Hz Muhammed dünyanın yaratılma sebebidir . ALLAH resulu her zaman ALLAH'ın himayesi altında olmuş ve hiç bir kötü insan peygamberimizi sabır etmek etmekten alıkoyamamıştır. Rabbim bizleri de sabır versin. Peygamberimiz her zaman hayırlı dua etmiştir. Bizde her zaman hayırlı dua edelim.

MUHAMMED(s.a.v)'İN GÖZYAŞLARI

Yıllar çok çabuk geçmişti.Muhammed(s.a.v) artık 12 yaşındaydı.Amcasının evinde sevgiyle büyüyordu.O günlerde Ebu Talip bir hazırlık içindeydi.Şam şehrine gidecekti. Develerinin yüklemişti.Yüklediği malları orada satacak.Çocuklarıın geçimi için para kazanacaktı.amcasının gideceğinin öğrenen Muhammed(s.a.v) çok üzüldü.Babası, annesi ve dedesinden sonra şimdi de ondan mı ayrılacaktı?Bunu düşündükçe gözleri yaşlarla doluyordu.

Amcası gitmeye hazrılanırken o bir köşeye çekildi ve sessiz sessiz ağlamaya başladı.Ne kadar saklamaya çalışsa da bu hali amcasının gömzünden kaçmamıştı.Hemen biricik yeğenine yaklaştı ve sordu:"Niçin ağlıyorsun canımın içi?"

Muhammed'in(s.a.v) başı ön eğikti.Yaşlı gözlerini sildi.Yüklenmiş devenin yularından tutarak cevap verdi:"Sen de mi beni terk ediyorsun amca? Ne annem var, ne de babam! Beni böyle kime bırakıp gidiyorsun? "

Yeğeninin bu sözleri Ebu Talip'in ciğerini yaktı.Onu böyle gözü yaşlı bırakıp nasıl giderdi!Kendisiyle birlikte onu da Şam'a götürmeye karar verdi.Hemen gidip hazırlanmasını söyledi.Bunu duyan Muhammed'in diğer amcaları ve halaları karşı çıktıla:"Yol tehlikeli, hava çok sıcak.Onu Şam'a götüremezsin!Muhammed (s.a.v) dayanamaz, hasta olur.Ama o kimseyi dinlemedi.Muhammed'i (s.a.v) devesine bindirdi."Amca yeğen ikisi de çok mutluydu.Kalabalık bir kervanla yola koyuldular.

Muhammed(s.a.v) amcasının bindiği devenin arkasındaydı.güneşin kzıgın ışıkları her yanı kuşatmıştı.Kervan altın sarısı kumlara bata çıka ilerlerken gökte, tül gibi ince bulutlar uçuşarak bir araya geldi; kervanı gölgeledi.Bir tutam ak bulutta Muhammed'in(s.a.v) bindiği devenin üsütne indi.Yolcular sıcaktan bunlamadı. Çok rahat yol aldılar.Muhammed'in(s.a.v) sayesinde bulutların gölgesinde rahat bir yolculuk yapıyorlardı.
çok sağ olun yardımcı oldunuz bana

Kâinatın Efendisi on iki yaşına girmişti.
Akranları arasında artık farklı beden ve simaya sahipti. Siması etrafa pırıl pırıl nurlar saçıyordu. Gönlü huzur doluydu.
Amcası Ebu Talib'in himayesindeydi.Bir gün amcası Şama gitmek için hazırlanıyordu.Kainatın Efendisi'nin(s.a.v) amcasından ayrılacağını düşündükçe gözleri yaşlarla dolmuştu.
Ne kadar saklamaya çalışsa da bu hali amcasının gözünden kaçmamıştı.Hemen biricik yeğenine yaklaştı ve sordu:"Niçin ağlıyorsun canımın içi?"

Kainatın Efendisi'nin(s.a.v) başı ön eğikti.Yaşlı gözlerini sildi.Yüklenmiş devenin yularından tutarak cevap verdi:"Sen de mi beni terk ediyorsun amca? Ne annem var, ne de babam! Beni böyle kime bırakıp gidiyorsun? "

Anam babam sana feda olsun Ya Rasulallah!Senin bir damla gözyaşın ümmetinin kalbine saplanıyor ,acıtıyor,içini sızlatıyor.
Doğru senin ne anan var ne de baban.Ama seni hiç himayesinden bırakmayan ve daima yanında olan Sultanlar Sultanı var.
O seni daima koruyup gözetir.

Sevgili Peygamberimiz Muhammed Mustafa (s.a.v) 'ya hayran  olmamak elde değil...
Allah'ım bizleri cennete onunla komşu eylesin inşallah :D

Allah bütün ilim dûnyärı sakinlerinden razıolsun

peygamberimizin bu lunduğu yerde  şefaat ve huzur olduğunu anladı sağolun

 :D

değerli hocalarım ii akşamlar :)

ALEYKÜME SELAM VE RAHMETULLAHİ VE BERAKATÜH...
O ki gittiği her yere bereketini ve rahmetini de götürür...
ALLAH'ın elçisine Kainatın Efendisine canım her seferinde de feda olsun...

Beb-ncede çokhaklısın...

zaten o kervanda hz. MUHAMMED sayesinde rahat gidiyolardı

Hz. Muhammed'in çok güzel bir mucizesi daha.Amcasıyla Şam'a yol alırken bulutlar onların
üzerine gelmiş ve onların güzelce yol almasını sağlamış bulutlar.ALLAH razı olsun.