Muhacirler Medine'ye geldiklerinde sıkıntı ve darlık içinde bulunuyor idiler; Medine'de o gün için malları, ya­kınları yoktu. Ehl-i Kitab'tan bazı kadınlar ile Ensar'ın bazı müşrik cariyeleri ücret karşılığında fuhuş yapıyor­lardı. Bu kadınlar, zinakâr oldukları bilinsin diye kapıla­rına bir alamet koyarlardı. Bunlar Medine'nin en zengin­leri idiler. Muhacirlerin fakirlerinden bazıları Nebî'ye (s.a), "Bunlarla evlenmemiz uygun olur mu? Böylece onla-rm kazançlarından istifâde ederiz. İhtiyacımız kalmadı­ğında da onları bırakırız" dediler. Bunun üzerine, Yüce Allah -onlarla evlenmenin haram olduğuna dâir- şu âye­ti inzal buyurdu:

Zina eden erkek, zina eden bir kadından yahut müşrik bir kadından başkasını nikahlamaz {yani, Ehl-i Kitab'tan zinakâr bir erkek, (Ehl-i Kitab zi­nakâr bir kadından) [198] ya da müşrik Arab câriyeden başkasını nikahlamaz}. Zina eden kadını da (yani, Ehl-i Kitab'tan zinakâr bir kadını ve müşrik Arab cariyelerden birini de} zina eden bir erkek ve­ya müşrik bir erkekten başkası nikahlamaz. Bu {yani, açıktan açığa zina eden kadınlarla evlen­mek}, müzminlere haram kılınmıştır. (Nûr/3) [199]

[198] Metinde bulunmayan bu ibareyi, anlamın tamam olması için Tefsirden iktibas ettik. (Çeviren)   >,.,.,.

[199] Mukatil B. Süleyman, Ahkam Ayetleri Tefsiri, İşaret yayınları: 186-187.