Hadice
Thu 7 October 2010, 10:17 am GMT +0200
8- Yedi Göğün Yukarısından Allah'ın Üstlendiği Evlilik:
Sözkonusu evlilik, Zeyneb bint Cahş'ın Peygamberle (s.a.v.) evliliğidir. Zeyneb, Peygamberin (s.a.v.) azatlısı ve evlatlığı Zeyd b. Hârise'nin hanımı idi. Zeyd, Peygambere (s.a.v.) nisbet edilme bahtiyarlığına nail olmuş biriydi. Hatta Muhammed'in oğlu Zeyd diye çağrılırdı. Bu, o zaman Bizanslılarla Araplar arasında yaygın bir âdet idi. Soydan gelen çocuk ne ise, evlatlık da o durumda idi. Evlatlık da miras alıyor ve hanımı, onu evlatlık edinen kimseye haram kabul ediliyordu vs...
Yüce Allah şu âyetle evlatlık edinmeyi yasakladı: "Allah, evlatlıklarınızı öz oğullarınız olarak tanımadı. Bunlar sizin ağızlarınızla söylediğiniz sözlerden ibarettir. Allah ise, gerçeği söyler ve doğru yola O eriştirir. Onları (evlat edindiklerinizi) babalarına nisbet ederek çağırın. Allah yanında en doğrusu budur. Eğer babalarının kim olduğunu bilmiyorsanız, bu takdirde onları din kardeşleriniz ve görüp gözettiğiniz kimseler olarak kabul edin. Yanılarak yaptıklarınızda size vebal yok; fakat kalblerinizin bile bile yöneldiğinden günah vardır.[287]
Bu ayetle evlat edinme yasaklanınca, buna terettüb eden bütün hükümler de ibtal edilmiş oldu. Yani evlatlığın, evlat edilene nisbet edilmesi, ayrıldığı eşinin onu evlat edilen tarafından nikâhlanmasının yasaklığı gibi hükümler ortadan kalkmış oldu.
Âyetin gelmesiyle Zeyd'in Muhammed'e (s.a.v.) nisbet edilme şerefi ortadan kalkmış oldu. Böylece Zeyd Kureyş'in efendisi iken alelade biri oldu. Nihayet Cahş'ın kızı; Kureyşli hanımefendi; Peygam-ber'in (s.a.v.) halasının kızı, evlatlık hükümlerinin kalkmasından sonra Zeyd'e baş kaldırmaya başladı. Bu başkaldırı zamanla nefrete dönüştü ve evliliklerinin devamı imkânsız hale geldi.
Müslüman olma nimetine erişmiş bulunan ve Peygamber (s.a.v.) tarafından âzâd edilme ve halası kızıyla evlendirilmekle şereflenmiş olan Zeyd, Peygamber'e (s.a.v.) hanımının tavırlarmdaki değişikliği şikâyet etti. Peygamber (s.a.v.) hanımını boşamamasım, ona sahip çıkmasını ve Allah'tan korkmasını Öğütledi. Peygamber (s.a.v,) ileride Allah'ın ortaya çıkaracağı şeyi yüzüne söylemekten haya etti.
Yüce Allah, Peygamberine Zeyneb'in eşlerinden biri olacağım vah-yetmiş; Zeyd onu boşadığında onunla evleneceğini haber vermişti. Böylece Allah, insanların, evlatlıklarının ayrılmış ya da dul kalmış hanımlarıyla evlenmelerinin yasaklığına dair kanaatleri tamamen silmiş oldu.
İkinci hususu ilgilendiren mesele de işte budur.
işte bu sebeple Yüce Allah, yedi göğün yukarısından peygamberini evlendirmeyi; nikâh akdini üstlenmeyi bizzat kendisi üzerine almıştır.
Şu âyet, bu konuda inmiştir: "Allah'ın nimet verdiği; senin de kendisine nimet ver(ip hürriyete kavuştur) duğun kimseye: "Eşini yanında tut. Allah'tan kork" diyordun, fakat Allah'ın açığa vuracağı şeyi içinde gizliyordun, insanlardan çekmiyordun; oysa asıl çekinmeye layık olan, Allah idi. Zeyd, o kadından ilişiğini kesince biz onu sana nikahladık ki (bundan böyle) evlatlıkları, kadınlarıyla ilişkilerini kestikleri zaman, o kadınlarla evlenmek hususunda müminlere bir güçlük olmasın. Allah'ın buyruğu (her zaman) yerine getirilmiştir. [288]
Nihayet Zeyd, onu boşadı. Iddeti dolduktan sonra da Rasûlullah (s.a.v.) haber göndererek onu kendine istedi ve sonra onunla evlendi. Onu, onunla evlendiren, âlemlerin Rabbi yüce Allah'tır.
Buhârî'nin Enes b. Malik'ten naklettiğine göre Zeyneb bint Cahş, Peygamber'in (s.a.v.) diğer hanımlarına karşı övünür ve: "Sizleri akrabalarınız evlendirdi, beni ise yüce Allah, yedi göğün yukarısından evlendirdi" diyordu.
Ibnu Humayd, Şa'bi'nin şöyle dediğini nakleder: Zeyneb, Peygambere şöyle diyordu: Üç şeyden dolayı sana nazım var ve eşlerinden hiçbirinin böyle bir nazı sözkonusu değildir: ikimizin de dedesi birdir. -Abdulmuttalib'i kastediyor- Çünkü Abdulmuttalib Peygamber'in (s.a.v.) babasının ve Zeyneb'in annesi Umeyme'nin babasıdır.
Beni yüce Allah da gökten nikahladı. Elçi de, Cibril (a.s.) dır. [289]
Netice:
Naklettiğimiz bu uygulamalı misallerden şu sonuçları çıkarabiliriz:
a- Sâri, nikâh akdinin kadınla birlikte veli tarafından da onaylanmasını öngörmektedir.
b- Veli, sadece babaya münhasır değildir, misallerde gördüğümüz gibi başkaları da veli olabilmektedir.[290]