annen, senin için şunu ve şunu gizledi." dermiş. Bunun üzerine çocuk, annesine gidip: "Benim için gizi edikle diklerini bana yedir." dermiş. Annesi: "Senin için neyi gizledim ki " diye sorunca çocuk, "Şunu ve şunu gizlemişsin." diye cevap verirmiş. Annesi: "Bunu sana kim söyledi " diye sorunca çocuk: "Meryem´in oğlu îsa bana söyledi." dermiş.Büyükler biraraya gelerek: "Vallahi şu çocukları Meryem´in oğlu ile birarada bırakırsanız, Meryem´in oğlu bunların ahlakını bozacaktır." demişler ve çocukları bir odaya hapsederek kapışım üzerlerine kilitlemişler. İsa (a.s.), onları aramaya çıkmış, bulamamış ve nihayet gürültülerinin bir evden geldiğini duymuş, bu gürültüyü yapanların kimler olduklarını sorunca: "Bunlar maymunlarla domuzlardır." demişler. îsa (a.s.) da: "Allah´ım böyle olsunlar." demiş ve o odaya hapsedilen çocuklar, maymunlarla domuzlara dönüşmüşler! Bunu, İbn Asakir rivayet etmiştir.
îshak b. Bişr, îbn Abbas´ın şöyle dediğim rivayet etmiştir: îsa (a.s.)
çocukluğunda acaip haller görür ve Cenâb-ı Allah´tan kendisine ilhamlar gelirdi. Bu durumu, İsrailoğulları arasında yayıldı. Nihayet îsa (a.s.) gelişip büyümeye başladı. İsrailoğulları onu öldürmek istediler. Anası, onun için korkar oldu. Allah, anasına vahiy göndererek oradan ayrılıp Mısır diyarına gitmesini emretti ve Cenâb-ı Allah buyurdu ki: «Meryem oğlunu ve annesini (de kudretimize) bir işaret kıldık ve onları oturmaya uygun, çeşmeli bir tepeye yerleştirdik.» (el-Mü´minûn, 50.)
Selef ülemasıyla tefsirciler, bu ayet-i kerimede geçen ve oturmaya elverişli, çeşmeli bir yer olarak nitelendirilen tepe hakkında farklı görüşler beyan etmişlerdir. Gerçekten de tepenin bu nitelikleri gayet aca-iptir. Bir tepe ki; yer seviyesinden yüksekte olacak, oturmaya elverişli olup çeşmeli olacak ve çeşmesinden çıkan sular da yeryüzünde akıp gidecek! Denildiğine göre burası, İsa (a.s.) peygamberin Kudüs yakınındaki doğum yeridir. Orada bir hurma ağacı varmış, bu sebeble Cenâb-ı Allah buyuruyor ki: «Altından (îsa veya Cebrail) ona şöyle seslendi: "Üzülme, Rabbin altında büyük bir ırmak yaptı."» (Meryem, 24.)
îbn Abbas´a göre ayet-i kerimedeki ırmaktan kasıt, Şam´ın ırmaklarıdır. Belki de o, İsa´nın (a.s.) doğum yerini Şam nehirlerine teşbih etmek istemiştir. Ehl-i Kitaptan ve onlardan nakil yapan bazılarının iddia ettiklerine göre bununla Mısır kastedilmiştir. Doğrusunu Allah bilir. Orasının Remle olduğunu söyleyenler de vardır.[1]
îshak b. Bişr, Vehb b. Münebbih´in şöyle dediğini rivayet etmiştir: îsa peygamber onüç yaşma vardığında ona, Mısır´dan Kudüs´e dönmesini emretmiştir. Anasının dayısı oğlu Yusuf, yanlarına gelerek anasıyla Isa (a.s.)´yı, bir eşeğe bindirerek Kudüs´e getirmiştir. Cenâb-ı Allah, kendisine İncil´i indirip Tevrat´ı öğretinceye kadar Kudüs´te ikamet etmiştir. Orada Cenâb-ı Allah kendisine ölüleri diriltme, hastaları iyileştirme, insanların evlerinde sakladıkları şeyleri bildirme gibi mucizeleri ihsan etmiştir. Onun gelişini halk kendi aralarında anlatmaya başladılar. Onun gösterdiği acaip hallerden ürktüler. Onun yaptıklarını tuhaf bulup hayretle karşıladılar. O, onları Allah´a kulluğa davet etti. îsa peygamberin yaptığı işlerle söylediği şeyler ve durumu halk arasında yayıldı. [2]
Dört Büyük Kitap Ne Zaman Ve Ne Şekilde Nazil Olmuştur
Ebu Zer´a ed-Dımışkî, Muaviye b. Salih´in şöyle dediğini rivayet etmiştir: "Tevrat, Musa´ya Ramazan in ilk altı gecesinde nazil olmuştur. Zebur, Davud´a, ramazanın ilk oniki gecesinde nazil olmuştur. Zebur, Tevrat´ın nüzulünden 482 sene sonra nazil olmuştur. İncil, Meryem oğlu İsa (a.s.)´ya ramazanın ilk onsekiz gecesinde nazil olmuştur. İncil´in nüzulü, Zebur´un nüzulünden 1050 sene sonra olmuştur. Furkan, Mu-hammed (s.a.v.)´e, ramazanın ilk yirmidört gecesinde nazil olmuştur."[3]
«Ramazan ayı ki onda Kur´ân indirilmiştir.» (el-Bakara,i85.) ayet-i kerimesini îbn Kesîr Tefsirinde açıklarken bu konuda varid olan hadisleri nakletmiştik. Bu hadisler meyanmda, İncil´in Meryem oğlu İsa´ya, ramazanın ilk onsekiz gecesinde nazil olduğunu da belirtmiştik.
İbn Cerir, tarihinde, İncil´in, otuz yaşındayken İsa´ya nazil olduğunu anlatmıştır. İsa otuzüç yaşındayken de göğe yükseltilmiştir. Nitekim Allah izin verirse ileride bunu açıklayacağız.
İshak b. Bişr, Ebu Hüreyre´nin şöyle dediğini rivayet etmiştir: Cenâb-ı Allah, Meryem oğlu İsa´ya vahyetti ki: "Ey İsa! Emrimi ciddiye al, asla ihmal etme. Buyruğuma kulak ver ve itaat et. Ey iffetli bakire ve temiz kadının oğlu! Sen babasız dünyaya geldin ve seni âlemlere (kudretim için) bir işaret olarak yarattım. Sadece bana kulluk et ve yalnızca bana tevekkül et. Kitabı kuvvetle tut (onun hükümlerini tatbik et). Süryanilere açıkla. Karşında bulunan kimselere, benim hak ve diri olduğumu, asla zeval bulmayacak bir zat olduğumu tebliğ et. Deve sahibi, sarıklı, zırhlı, ayakkabılı, eli değnekli, güzel gözlü, parlak alınlı, yanakları açık, saçı kıvırcık, sakalı sık, kaşları birbirine yakın, şahin burunlu, süt dişlerinin arası azıcık açık, alt dudağıyla çenesi arasındaki tüyleri belirgin, boynu gümüşten bir ibrik gibi, köprücük kemikleri arasında altın gibi, yelesinden göbeğine doğru bir çizgi gibi akan kılları bulunan, karnında ve göğsünde bu kıllardan başka kıl bulunmayan, avuçları ve ayakları sert olan, döndüğünde her tarafı dönen, yürürken de sanki bir kayalıktan sökülmüşçe sine ve bir tepeden doğru akarcasına yürüyen, teri yüzünde inci taneleri gibi olan, kendisinden misk kokusu gibi kokular saçılan, kendisinden önce ve sonra emsali görülmemiş güzel endamlı teiniz ve güzel kokulu, çok kadınla evlendiği halde nesli az olan ümmî ve Arap peygamberi tasdik edip doğrulaym. Onun nesli mübarek