|
Konu Başlığı: Eğitilmiş köpeklerle avlanma Gönderen: Safiye Gül üzerinde 17 Mart 2011, 12:50:21 2. Eğitilmiş Köpeklerle Avlanma
257. Adiyy b. Hatim (r.a)'tan rivayet edilmiştir: "Resulullah (s.a.v)'e sordum: Biz, şu köpeklerle av avlayan bir kavimiz' dedim. Bunun üzerine Resulullah (s.a.v): Eğitilmiş köpeklerini salıp üzerlerine de Allah'ın ismini andığın zaman, senin için tuttukları avdan ye! Ancak köpek avdan yemişse, (o zaman o avdan) yeme! Çünkü {bu durumda) avı sadece kendisi için tutmuş olmasından korkarım. Eğer onlara başka bir köpek karışırsa (o zaman o avdan da) yeme!' buyurdu.[429] (Birinci rivayet) (Bu hadisin lafzı, Buhârî ile Müslim'e aittir.) [430] Konu ile ilgili bir rivayette, Adiyy b. Hatim şöyle der: Ben: Ey Allah'ın resulü! Köpeğimi, (Allah'ın) ismini anarak gönderiyorum, (onun her avladığı bana helal olur mu?) diye sordum. Peygamber (s.a.v): (Allah'ın) ismini anarak köpeğini gönderdiğin, o da (avı) yakalayıp Öldürdüğü ve ondan yediği takdirde, artık sen o avdan yeme! Çünkü köpek, onu ancak kendisi için tutmuştur' buyurdu. Ben: Köpeğimi gönderiyorum, sonra onun beraberinde başka bir köpek daha buluyorum. Fakat avı, bu iki köpekten hangisinin yakaladığını bilemiyorum dedim. Peygamber (s.a.v): Bu takdirde sen, o avın etini yeme! Çünkü sen, (Allah'ın) ismini ancak kendi köpeğin için anmışîın, başka bir köpek için anmamıştın [431] buyurdu. Yine Peygamber (s.a.v)'e, mi'râd (denilen iki tarafı ince, ortası enli odunla avlanan) avı sordum. Peygamber (s.a.v): Sen mi'radın keskin tarafıyla avladıysan, o avı ye! Mi'radın enli tarafıyla avlayıp onu öldürdüysen, o (haram kılınan) vekîze'dir.[432] Artık sen onu yeme!' buyurdu.[433] (İkinci rivayet) Yine konu ile ilgili bir rivayet başka bir rivayet şu şekildedir: Peygamber (s.a.v)'e, mi'rad (ile avlanan) avı sordum. Peygamber (s.a.v): Mi'radın [434] keskin tarafı isabet eden avı ye! Miradır» enli taran isabet eden avı yeme! Çünkü mi'radın enli tarafıyla vurulan av vekîze'dir1 buyurdu. Ben, Peygamber (s.a.v)'e; köpekle yapılan avın hükmünü sordum. Peygamber (s.a.v): Köpeğin senin için tuttuğu (ve muhafaza ettiği) avı ye! Çünkü köpeğin avı yakalayıp tutması, şer'i kesimdir. Eğer köpeğin avı yakalayıp öldürmüşse ve kendi köpeğinin yada köpeklerinin yanında başka bir köpek de bulursan ve bu sebeple yabancı köpeğin, kendi köpeğin ile birlikte avı yakalayıp öldürmüş olmasından endişelenirsen, bu halde o avı yeme! Çünkü senin ava salıverirken, Allah'ın ismini anman, ancak kendi köpeğine aittir. Başka bir köpek için değildir' buyurdu.[435] (Üçüncü rivayet) Yine konu ile ilgili diğer bir rivayet şu şekildedir: Resulullah (s.a.v)'e, mi'rad (ile avlanan) avı sordum. Resulullah (s.a.v): Mi'radın keskin tarafını isabet ettirdiğin zaman onu ye! Mi'radın enli tarafını isabet ettirdiğinde ise, bununla avı öldürdüysen, işte bu vekîzedir. Artık onu yeme!' buyurdu. Ben: Köpeğimi, av üzerine gönderiyorum, (onun her avladığı bana helal olur mu?) diye sordum. Resulullah (s.a.v): Köpeğini (Allah'ın) ismini anarak gönderdiğin zaman, o avın etini ye! buyurdu. Ben: (Köpek, avı tuttuktan sonra onu) yerse (ne yapayım)?' diye sordum. Resulullah (s.a.v): O halde yeme! Çünkü köpek, avı senin için değil, ancak kendisi için tutmuştur' buyurdu. Ben: 'Köpeğimi av üzerine gönderiyorum, fakat onun yanında (bazen) aşka bir köpek buluyorum' dedim. Resulullah (s.a.v): O zaman o avdan yeme! Çünkü sen ancak kendi köpeğin üzerine (Allah'ın) ismini andın, diğer köpek üzerine (Allah'ın) ismini anmadın!1 buyurdu. [436] (Dördüncü rivayet) Yine konu ile ilgili başka bir rivayet şu şekildedir: Ey Allah'ın resulü! Biz, eğitilmiş köpeklerimizi av üzerine) gönderiyoruz, (onun avladığı bana helal olur mu?)' diye sordum. Resulullah (s.a.v): Onların senin için tuttuklan avı ye!' buyurdu. Ben: Bu köpekler, (tuttukları avı) öldürürlerse, (o zaman ne yapayım?)' dedim. Resulullah (s.a.v): Öldürseler de (ye. Çünkü öldürme, avın tezkiyesidir)!' buyurdu. Ben: Biz, (ava) mi'rad atıyoruz?' dedim. Resulullah (s.a.v): Delip yaraladığı avı ye! Enli tarafıyla dokun(up öldür)düğü avı yeme!' buyurdu. [437] Yine konu ile ilgili başka bir rivayette, Peygamber (s.a.v) şöyle buyurmaktadır:"(Allah'ın) ismini anarak köpeğini (ava) gönderdiğin zaman avı tutup öldürürse, onu! Eğer tuttuğu avdav yerse, artık onu yeme! Çünkü köpek, onu ancak kendi için tutmuştur. Köpeğin, üzerlerine Allah'ın ismi anılmayan bazı yabancı köpeklerle karışmış olduğu (halde sana gelecek olursa, o zaman) onların tuttukları ve öldürdükleri avı yeme! Çünkü sen, o avı, köpeklerden hangisinin öldürdüğünü bilemezsin. Ava atış yapıp da avı bir yada iki gün sonra (bulduğunda), avın üzerindeki kendi okunun vurma izinden başka bir yaralama izi bulunmazsa, o avın etini ye! Eğer av vurulduktan sonra suya düşmüşse, o zaman onu da yeme! [438] Abdu'1-A'lâ, Âmir'den nakletti ki: Adiyy, Peygamber (s.a.v)'e: (Bizden birisi,) ava (okunu) atıp da avın izini iki ve üç gün sonra takip edip, sonra avı ölmüş olarak ve oku da hayvan üzerinde saplamış vaziyette buluyor, (o zaman ne yapmalı?)1 diye sordu. Peygamber (s.a.v), ona: Dilerse onu yer! [439] buyurdu. [440] Bu rivayetler, Buhârî'nin naklettiği rivayetlerdir. Müslim ise birinci, üçüncü ve dördüncü rivayeti nakletmiştir. Yine Müslim'in konu ile ilgili bir rivayeti şu şekildedir: Ey Allah'ın resulü! Ben, eğitilmiş köpekleri gönderiyorum, onlar bana (av) yakalıyorlar. Üzerlerin de Allah'ın ismini anıyorum! [441] dedim. Resulullah (s.a.v): Allah'ın ismini anarak eğitilmiş köpeğini (avın üzerine) saldığın zaman, (onun etini) ye!' buyurdu. Ben: Bu köpekler, (tuttukları avı) öldürürlerse, (o zaman ne dedim. Resulullah fs.a.v): Onlarla birlikte olmayan bir köpek onlara katılmadığı çe, öldürseler de (ye. Çünkü öldürme, avın tezkiyesidir)!1 buyurdu, Ava, mi'rad ile (ok) atıyorum ve (onu) vuruyorum1 dedim. Resulullah (s.a.v): Mi'rad ile (ava ok) atıp da (hayvanı) delerce, onu ye! Enli tarafıyla isabet ederse, onu yeme!' buyurdu.[442] yapayım?) Ben: Yine Müslim'in, konu ile ilgili olarak Şa'bî yolundan naklettiği ri kildedir şu şekildedir: Adiyy b. Hâtim'i dinledim. -Adiyy, Nehrayn'de bizim gidip geldiğimiz ve dişip kalktığımız bir komşumuzdu. Adiyy, Peygamber (s.a.v)'e sormuş: Ben, köpeğimi (ava) salıyorum. Sonra köpeğimin yanında avı yakalamış bir köpek buluyorum. (Avı) hangisinin tuttuğunu bilemiyorum' dedi. Peygamber (s.a.v): O halde (o avdan) yeme! Çünkü sen, ancak kendi köpeğinin üzerine (Allah'ın) ismini andın, başka köpek üzerine anmadın' buyurdu.[443] Yine Müslim'in konu ile ilgili diğer bir rivayetinde, Adiyy b. Hatim şöyle der: Resulullah (s.a.v), bana: Köpeğini (ava) saldığın zaman hemen (onun) üzerine Allah'ın adını an. Eğer (gönderdiğin köpek, avı,) senin için tutar da o ava dîri iken yetişirsen, hemen onu kes. Eğer öldürmüş de avdan (bir şey) yememiş olduğu halde o ava yetişirsen, onu ye! (Avın yanında) köpeğin ile birlikte başka bir köpek bulursan ve (avı da) öidürmüşse o zaman (o avı) yeme! Çünkü o avı, hangisinin öldürdüğünü bilemezsin. (Ava) okunu atacak olursan, hemen Allah'ın İsmini an! Eğer (av) senden bir gün kaybolur da, (daha sonra) o av üzerinde senin okunun izinden başka bir şey bulamazsan, dilersen (ondan) ye! Avı, suda boğulmuş (olarak) bulursan yeme!' buyurdu. [444] Yine Müslim'in konu ile ilgili başka bir rivayetinde, Adiyy b. Hatim şöyle der: Resulullah (s.a.v)'e, avı(n hükmünü) sordum. Bunun üzerine Resulullah (s.a.v): Okunu attığın zaman üzerine Allah'ın ismini an. Avı öldürmüş (olarak) bulursan (onu) ye! Ancak onu suya düşmüş bulursan, (onu yeme)! Çünkü onu, suyun mu öldürdüğünü, (yoksa) senin okun mu (öldürdüğünü) bilemezsin!' buyurdu.[445] Ebu Dâvud ise, bu hadisi, birinci ile dördüncü rivayete benzer şekilde nakletm iştir. Bir de, Müslim'in tek başına naklettiği bir rivayeti nakletm iştir. [446] Yine Ebu Davud'un konu ile İlgili bir rivayetinde, Hz. Peygamber (s.a.v) şöyle buyurmaktadır: Allah'ın ismini anarak okunu atıp da ertesi gün bulduğun avını, (bir) su içerisinde bulmuş olmaman ve üzerinde senin okundan başka bir (okun) izi olmaması şartıyla yiyebilirsin.! Senin (av üzerine göndermiş olduğun eğitilmiş) köpeklerine başka bir köpek karışacak olursa, (onların yakaladığı avı) yeme! Çünkü onu, (senin gönderdiğin) köpeklerden olmayan (bir köpeğin) öldürmüş ol(up olma)dığıni bilemezsin.[447] Yine Ebu Davud'un konu ile ilgili başka bir rivayetinde, Hz. Peygamber (s.a.v) şöyle buyurmaktadır: Avladığın (hayvan), bir su içerisine batarak ölmüşse, (onu) yeme! [448] Yine Ebu Davud'un konu ile ilgili diğer bir rivayetinde, Hz. Peygamber (s.a.v) şöyle buyurmaktadır: Eğittikten sonra Allah'ın ismini anarak (av üzerine) gönderdiğin bir köpek yada bir şahinin senin için yakaladığı avı yiyebilirsin! (buyurdu). Ben: (Avı) öldürmüşse de mi?' diye sordum. Peygamber (s.a.v): Eğer onu öldürmüşse ve ondan bir şey yem em işse, onu ancak senin için yakalamış demektir' buyurdu.[449] Yine Ebu Davud'un konu ile ilgili başka bir rivayetinde, Adiyy b. Hatim şöyle der: Ey Allah'ın resulü! Birimiz ava (bir ok) atıyor ve onun izini iki yada üç gün takip ediyor, sonra da onu, üzerinde okuyla birlikte ölü olarak buluyor. (O kimse bu avın etini) yiyebilir mi?' diye sordu. Peygamber (s.a.v): İsterse evet yada isterse yiyebilir' buyurdu. [450] Tirmizî'de, Müslim'in tek başına naklettiği rivayeti nakletmiştir. [451] Yine Tirmizî'nin, buna benzer başka bir rivayeti daha var. Yalnız bu rivayetin içerisinde mi'rad (ile avlanmanın hükmü) soruldu" ifadesi yer almaktadır. [452] Yine Tirmizî, Ebu Davud'un tek başına naklettiği bir rivayeti nakletmiştir.[453] Yine Tirmizî'nin bu konu ile ilgili başka bir rivayeti şu şekildedir: Ben, Resulullah (s.a.v)'e, eğitilmiş köpeğin avladığı (avın hükmünü) sordum. Resulullah (s.a.v): Eğitilmiş köpeğini (avın üzerine) Allah'ın ismini anarak saldığın zaman, senin için yakaladığı (avı) ye! Eğer (yakaladığı avdan) yerse, o zaman yeme! Çünkü bu durumda o, ancak kendisi için yakalamıştır' buyurdu. Ben: Ey Allah'ın resulü! Köpeklerimize, bir başka köpek karışırsa, (o zaman ne yapalım)?' diye sordum. Resulullah (s.a.v): Sen sadece kendi köpeğinin üzerine Allah'ın ismini andın, başka bir köpeğin üzerine {Allah'ın ismini) anmadın' buyurdu. [454] Yine Tirmizî'nin bu konu ile ilgili diğer bir rivayeti şu şekildedir: Peygamber (s.a.v)'e, mi'rad (ile avlanan) avi(n hükmünü) sordum. Peygamber (s.a.v): (Ava,) miradın keskin tarafını isabet ettirdiğin zaman onu ye! Mi'radın enli tarafını isabet ettirdiğinde ise, işte bu vekîzedir' buyurd.[455] Yine Tirmizî'nin bu konu ile ilgili başka bir rivayeti ise şu şekildedir: Ey Allah'ın resulü! Ava (ok) atıyorum ve ertesi gün okumu on(un vücudun)da (saplı olarak) buluyorum' dedim. Peygamber (s.a.v): Onu, senin okunun öldürdüğünü anlar ve (vücudunda) bir yırtıcı hayvan izi görmezsen, (işte o zaman onun etini) yiyebilirsin!' buyurdu.[456] Yine Tirmizî'nin bu konu ile ilgili diğer bir rivayeti ise şu şekildedir: Resulullah (s.a.v)'e, şahinin avladığı (avın hükmünü) sordum. Bunun üzerine Resulullah (s.a.v): Senin için yakaladığı (avı) ye!' buyurdu.[457] Nesâî ise üçüncü ile beşinci rivayeti, bir de üçüncü rivayete benzer bir rivayeti nakletmiştir. Yine Nesâî, Müslim'in tek başına naklettiği bir rivayeti de nakletmiştir.[458] Yine Nesâî, Müslim'in naklettiği bir rivayeti, Hangisinin öldürdüğü" ifadesiyle bitirmektedir.[459] Yine Nesâî, Tirmizî'nin tek başına naklettiği bir rivayeti de nakletmiştir.[460] Yine Nesâî'nin konu ile ilgili başka bir rivayeti şu şekildedir: Adiyy b. Hatim, Resulullah (s.a.v)'e; avı(n hükmünü) sordu. Bunun üzerine Resulullah (s.a.v): Köpeğini (avın üzerine) gönderdiğinde, o köpeğe;, üzerlerine (Allah'ın) ismi anılmamış (başka) köpekler de karışı (p avı birlikte öldürür-le)rse, (o avı) yeme! Çünkü o avı, hangisinin öldürdüğünü bilemezsin' buyurdu. [461] Yine Nesâî'nin konu ile ilgili diğer bir rivayeti şu şekildedir: Ben, Resulullah (s.a.v)'e; köpek (ile (avlanmanın hükmün)ü sordum. Bunun üzerine Resulullah (s.a.v): Köpeğini, (Allah'ın) ismini anarak (avın üzerine) gönderdiğinde, (onun yakaladığı avı) ye! Eğer köpeğinin yanında başka bir köpeğe rastlarsan (o zaman o avı) yeme! Çünkü sen, sadece kendi köpeğinin üzerine (Allah'ın) ismini anmıştın. Diğeri üzerine (Allah'ın) ismini anmamıştın' buyurdu.[462] Yine Nesâî'nin konu ile ilgili başka bir rivayeti şu şekildedir: Adiyy b. Hatim, Resulullah (s.a.v)'e; avı(n hükmünü) sordu. Bunun üzerine Resulullah (s.a.v): Okunu ve köpeğini, (Allah'ın) ismini anarak (avın üzerine) gönderdiğinde, okun (o avı) öldürmüşse, (onu) ye!1 buyurdu. Adiyy b. Hatim: Ey Allah'ın resulü! (Av) benden (ayrı) bir gece geçirmişse, (o zaman ne yapayım)?' diye sordu. Resulullah (s.a.v): Okunu bulduğunda üzerinde başka bir şey ile ilgili iz bulamaz-san, (onu) ye! Eğer (bulduğun av,) suya düşmüşse, (onu) yeme!' buyurdu.[463] Yine Nesâî'nin konu ile ilgili diğer bir rivayeti ise şu şekildedir: Ben: Ey Allah'ın resulü! Biz, avcı topluluğuyuz. (Bazen) bizden birisi, ava (ok) atıyor ve o avdan, bir yada iki gece ayrı kalıyor. (Daha sonra o avın) izini arayıp onu, üzerinde (attığı) ok olduğu halde ölü olarak buluyor. (O zaman ne yapmalı?)' diye sordum. Bunun üzerine Resulullah (s.a.v): Oku, avın üzerinde bulup (herhangi) bir yırtıcı hayvan izine de rastlamazsan, okunun onu öldürdüğü kanaatine varırsan (onu) ye!' buyurdu. [464] Yine Nesâî'nin konu ile ilgili başka bir rivayeti ise şu şekildedir: Ben: Ey Allah'ın resulü! Ava (ok) atıyorum. Avın izini, geceden sonra arıyorum. (Bu durumda ne yapmalıyım?) diye sordum. Resulullah (s.a.v): Okunu avın üzerinde bulup yırtıcı hayvan da o avdan bir şey yeni cm işse, (o zaman onu) ye!' buyurdu.[465] 258. Ebu Salebe el-Huşenî (r.a)'tan ri "Ben: rivayet edilmiştir: Ey Allah'ın nebisi! Biz, Kitap ehli bir kavmin diyarında [466] (bulunuyoruz). Biz (Müslümanlar), onlann kaplarını yemek yiyebilir miyiz? Yine ben bir av diyannda (bulunuyorum). Yayımla, okumla, eğitilmemiş köpeğimle ve eğitilmiş köpeğimle av yapabilir miyim? Benim için doğru olan nedir?' diye sordum. Peygamber (s.a.v): Kitap ehli kimselerin kaplanna dair anlattığına gelince; eğer siz Kitap ehli kimselerin kaplanndan başka yemek kapları bulursanız, onların kaplanndan yemeyin! Eğer onlann kaplarından başka yemek kaplan bulamazsanız, Kitap ehli kimselerin kaplarını yıkayıp (sonra da) o kapların içinden yemek yiyin! xx (Av meselesine gelince;) yayınla, okunla Allah'ın ismini anarak avlarsan, onuye! Allah'ın adını anarak eğitilmiş köpeğinle avladığın avın etini de ye! Eğitilmemiş köpeğinle av yaptığında, avı (henüz daha diri iken) kesmeye yetiştiğin (avı boğazlayıp), ye!' buyurdu. [467] (Hadisin lafzı, Buhârî'ye aittir.) [468] Konu üe İlgili bir rivayet ise şu şekildedir: Resululiah (s.a.v)'e gelip: Ey Allah'ın resulü! Biz, Kitap ehli bir kavmin diyannda (bulunuyoruz). Biz (Müslümanlar), onlann kaplarında yemek yiyoniz. Yine ben bir av diyarında (bulunuyorum). Yayımla, eğitilmemiş köpeğimle ve eğitilmiş köpeğimle av yapıyorum. Bana, bunlardan helal olanlarını haber ver!' dedim. Resululiah (s.a.v): Kitap ehli kimselerin diyannda (bulunup oniarın kaplanndan ye-mpk yeme meselesi ile ilgili) anlattığına gelince; eğer sîz onların kaplarından başka yemek kaplan bulursanız, Kitap ehli kimselerin kaplarında yemek yemeyin. Eğer onların kaplarından başka kap bulmazsanız, onların kaplarını yıkayınız, sonra onlann içinde yemek yiyin! [469] Av diyarında olman ile ilgili anlattığına gelince; Yayınla av yaptığında (oku atarken) Allah'ın İsmini an, sonra (avın etini) ye! Eğitilmiş köpeğinle av yaptığında (köpeği gönderirken) Allah'ın ismini an, sonra da (avın etini) ye! Eğitilmemiş köpeğinle avladığında, (henüz daha diri İken) kesmeye yetiştiğin (avı boğazlayıp), ye!' buyurdu.[470] Buna benzer bir rivayet daha var. Bu rivayetin içerisinde şu ifade yer almaktadır: Eğitilmiş köpeğinle av yaptığında, (köpeği gönderirken) Allah'ın ismini an ve (sonra onun etini) ye! [471] Bu rivayetler, Buhârî'nin naklettiği rivayetlerdir. Müslim'de, bu rivayetlerden birini nakletmiş ve rivayetin içerisinde, Kitap ehli bir kavmin diyarında (bulunuyoruz)" ifadesi ile Eğitilmiş yada eğitilmemiş köpeğimle" ifadesi yer almaktadır. [472] Ebu Davud'un konu ile ilgili rivayeti ise şu şekildedir: Resulullah (s.a.v), köpeğin avladığı av hakkında: Köpeğini (avın üzerine) Allah'ın ismini anarak gönderdiğinde, (onun yakaladığı avı) yiyebilirsin! İsterse o avın bir tarafını yemiş olsun! Kendi ellerinle avladığın avı da ye!1 buyurdu. [473] Yine Ebu Davud'un konu ile ilgili başka bir ri rivayeti şu şekildedir: Ben: Ey Allah'ın resulü! Eğitilmiş olan köpeğimle ve eğitilmemiş olan köpeğimle avlanıyorum. (Bunların birlikte yakaladıkları avın etini yiyebilir miyim?) dedim. Resulullah (s.a.v): Eğitilmiş köpeğinle avladığın av (üzerine köpeği gönderirken) Allah'ın ismini an ve (sonra o avı) ye! Eğitilmemiş olan köpeğinle avladığın ve (henüz diri iken) kesmeye yetişdiğin (avı boğazlayıp) ye buyurdu.[474] Yine Ebu Davud'un konu üe iîgili diğer bir rivayeti şu şekildedir: Resulullah (s.a.v), bana: Ey Ebu Salebe! Kendi yayınla ve köpeğinle avladığın avı yiyebilirsin' buyurdu. Bir rivayette şu ilave yer almaktadır: Eğitilmiş (olan köpeğinle) ve(ya) kendi elinle avladığın avı (diri olarak ele geçirmişsen onu) keserek (yiyebilirsin) ve (eğer ölü olarak ele geçir-mişsen) kesmeden yiyebilirsin. [475] Yine Ebu Davud'un konu ile ilgili başka bir rivayeti ise şu şekildedir: Ebu Sa'lebe: Ey Allah'ın resulü! Benim eğitilmiş bir köpeğim var. Bunun avladığı av ahkkında bana fetva ver (ir misin)?' dedi. Resulullah (s.a.v): Eğer senin eğitilmiş köpeklerin varsa, onların senin için yakaladıkları avı yiyebili irsin' buyurdu. Ebu Sa'Iebe: (Bu avı diri olarak ele geçirince) keserek yada (ölü olarak ele geçirince) kesilmeden yiyebilir miyim' dedi. Resulullah (s.a.v): Evet1 buyurdu. Ebu Sa'Iebe: Köpek avın bir tarafını yese bile (onun etini yiyebilir miyim)?' diye sordu. Resulullah (s.a.v): Evet, o avın bir tarım yemiş olsa da (yiyebilirsin)' buyurdu. Ebu Sa'lebe: Ey Allah'ın resulü! Bana (kendisiyle avcılık yaptığım) yayım hakkında fetva verfir misin)?' buyurdu. Resulullah (s.a.v): Yayınla valadığın avı yiyebilirsin' buyurdu, Ebu Sa'lebe: (Eğer elime diri olarak ele geçerse) 'kesilmiş olarak' yada (ölü olarak ele geçerse) 'kesilmeden' (yiyebilir miyim)?'dedi. Resulullah (s.a.v): Evet' buyurdu. Ebu Sa'lebe: Ey Allah'ın resulü! (Bu av) gözümden (bir süre) kaybolmuşla da (yiyebilir miyim)?' diye sordu. Resulullah (s.a.v): Evet, (hayvanın) bozulup kokuşmaması ve üzerinde okundan başka bir ok izi bulunmamış olması şartıyla sen (in gözün iden (bir süre) kaybolmuş da olsa (yine onun etini yiyebilirsin)' buyurdu. Ebu Sa'lebe: Ey Allah'ın resulüf Bir de, 'bana kendilerine kaçınılmaz şekilde muhtaç olduğumuz Mecusilerin [476] (kullandıkları) kaplar bakında fetva versen' dedi. Resulullah (s.a.v): Onları (n kullandıkları kapları kullanmak istediğinizde, ilk önce o) kapları yıkar ve (sonra da) içlerinde yemek yersin' buyurdu. [477] Tirmizî'nin konu ile ilgili rivayeti ise şu şekildedir: Ben: Ey Allah'ın resulü! Biz, avcılık yapan kimseleriz. (Ava köpek gönderdiğimizde ne yapalım)?' dedim. Resulullah (s.a.v): Allah'ın ismini anarak köpeğini (avın üzerine) gönderdiğinde, (köpeğin o avı) senin için yakaladığında (o avı) ye!' buyurdu. Ebu Sa'lebe: Öldürse de mi (yiyelim)?1 dedim. Resulullah (s.a.v): Öldürse de (onu yiyebilirsin)!1 buyurdu. Ebu Sa'lebe: Biz, (ava ok) atan kimseleriz' dedim. Resulullah (s.a.v): Kendi yayınla avladığın avı yiyebilirsin!' buyurdu. Ebu Sa'lebe: Biz, yolculuk yapan kimseleriz. (Bazen) Yahudi, Hıristiyan ve Mecusilere uğrayıp onların kaplarından başka kap bulamıyoruz' dedim. Resulullah (s.a.v): Başka kap bulamadığınız zaman, o kapları suyla yıkayın, sonra da o kaplarda yiyin ve için' buyurdu.[478] Nesâî'nin konu ile ilgili rivayeti ise şu şekildedir: Ben: Ey Allah'ın resulü! Biz, Kitap ehli bir kavmin diyarında (bulunuyoruz). Yayımla avlanıyorum. Eğitilmiş olan köpeğimle ve eğitilmemiş olan köpeğimle avlanıyorum salıyorum. (Bunların birlikte yakaladıkları avın etini yiyebilir miyim?)1 dedim. Bunun üzerine Resulullah (s.a.v): Yayınla (ava) isabet ettirirsen, Allah'ın ismini an ve (o ondan) ye! Eğitilmiş köpeğinle avladığın av (üzerine köpeği gönderirken) Allah'ın ismini an ve (sonra o avı) ye! Eğitilmemiş olan köpeğinle avladığın ve (henüz diri iken) kesmeye yetindiğin (avı boğazlayıp) ye!' buyurdu. [479] [429] Buhârî, Vudû' 33, Büyü1 3, Sayd 1, 2; Müslim, Sayd 1-7 (1929); Ebu Dâvud, Sayd 22-23 (2847, 2848, 2849, 2850, 2851); Tirmizî, Şayd 1 (1465), 3 (1467); 4 (1468), 5 (1469), 6 (1470), 7 (1471); Nesâî, Sayd 1, 2, 3, 5, 6, 7, 8, 18, 19, 21. 22, 23; İbn Mâce, Sayd 3 (3208); Ahmed b. Hanbel, 4/258, 380 [430] Buhârî, Sayd 7; Müslim, Sayd 2 (1929) [431] Hadis; su üzerine besmele ile gönderilen eğitilmiş köpeklerin yakalamış oldukları avın, -onu öldürmüş bile olsalar- helal olduğunu ifade etmektedir. Ancak av üzerine gönderilirken aralarına eğitilmemiş olan yahut eğitilmiş bile olsa- kestiği yenmeyen bir kimse tarafından gönderilmiş olan bir köpeğin karışmamış olması gerekir. Bu şartlara uygun olarak av üzerine gönderilen eğitimli bir köpek, yakalamış olduğu avı öldürmüş bile olsa o avın eti helaldir. Avcı, henüz av ölmeden yetişecek olursa, kesmesi gerekir. Eğer avı canlı olarak ele geçirdiği halde kesmez de köpekten aldığı yarayla ölmesini beklerse, o avın etini yemek helal olmaz. Avcının bu şekilde ele geçirmiş olduğu avı kesmeyi, elinde olmayan bir sebepten dolayı terketmiş de olsa, yine o avın eti yenmez. Fakat avın yanma varmadan Önce köpek onu öldürmüşse, avın eti helaldir. Çünkü "Köpeğin avı yakalaması hayvanı kesmek yerine geçer." (Buharı, Zebaih 1; Müslim, Sayd 4; Nesaî, Sayd 2; Darimî, Sayd 1; Ahmed b- Hanbel, 4/256, 379) Eğitilmiş olan bir köpeğin tuttuğu bir avın etinin helal olabilmesi için bu şartlardan başka, bir de köpeğin yakalamış olduğu avın bir parçasını yememiş olması şartı vardır. Çünkü hayvan o avdan yiyecek olursa onu kendisi için yakalamış sayılır. (Buhârî, Zcbailı S; Müslim, Sayd 3; Ahmed b. Hanbel, 1/131) Esasen köpeğin eğitilmiş olması şartının aranması zımnen yakaladığı avı yememesi şartının aranması demektir. Çünkü bir köpeğin eğitilmiş sayılabilmesi için onda şu üç şartın bulunması gerekir: a.Ava salınca avın üzerine gitmesi, b.Av üzerine gönderdikten sonra, kendisinden geri dönmesi istendiğinde, bu isteğe uyarak av üzerine gitmekten vazgeçmesi, c. Yakaladığı avı yemez olması B.k.z: N. Yeniel, H. Kayapınar, Sünen-i Ebu Dâvud Terceme ve Şerhi, 11/17 (ç) [432] Vekîze: Taş, değnek gibi bir cisimle vurularak öldürülen hayvan demektir. Yüce Allah, Maide: 5/3'te, bu şekilde öldürülmüş olan bir hayvanın etini yemeyi yasaklamıştır, (ç) [433] Buhârî, Sayd 9 [434] Ağaçtan yapılmış, uçları sivri, ortası kalın sopa demektir. Burada söz konusu olan; mi'rad denilen sopaların fırlatılarak kalın/enli kısımların isabet etmesiyle öldürülen avların etlerinin yenip yenmemesi meselesidir. Hadİs-i şerifte bu sopaların orta kısımlarının çarpmasıyla ölen bir av hayvanının etinin yenmeyeceği, fakat sivri uçlarının saplanıp yaralaması neticesinde ölen avların etlerinin helal olduğu ifade buyuru [maktadır. Çünkü bu sopalann kalın kısmıyla vurulmuş olanlar, aldıklan isabet sebebiyle yaralanmış bile olsalar, yine de yüce Allah'ın Kur'an-ı Kerim'inde "... vurul(arak öldürüljmüş ... olan hayvanlar .... size haram kılındı" (Maide: 5/3) buyurarak etlerini haram kıldığı mevkuze denilen hayvanlar hükmüne girerler. B.k.z: N. Yeniel, H. Kayapınar, Sünen-i Ebu Dâvud Terceme ve Şerhi, 11/17 (ç) [435] Buhârî, Sayd 1; Müslim, Sayd 4 (1929) [436] Buhârî, Sayd 2; Müslim, Sayd 3 (1929) [437] Buhârî, Sayd 3 [438] Buharı, Sayd 8 [439] Hadis, okla vurulan bir hayvanın, herhangi bir şekilde gözden kaybolup ertesi gün yada daha sonraki günlerde ölü olarak bulunması halinde, bir su içerisinde bulunmuş olmaması ve üzerinde onuyaralayan avcının okundan başka bir ok yarası olmamak kaydıyla, yenilebileceğini ifade etmemektedir. Bu, İmam Mâlik İle İmam Şâfİfnin bu konudaki görüşlerinden biridir. Hanefilere göre İse; vurulduktan sonra gözden kaybolup daha sonra Ölü olarak bulunan bir avın helal olabilmesi için şu 3 şartın bulunması gerekir: 1. Hayvanın suya düşmemiş olarak buluınması, 2. Üzerinde başka bir avcıya ait bir ok izi bulunmaması, 3. Onu vuran avcının, zaruretsiz olarak onu aramaya ara vermiş olmaması, (ç) [440] Buhârî,Sayd8 [441] İslam dininin özünü, Hz. Adem'den bu yana devam eden tevhid inancı teşkil ettiğinde, bunun doğal sonucu olarak her türüyle şirke karşı amansız bir mücadele verilmiştir. Bunun günlük hayat ile ilgili bir sonucu da, hayvanların kesimi esnasında Allah'tan başkasının isminin anılmasının yada hayvanın Allah'tan başkası adına kurban olarak kesilmesinin ve bu şekilde kesilen hayvanın etinin yenmesinin yasaklanmış olmasıdır {Bakara: 2/173, Mâide: 5/3). Kur'an'da haram kılındığı bildirilen 4 tür yiyecekten biri de, Allah'tan başkası adına kesilen hayvanlardır (Bakara: 2/173, Mâide: 5/3, En'am: 6/145, Nahl: 16/115}. Müslümanların hayvanıkeserken Allah'ın adını anmalarının şart olup olmadığı yada hangi ölçüde şart olduğu İse, İslam Hukukçuları arasında tartışmalıdır. Konuyla ilgili olarak Kur'an'da: "Allah'ın âyetlerine İnanıyorsanız, üzerine O'nun adı anılarak kesilenlerden yiyin" (En'am: 6/118) ve "Üzerine Allah'ın adı anılmadan kesilen hayvanlardan yemeyin" (En'am: 6/121) buyurulmaktadir. Bu ayetlerde kast edilen hususun; Allah'tan başkası adına kesilen hayvanların yenmesini yasaklama ve müslümanın hayvanı Allah adına kesmesi ilkesi mi, yoksa hayvan kesilirken Allah adının söylenmesi mi olduğu tartışmalıdır. Başta Hanefıler ve Mâlikiler olmak üzere fakihlerin çoğunluğu; En'am: 6/118 İle 121. ayetlerin lafzını da esas alarak hayvanın kesimi esnasında, unutulmadığı takdirde, besmeleyi şart olarak görürler ve besmelenin kasten terk edilmesi halinde ise hayvanın etinin yenmeyeceğini ifade ederler. Başta İmam Şafiî olmak üzere bir grup İslam hukukçusu İse; müslümanın hayvanı daima Allah adına keseceği, hayvanı keserken besmelenin farz ve şart olmayıp sünnet olduğu, ilgili ayetlerde putlar için kesilen hayvanlardan veya kendiliğinden ölen (=meyte) hayvandan söz edildiği, bu sebeple hayvanı keserken besmeleyi kasten terk eden müslümanın kestiğinin de yeneceği görüşüne sahiptir. B.k.z. Komisyon, İlmihal, T.D.V, 2/48-49 (ç) [442] Müslim, Sayd 1 (1929) [443] Müslim, Sayd 5 (1929) [444] Müslim, Sayd 6 (1929) [445] Müslim, Sayd 7 (1929} [446] Ebu Dâvud, Sayd 22-23 (2847); Müslim, Sayd 1 (1929) [447] Ebu Dâuud, Sayd 22-23 (2849) [448] Ebu Dâvud, Sayd 22-23 (2850) [449] Ebu Dâvud, Sayd 22-23 (2851) [450] Ebu Dâvud, Sayd 22-23 (2853} [451] Tirmizî, Sayd 1 (1465); Müslim, Sayd 1 (1929) [452] Tirmizî! Sayd 1(1465} [453] Tirmizî, Sayd 3 (1467); Ebu Dâvud, Sayd 22-23 (2851) [454] TirmizîTSayd6(1470) [455] Tirmizî, Sayd7(1471) [456] Tirmizî, Sayd 4 (1468) [457] Tirmizî, Sayd 3 (1467) [458] Nesâî, Sayd 18; Müslim, Sayd 7 (1929) [459] Nesâî, Sayd 1; Müslim, Sayd 6 (1929) [460] Nesâî, Sayd 19; Tirmizî, Sayd 4 (1468) [461] Nesâî,Sayd 6 [462] Nesâî,Sayd 7 [463] Nesâî,Sayd l8 [464] Nesâî,Sayd l9 [465] Nesâî, Sayd 19 [466] Şam tarafı kast edilmektedir, (ç) [467] Buhârî, Sayd 4, 10, 14; Müslim, Sayd 12-14 (1932); Ebu Dâvud, Sayd 22-23 (2852, 2855, 2856, 2857); Tirmizî, Sayd 1 (1464); Nesâî, Sayd 4; İbn Mâce, Sayd 3 (3207); Ahmed b. Hanbel, 4/193 [468] Buhârî. Sayd 4 [469] Hadiste söz konusu edilen Kitap ehli yada Mecusilerİn kaplanndan maksat; Kitap ehlinin yada Mecusİlerin, içerisinde, çoğunlukla domuz eti pişirdikleri yada benzer pis şeyler kullandıkları kaplardır, (ç) [470] Buhârî, Sayd 10 [471] Buhârî, Sayd 14 [472] Müslim, Sayd 8 (1930) [473] Ebu Dâvud, Sayd 22-23 (2852) [474] Ebu Dâvud, Sayd 22-23 (2855) [475] Ebu Dâvud, Sayd 22-23 (2856) [476] Mecusi: Mecusilik dinine bağlı olan kimse demektir. Mecusilik; Mecusi dinine ait inanç ve akidelere dayalı tutum ve davranışların bütünüdür. Temel akideleri, Ateş (-işikj'e tapmak olan Zerdüştffik, Mithraîlik, Zurvaîlik, Manilik ve Mazdekîlik gibi çeşitli fırka ve mezheplerin ortak adıdır. Mecusiler, Ateş'e tapan, nur ile zulmeti iki hayır ve şer kaynağı olarak kabul eden müşrik bir topluluktur, (ç) [477] Ebu Dâvud, Sayd 22-23 (2857) [478] Tirmizî, Sayd 1 (1464) [479] Nesâî, Sayd 4 Konu Başlığı: Ynt: Eğitilmiş köpeklerle avlanma Gönderen: Sevgi. üzerinde 23 Aralık 2022, 05:59:46 Esselamü Aleyküm bu bilgileri bizlerle paylaşan kardeşlerimizden Allah razı olsun
Konu Başlığı: Ynt: Eğitilmiş köpeklerle avlanma Gönderen: Mehmed. üzerinde 29 Aralık 2022, 08:54:11 Ve aleykümüsselam Rabbim paylaşım için razı olsun
|