SÜTANNENİN SEVİNCİ
Halime anne, söz verdiği gibi Muhammed (s.a.v)'i titizlikle büyütmüştü. Ona tane tane ve güzel konuşmayı öğretmişti.Artık sütannelerin, büyütmek için aldıkları bebekleri, ailelerine geri verme zamanı gelmişti. Halime bunun için üzgündü.Aradan geçen zaman içinde Muhammed'e (s.a.v) çok bağlanmıştı. Şimdi ise onu ailesine götürmek zorundaydı. Eşi ile birlikte istemeyerek de olsa Muhammed(s.a.v)'i hazırladılar ve annesine götürmek üzere Mekke yoluna koyuldular. Muhammed bebeği (s.a.v) yayla halkı da çok sevmişti. Gitmesini onlar da istemiyordu.Halime'yle eşi yola çıkarken arkalarından seslendiler:"Biz ona doyamadık.Onun gibi bir çocuk hiç bir yerde görmedik.Onu götürmeyin.biizmle biraz daha kalsın... "
Aslında bunu herkesten çok Halime istiyordu...Uzun bir yolculuğun sonunda Mekke'ye, Amine'nin evine vardılar. Amine anne, yavrusunu çok özlemişti.Biricik yavrusunu öpüp koklarken sütanne Halime, Muhammed'in (s.a.v) ne kadar temiz ve güzel bir çocuk olduğunu, pek çok güzel huyula yaşıtlarından ayrıldığını anlattı.Sonra uzun uzun nasıl uyuduğundan, nasıl yürüdüğünden, nasıl konuştuğundan bahsetti.O anlattıkça amine anne mutlu oldu.
O günlerde Mekke'de bulaşıcı bir hastalık vardı. Amine anne, hastalığın yavrusuna bulaşmasından korkuyordu.Halime de bu yüzden endişeliydi.Tüm cesaretini toplayarak Amine anneye şöyle dedi:"Oğlum biraz daha yanımda kalmaz mı?Mekke'deki salgın hastalığın ona bulaşmasından korkuyorum!"
Gül anne ile ded, Biricik Muahmmedi'n (s.a.v) sağlıklı büyümesi için bir süre daha ondan ayrı kalmaya razı oldular.Dünyalar sütannenin olmuştu.Sevinçten uçuyordu.Yavruyu öpe koklaya alıp yeniden yaylaya döndü.Yayla çiçekleri mis kokular saçtılar.Herkes birbirine müjde verdi:"Müjde! Muhammed geri geldi..."
[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
