HALİME'NİN EVİ
Yağmur yüklü bulutlar, Badiye Yaylası'na uğramaz olmuştu.Uzun zamandan beri yağmur yağmıyorduç İnsanların gözleri göklerdeydi. Çünkü yaylada yağmur, hayat demekti. Yağmur olmayınca otlar yeşermiyordu. Ot olmayınca ne et, ne de süt vardı. Otsuz kalan hayvanlar aç, zayıf ve sütsüzdü. Oysa insanlar ete ve süte muhtaçtı.
Çocuklar açtı. Onalrın da yayla çiçekleri gibi yüzleri solgundu. Yağmur bulutları bir gelse... Yayla suya bir kavuşsa... Her yeri sevinç sarsa!... Hayat ne güzel oalcaktı.Günler bu bekleyişle akıp gidiyordu.
Yayladaki bir tek ev, diğerlerinden çok farklıydı; cennetten bir köşeydi sanki. Muhammed bebeğin (s.a.v) bulunduğu evdi bu.Halime'nin eviydi. Bu evde o güne dek görülmedik br neşe ve bolluk vardı. Diğer insanların hayvanları, evlerine aç ve sütsüz dönerken, Halime'nin hayvanları tok ve süt dolu dönüyordu. Diğerleri açken onlar tok ve mutluydu.
Sütanne, evindeki bu değişikliğin sebebini çok iyi biliyordu. Babssız diye kimselerin almadığı bebek evlerine geldikten sonra hayatları değişmişti. Bu bebek onlara bereket ve neşe getirmişti.
[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
