Yüce Allah buyurmaktadır ki:

O işten sana hiçbir şey düşmez. (Âl-i İmrân/128)

Dedi: "Medine'de bulunan muhacirlerin yoksulların­dan bazı kimseler Useyya ve Zekvân kabilesine karşı sa­vaşmak için gönüllü olarak cihada çıktılar (Useyya ve Zekvân, Süleym oğullarına mensub iki koldur) ve hepsi öldürüldü —ki yetmiş kişi idiler-; Nebî (s.a) buna çok üzüldü. Sabah namazında kırk gün süreyle okuduğu ku-nut duasında Useyya ve Zekvân'a beddua etti. Bunun üzerine, O işten sana hiçbir şey düşmez. (Allah) ya tevbe-lerini kabul eder, ya da zâlim olduklarından dolayı onla­ra azab eder [103] (Âl-i İmrân/128) buyruğu nazil oldu. Böyle­ce Nebî, beddua etmekten menolundu. O da bundan son­ra kunut yapmadı."

Dedi: 'Ali b. Ebî Tâlib (a.s) kırk gün süreyle Muavi-ye'ye —Allah'ın rahmeti üzerine olsun- kunut okudu, sonra da, "Rasûlullah'm (s.aj yaptığından fazlasım yapmam" dedi.                             

Dedi; İbn Abbâs da kunut okuyordu. [104]

[103] I/61a: {Ey Muhammedi) O işten sana hiçbir şey düşmez. Ashâb-i Suffa'dan fakir yetmiş kişi yiyecek bir şey buldularmı karınlarını doyurur, artanını tasadduk ederlerdi. Sonra, ecrini Allah'tan umarak Süleym oğullarına mensub iki kabile olan Useyya ve Zekvân ile savaşmak üzere gazaya çıkıp savaştılar ve tamamı —ki yetmiş kişi idiler- öldürüldü. Öldürülmeleri Ne­bî'ye (s.a) ve ashabına ağır geldi ve Nebî (s.a) kırk gün süreyle sabah namazında onlara beddua etti. Bunun üzerine Yüce Al­lah buyurdu ki; O işten sana hiçbir şey düşmez. (Allah) ya tev-belerini kabul eder {ve dînine girmeleri için onlara hidâyet ve­rir} ya da {küfürleri sebebiylel zâlim olduklarından dolayı on­lara azab eder. (Âl-i İmrân/128)

[Bir-i Maune İle ilgili siyer kitablarında ve Hadis kaynakların­da anlatılanlar buradakiler den farklıdır. Bkz. İbn Hişam, es-Siretu'n-Nebeviyye, Beyrut, 1417 [1996], III/146 vd. (Çeviren)]

[104] Mukatil B. Süleyman, Ahkam Ayetleri Tefsiri, İşaret yayınları: 71-72.